Faded Memories

CHAPTER 19

Pag Iwas
Gab'sPOV

After enrollment ay nakuha ko din agad ang schedule ko.

I don't stay to the dorm. Kumuha ako ng condo unit malapit sa university. Walking distance lang ang lapit non kaya yun din ang napili ko.

I can still stay to our dorm pero one of my plan is to get away to Zack.

It's killing me planning on doing this pero mas nasasaktan ang tuwing naiisip ko kung gaano ka sakit ang ginawa niya.

"How are you? " Yun ang naunang bungad ni Sophie nang sagutin ko ang tawag niya.

Umupo ako sa bagong kama sa condo ko. Hindi pa ako tapos sa pag says ng buong condo nang tumawag soya kaya medyo magulong pa ito.

"I'm good"

"I think your not. Hindi yan ang tono ng okay" Sagot niya saakin.

Mapait akobg napangiti. Sophie really knew me so well.

"Have you talked? " Tanong niya saakin.

I already tell her what happen and she try everything to comfort me pero sad yang walang epekto.

"No" Yun lang ang naisagot ko sakaniya.

"What do you plan now? " Tanong niya saakin.

Kahit ang sarili ko ay Hindi tin alam kung anong gagawin. Every thing is like just blank. Wala akong plano sa susunod na mangyayari.

"I don't know"

"Pasensya na kay Zack. I talked to him and he's ruin like you. He even don't know what to do-" Pinutol ko siya sa pagsasalita.

"I just don't want to talk about him right now" I said.

"Sige na, call me if you need some help. I'm sorry wala ako diyan malapit sayo to help you" She said.

"It's alright. Salamat sa oras. Ingat ka diyan I miss you" And she ended the call.

Napahiga ako sa pa god na naramdaman ko.

I don't have someone near me. Mom and dad are in States while Sophie is on Australia.

All I have is Zack but this happen.

I can go back to States and I can continue on studying there pero naisip ko rin na walang taong maging dahilan kung bakit ako nandito.

I study here because of myself and not because of anyone.

Muli kong itinuloy ang pag ways nang gamit sa condo.

Hindi ito kalakihan. Walang sariling kwarto at studio type lang ito pero dahil mag isa lang ako ay ayos na ito para saakin.

The classes start at ngayon ko lang nalaman na hindi ko ka block mate sa kahit anong major or minor subject si Zack.

In that part naiiwasan ko siya. I'm making myself busy para lang hindi kami mag kita.

Few weeks nagawa ko siyang iwasan. It's hard dahil pagpasok ko sa university ay didiretso ako klase pagkatapos ay sa susunod naman at kung break time or vacant sa labas ako ng university kakain. Iniiwasan ko ang library unless manghihiram ako ng libro at pag uwian naman ay wala nang night out.

Paminsan minsan ay nakikita ko siya sa malayo pero agad akong iiwas ng daan.

Mahirap? Oo sobrang hirap kasi tuwing nakikita ko sa mata niya ang lungkot parang pa ulit ulit na dinudurog pero wala akong magawa.

Tahimik akong naglalakad sa hallway nang pagkaliko ko ay akong pagtama ng tingin namin sa isa't isa.

Punong puno ng lungkot ang matamlay niyang mata.