güzel bir gün ölmek için

«12»

Elimi tutarak mezarlığa geldik.
Çünkü korkuyordu, ve en yakını bendim o an...

Kapıdan içeri girerken titremeye başladı.

Sarıldım.

"Eğer hazır değilsen gidebiliriz."

"Hayır. Yanımda olduğun için teşekkür ederim."

Kapıdan içeri girdik ve Hülya'nın  mezarına doğru yürüdük. Mezarını görür görmez ağlamaya başladı.

Tekrar sarıldım ona. Ama bu sefer o bana sarılmadı. O sevdiğinin toprağına sarıldı...
Ve sevdiğiyle konuşmaya başladı;

"Nasılsın biriciğim. Nasılsın okyanus seslim. Bugün sen gideli 513 gün oldu. Keşke gitmeseydin.
Neden bize bunu yaptın. Neden o öldü diye sende öldün. O kadar çok mu sevdin onu?
Ama artık benden acımı alman gerekiyor. Artık sevgini alman gerekiyor. Bende kalan duyguları sana geri veriyorum.
Bugün sen içimde de öldün...
Senin için bugün son kez ağlayacağım. Bırakacağım gözyaşlarım içimdeki duyguları bir bir akıtsın.
Seni seviyorum ve seni bırakıyorum... Hoşçakal okyanus seslim..."

Onur konuşurken tek bi saniye bile durmamıştı gözyaşlarım.
'Seni seviyorum ve seni bırakıyorum.' Bu çok ağır geldi...

Onur son kez toprağını öptü ve ayağa kalktı. Ve bana sımsıkı sarıldı. Fısıldadı;

"Okyanus seslimi terk ettim. Yağmur, ne yapacağım şimdi onu sevmekten başka birşey yapmayı bilmiyorum..."

"Onu hiç sevmemiş gibi yap. Yada o hiç gitmemiş gibi. Ama emin ol geçmicek bu acı. Başka birisinde tekrar vücut bulacak. Ama o zamana kadar sakın bırakma onu. Tekrar pişman olamamak için..."

"Seni seviyorum Yağmur, seni seviyorum tek arkadaşım. En yakınım."

"Bende seni seviyorum. En yakınım..."