O, o sobie i o mnie.

Igła

W jednym momencie poczułem,
Pękniecie wewnątrz siebie,
Po tych ciężkich słowach,
Mocny ból, jakby igła tam została.

Od tamtego momentu, wszystko się zmieniło.
Świat nie ma kolorów,
A lody swego magicznego smaku.

Jedyne co czuje, to gorzką istotę alkoholu,
Łzy na policzkach i tą igłę wewnątrz Siebie,
Życie bez Ciebie, nie jest takie same,
Brakuje mi Ciebie...

Została mi wspomnień garść.
Ulotnych chwil momenty,
Chwil które nie powrócą.
I kolejna łza, spływa po twarzy.

Pytanie czy nie lepiej je wymazać?
Pora odpuścić pójść na przód,
Zacząć żyć i zostawić to za Sobą.
Znaleźć ducha wewnętrzny spokój.

Tylko ciężko jest przez tę igłę,
Która rani przy każdym kroku,
Ciężko jest ją wyciągnąć,
Bo rani za każdym razem.
Gdy myślę o Tobie.

Byłem z tym u lekarza.
Diagnoza była przerażająca.
Igła przebiła Panu serce.
W momencie kiedy usłyszał Pan,
Że jej już tutaj z nami nie będzie.