REAL DREAMS (1D Fanfiction)

6. Bölüm:"Belki o kadar da iyi bir fikir değildi bu?"

"Bakın size doğruyu söylüyorum." dedim sinirle. O berbat andan sonra okula gelmiştim ve kızlara gördüğüm rüyayı anlatıyordum. Ama bana inanmıyorlar.

"Bir Directioner olarak hayal kurmak senin en güçlü yapın Stephanie. Ama bu gerçek değil. Sen bunu yaşamış gibi anlatıyorsun."dedi sakince Heloise.

"Çünkü yaşadım!"diyerek nefesimi verdim. Tanrım! Bazen çok sinir bozucu oluyorlar.

"Ama rüyanda . Ve bu konu burada kapandı."diye devam etti Gabrielle.

"Ama-" konuşamadan sözümü kesti.

"Kapandı!" diyerek sertçe konuştu.

Eğer bu ortamda daha fazla kalırsam birine zarar verecektim ve bunun Heloise ya da Gabrielle olmasını istemiyorum. Tanrım. Bana nasıl inanmazlar? Oldukça gerçekçiydi halbuki.

Kendimi okulun arka bahçesindeki tenha bir banka attım. Düşünmek istiyordum. Nasıl olabilir? Öyle gerçekçiydi ki; yaşımı kutlamamız, alınan karavan, One Direction, Jeremy yani James ona neden Jeremy dedim bilmiyorum ama sanki adı oymuş gibi hissediyordum. Ahh. Kahretsin. Galiba kızlar haklıydı, deliriyorum. Ama ya gerçekse? Ahhh Stephanie ne saçmalıyorsun sen? Aptalca bir rüyaydı zaten. Kapa çenenı iç ses! Olması imkansız aptalca bir rüya.

Omzuma değen ani bir elle birden küçük bir çığlık attım.Kahretsin!

"Ne düşünüyordun öyle? Dünyadan kopmuş gibiydin."dedi Heloise gülerek.

"Hiç bir şey. Siz haklıydınız. Sadece bir rüyaydı." Başını onaylarcasına salladı.

"Bir şey söyleyeyim mi Sem?"bakışlarını bana çevirince onu onayladım.

"Rüyan gerçek olamicak kadar güzelmiş. O son kısmı saymazsak."

"Onlarla tanıştık Heloise. Ve bir karavanımız vardı. Tıpkı hayalimizdeki gibiydi. Öyle güzeldi ki..."

"Bence hala gerçekleştirebiliriz."

"Umarım. Hey Gabrielle nerde?"

"Bilmiyorum, en son yemekhaneye iniceni söylemişti." Başımla onu onayladım.

Galiba bu konuyu fazla abartmıştım. Gerektiğinden fazla. Neyse,birde iyi yönünden bakalım, Bertrand'ın hala bir sevgilisi yok.

1D* 1D* 1D*

"C+ aldın Stephanie. Eskisine bakınca gene iyi . Ama yinede çok iyi değil."

Bay George'un bana uzattığı kağıdı yüzümü buruşturarak aldım.

Lanet olsun .Halbuki o kadar çalışmıştım. Böyle şeyler bana göre değil . Ben şarkı söylemeliyim ya da ne bileyim oyunculuk falan yapmalıyım. Matematik bana göre değil. Yada başka eğitici herhangi bir ders.

"Gabrielle A+ tebrik ederim." Gabrielle neşeyle kağıdını aldı ve incelemeye başladı. Tanrı aşkına neden inceliyor ki? Zaten hepsi doğru.

"Bertrand bu gidişle özel ders alman gerekecek . Eski formundan çok düştün.B"derken kağıdı sertçe masaya koydu.

Bu adamın nesi var böyle?

"Bay George, afedersiniz ama B almam imkansız efendim."

"Nedenmiş o?"dedi kaşlarını kaldırarak.

"Çünkü soruların hepsini yaptım. Hemde kaç kere kontrol ederek." diyerek kendini savundu. Bu halleri çok sevimliydi.Ahh.

"Ama sonuç B ve sen B aldın."

Daha fazla diretmedi çünkü Bay George'nin çenesinin bir kere açıldığında bir daha kapanmayacağını biliyordu. Bu hepimiz için kötü olurdu.