The Reporter's First Love

Chapter 17

Hindi ko alam kung saan ang tungo ang utak ko bat hinayaan ko lang na hablutin niya ko at ipasok sa isang opisina.

Nang malaman na office to ni madame hinanap ko agad ito ngunit wala

Hinarap ko naman ang lalakeng basta basta nalang ako hinablot at dinala dito

"ANO BANG PROBLEMA MO?"
Singhal ko sa likod ni  Clyde dahil nakatalikod siya sakin at nakaharap sa binta ng opisina ni madame

"Sikat kana diba? Ginagawa mo ba to para pag usapan ka pa? O pag usapan ako? Para ibash ako?"

I try to calm myself coz any moment pwedenh tumulo ang luha ko sa lahat  ng frustration na nararamdaman ko.

Hinintay ko siyang sumagot sa mga tanong ko ngunit bigo ako na nakakapagdagdag pa lalo sa inis ko

"ANO BANG KASALANAN KO SAYO?"

Biglang nag crack ang boses ko dahil sa iyak na kanina ko pa pinipigilan.

Nakitang kong gulat siyang napaharap sakin , O guni guni ko lang yun?

"NANAHIMIK AKO CLYDE! DADATING KA MANGGUGULO KA? WALA NAMAN AKONG GINAWANG MASAMA SAYO"

Lumapit ito sakin habang patuloy pa din ako sa pag iyak ko , sinubukan niyang Hawakan   ang balikat ko pero umatras  ako.

Nanginginig na dinuro ko siya

"WALA AKONG KASALANAN SAYO PARA GANITUHIN MO KO"

"ANO MAGSALITA KA! HINDI MO KASI ALAM KUNG ANO YUNG MGA MASASAKIT NA SALITA NA NATATANGGAP KO SA MGA TAO, LAHAT YUN DAHIL SAYO "

"Look bea, listen"  sa sobrang hina ko nagawa niyang hawakan ang dalawang siko ko.

Pinantay niya ang mukha niya sa mukha ko , Pinanlisikan ko siya ng mata dahil sa tingin ko ito nalang ang panlaban ko saknya dahil hinang hina na ko

"Alam ko-"

"HINDI MO ALAM"
Pag sisingit ko sa sinasabi niya

Pumiglas ako sa hawak niya at nakawala naman ako , dahilan ng pagatras niya. Nakabawi din siya at humakbang nanaman palapit

.
"HINDI MO ALAM CLYDE "

Wala ng tigil ang pag luha ko , Sigaw kung sigaw ang ginagawa alam ko namang soundproof ang opisinang to.

"WALA KANG ALAM , WALA KANG ALA-"

Sa isang iglap bigla niya nalang akong niyakap . Para akong nawalan ng lakas , sa isip ko gustong gusto ko siyang itulak dahil mali to at galit ako sakanya.

"Bitawan mo ko" malayo sa boses ko kanina na sumisigaw ngayon halos bulong nalang ang ginawa ko.

Imbes na sundin ang sinabi ko ay mas lalo niyang hinigpitan ang yakap sakin , Lalo pang nag sunod sunod ang mga luhang pumapatak sa mata .

Bat ko hinahayaan siyang gawin ito?

Bat sobrang bilis ng tibok ng puso ko?

Para akong aatakihin sa nararamdaman ko!

Bat niya ko niyakap?

Iyak lang ako ng iyak habang yakap niya hindi ko man siya niyakap pabalik dahil para naman akong gaga nun kung yayakapin ko din siya pabalik.

The fact na galit ako saknya.

Ilang minuto ang lumipas ay di pa din siya bumibitaw . Ako na mismo ang tumulak sakanya.

Pinahid ko ang luha ko ang dinuro siya

"Sobrang gulo na ng buhay ko simula nung nag kaisip ako, at hindi mo alam kung pano mo pa mas pinagulo ang buhay"

Bitaw ko sa mga salita at deredretsong lumabas sa opisinang yun iniwan siya ng hindi ko man lang narinig ang mga gusto niyang sabihin o ang reaksyon niya

It doesn't matter anyway

Derederetso lang ang lakad ko walang pakialam sa mga camera at mga tanong na naririnig ko.

Enough for this day! Tama na.

A/N

Hi guys!!! Tapos na Finals and Sembreak na !! Tuloy tuloy na na to and hoping na matapos ko to this year .   Happy reading