Seokjin bir çalışandan daha olumsuz cevap aldığında parmaklarını saçlarına geçirdi.
"Aferin sana."
Şov yapacağım diye kızı kurtların önünde yalnız bıraktın
Aferin sana
Şimdi ne yapacaktı?
Sinirden gözleri dolmaya başlarken otopark görevlisine gidip veliahtların tiyatrodan ayrılmadıklarını öğrendi.
Yakışıklı genç tam yeniden salona çıkacakken telefonuna gelen mesaj tüylerini ürpertmişti.
'Küçük salona gel. Neden bahsettiğimi biliyorsun.'
---
Seokjin bacakları titrerken hızlıca bodrum kata indi ve artık çok sık kullanılmayan daha küçük olan salonun sahne arkasına girdi. Etraf oldukça karanlıktı.
Yakışıklı genç hızla yaklaşıp sahne ışıklarını yaktığında küçük bir çığlık yerinden sıçramasına sebep olmuştu.
Soekjin hızla perdenin arkasından çıkmıştı.
"Chinsu!"
Yakışıklı genç içindeki duygu patlaması ile sahneye doğru koşarken sahne arkasından başka bir kişi daha çıkmıştı.
Karşısındaki kısa boylu ve iyi giyinimli genç yamuk gülümsemesini sundu.
"Babam sana görgü kurallarını öğretememiş Seokjin. Başkasının şovunu çalmak nasıl hissettiriyor?"
Seokjin sesli bir şekilde yutkunup karşısındakine baktı.
flashback
"Yuna.. Yapma.."
"Başkasının sevgilisini çalmak nasıl hissettiriyor?"
Orta yaşlardaki iyi giyinimli kadın elleri titrerken, omzundaki kürk de kayıp sırtından aşağıya inmişti.
Salondaki tüm koltuklar sessizliğe bürünmüş bir şekilde silahlı kadına bakarken kadının gözleri dolmuştu fakat bu gözlerindeki çılgınlığı gizleyemiyordu.
"Yuna.."
İyi giyinimli kadın yeniden kendi adını sayıklayan kocasına döndü.
Karşısındakinin gözlerinden yaşlar akıyordu.
Orta yaşlardaki kadının yüzü ağlayacağını gösteren bir fragman gibi buruştu.
"Bana yalvarıyorsun S-seungjoon. H-hem de onun için."
