Καληνύχτα || H.H.J || Ολοκληρωμένο

Y

Και όμως το ίδιο απόγευμα η πόρτα του σπιτιού άνοιξε μετά από αρκετό καιρό φανερώνοντας τον φίλο που είχα να δω καιρό. Ο παππούς τον καλοσόρισε μόνο διότι η γιαγιά είχε πάει για ψώνια. Μου εξήγησε ότι εκείνος μίλησε στους γονείς του και δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο ευγνώμων στον παππού μου. Ύστερα μας άφησε να πάμε πάνω στο δωμάτιο. Τώρα εγώ και ο Jisung καθόμαστε στο κρεβάτι μου και κοιτάμε εντυπωσιασμένοι το βιβλίο που μου ανέφερε στο τηλέφωνο. Το βιβλίο είναι γκρι και στο εξώφυλλο υπάρχει ένα επίχρυσο άγαλμα που είναι πανομοιότυπο με αυτό του λοχαγού στην πλατεία. Δίπλα ακριβώς τοποθέτησα το βιβλίο που είχα βρει στην σχολική βιβλιοθήκη με την επίχρυση ονειροπαγίδα. Με μια γρήγορη ματιά καταλαβαίνει κανείς ότι τα βιβλία είναι ίδια και ότι ανήκουν στην ίδια σειρά.

"Το διάβασα και λέει την ιστορία του λοχαγού όπως ακριβώς στην είχε πει η μαμά σου." μου εξήγησε ο φίλος μου.

"Αν αυτό που διάβασες λέει για τον μύθο τότε αυτό που έχω εγώ πρέπει να λέει για τα όνειρα." του αποκρίθηκα μετανιωμένος που δεν βρήκα χρόνο να το διαβάσω ακόμη.

Θέλοντας να μάθω περισσότερα για τα όνειρα μου παίρνω το βιβλίο στα χέρια μου και αρχίζω να το ξεφυλλίζω. Ωστόσο ο Jisung με σταματάει αρπάζοντας το βιβλίο από την λαβή μου. Εγώ μένω στην θέση μου να τον κοιτάω ψάχνοντας αιτία για την παράξενη κίνηση του.

"Πρωτού το διαβάσεις πρέπει να σου πω κάτι."

"Σε ακούω." του λέω.

Εκείνος παίρνει μια βαθιά ανάσα πριν μιλήσει. Χαμογελάει αμήχανα προσπαθώντας να αρθρώσει τις κατάλληλες λέξεις.

"Υπάρχει μια περίπτωση να βλέπω και εγώ τα ίδια όνειρα με εσένα." είπε σιγανά μα εγώ τον άκουσα πολύ καθαρά.

"ΤΙ?" φώναξα έκπληκτος.

Με την ξαφνική ένταση της φωνής μου ο κακόμοιρος τινάχτηκε. Κουνώντας γρήγορα τα χέρια του πάνω κάτω μου έκανε νόημα να χαμηλώσω τον τόνο μου.

"ΠΏΣ ΓΊΝΕΤΑΙ ΑΥΤΌ? ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΊΠΕΣ?" του φώναξα ψιθυριστά.

"Άργησα να το καταλάβω. Θυμάσαι εκείνη την νύχτα που μας είπες για τα όνειρα? Το προηγούμενο βράδυ είχα δει στον ύπνο μου το βιβλίο με την ονειροπαγίδα. Για αυτό δεν φρίκαρα όπως οι άλλοι, ήμουν υποψιασμένος. Θυμάσαι τότε που η Yena μας κρατούσε ομήρους της? Στο όνειρο μου είδα τι θα γινόταν αν δεν έπαιρνα το κινητό μου μαζί."