Mysterious Bipolar (COMPLETED)

Prologue

Vote. Comment. Enjoy Reading 

Mysterious Bipolar

-ShookedShooky

Street

How would we define a gangster?

A person who loves to pick up a fight?

The one who wears all black clothes and tattooed body?

Those people who have a black aura and cold stare?

How about those rebellious?

A attention seeker brat or jerks because their parents can't give them attention because of work?

Those who came from a broken family?

Or just simply black sheep?

Walang gana kong binato yung librong hawak ko ng hindi pa natatapos basahin yung buong prologue dahil sa wala rin namang kwenta yung nakasulat dun, hindi ba pwedeng trip lang nilang maging ganun kailangan ba talaga may dahilan pa?

"Oh, what's with that long face at bakit binato mo yang libro? hiniram lang namin yan sa dun sa babaeng sexy" tanong ni DK na kakarating lang

"Walang kwenta" walang ganang sagot ko sa kanya

"Para namang may bago, ang dali mo talagang magsawa sa isang bagay" sabi naman ni Dex na busy sa harap ng computer.

"Para namang di na kayo nasanay sa isang yan, pabayaan nyo nalang syang magpunta sa kabilang dimension" sabat naman ni Leria na kumakain na ng pizza na dala ni DK

"Why are you eating my pizza, you glutton?" Tanong ko habang matalim ang tingin sa kanya

Dahan-dahan naman nyang binaba yung isang slice na hawak nya at tinakbo yung isang slice na may kagat na nya saka nya ngumiti at nag peace sign sakin habang nakagat dun sa pizza.

"Teka pala hawaiian flavor to eh, four cheese yung sayo! Walangya ka, natakot pa ko eh hindi naman pala ito yung iyo!" Reklamo ni Leria saka sya naglakad ulit pabalik sa pwesto nya kanina

"It's not my fault if you didn't notice that I was just joking" sagot ko sa kanya

"Grabe kang magjoke, wala nang humor, wala pang kaemo-emosyon yang pagkakasabi mo" sabi nya sabay irap sakin na binalewala ko lang dahil sanay naman na ko sa ugali nyang yan

Tumayo naman na ko at lumapit sa table kung nasaan yung dalawang box ng pizza ko tapos binitbit ko na yun saka ako lumabas ng walang paalam sa kanila, sanay naman na sila sakin.

Now, where am I going?

Ayokong umuwi sa bahay, sa condo nalang siguro muna ako because I want to stay in a quiet place, I get my keys on my pocket saka ko binuksan yung pinto ng kotse ko saka yun pinaharurot kaya wala pang kalahating oras nakarating na ko sa building ng condo ko.

Buti nalang may nakasabay ako na sa floor ko lang din bababa kaya hindi ko na kailangan pang pindutin yung floor number ko dahil tinatamad din ako at pakiramdam ko napagod yung katawan ko sa paglalakad mula parking hanggang sa elevator, sana pala nagrequest ako ng upuan sa loob ng elevator para di ako nangangalay ngayon.

Antok na antok kong sinulyapan yung dalawang kasabay ko na pasimpleng naglalampungan sa gilid akala naman nila hindi ko sila nahahalata at saka kitang-kita ko sila mula sa reflection nitong elevator.