Faded Memories

CHAPTER 28

Gab's POV

Aalis na dapat ako pero agad niya akong pinigilan.

"Bakit?" Tanong ko sakaniya nang hawakan niya ang braso ko.

"Come with me may titignan akong site" wika niya saka naunang maglakad. Wala akong nagawa kundi sundan siya.

"Do I need to come?" tanong ko habang sinusubukang habulin siya. Matangkad siya at mahaba ang biyas kaya mas malaki ang hakbang niya kumpara saakin, He's maybe 6 footer samantalang ako ay 5'7 lang at naka heels pa ako kaya mahirap siyang sundan.

Nang makaramdam ako ng pagod ay tumigil ako sa paglalakd at tinignan siya ng masama, mukha namang napansin niya kaya tumigil siya at lumingon saakin.

"Can you walk slower, hindi kita mahabol"hinihingal na wika ko saka napapikit sa pagod.

"Ang liit mo kasi, come on we need to give it to strategy department before going to the site." sagot niya saka tumalikod.

Sumunod nalang ako sakaniya mabuti nalang at bumagal ang paglalakad niya kaya nasabayan ko siya.

"What's the problem?" tanong niya saakin 

Binalingan ko siya ng tingin pero diretso lang ang tingin niya sa dinadaanan namin.

"Let just say that there are always a word that we wish to hear in one person, but when we actually hear it, it will tear you apart and hurt you so much" namuo ang luha ko sa bawat bigkas ko ng mga salita.

It's like every words that I say stabbing my heart and it's really painful.

Tinignan ko siya at ngayon ay nakatingin na sya saakin. Kahit sobrang sakit ay ngumiti ako sakaniya para.

"Forget it, hindi naman ganoon kahalaga yun" I say saka kinuha sakaniya ang folders at pumasok sa department.

"Here" abot ko sa empleyadong una kong nakita, agad naman niya itong kinuha saakin.

"Come on" wika ko ng makalabas.

"Wala akong dalang kotse ah, kaya ihahatid moko" wika ko habang inaayos ang seatbelt ko.

"As if I have a choice" sagot niya kaya napangiti nalang ako sa sinabi niya.

Tahimik kami sa buong byahe kaya naisipan kong magpatugtog sa kotse niya. Hindi na ako nagaalam dahil hindi niya naman pinansin ang pangangalikot ko sa loob ng kotse niya.

I played the most favorite song I saw in my playlist.

'The man who can't move playing'

Sinabayan ko ang bawat lyrics nang magreklamo siya. 

"Can you stop the song" seryoso ang wika niya

Bahagya akong natigil sa pagkanta.

"Bakit pangit ba ng boses ko?" tanong ko sakaniya

"No, just play the next song" wika niya kaya sinunod ko nalang siya.

Kalahating oras din ang byahe namin ng nag park siya sa isang theme park.

Malawak ito at hindi ganoon karamihan an pumupunta, may iba't ibang rides at mga street vendors sa gilid.

"I'm planning to put the new constructed mall here" nakuha niya ang atensyon o sa sinabi niya.

Hindi ako sumagot at naglakad lang sa loob, umikot ikot ako sa paligid para tignan ang buong view. It's very beautiful especially the flowers and trees in the middle of the park. 

Napadapad ang tingin ko sa mga batang naglalaro sa isang gilid, tahimik ko silang pinapanood nang mapansin kong nag-aaway na sila.

"Hey, bakit kayo nag-aaway?" I ask them saka lumuhod para makapantay sila.

"Kinuha niya po kasi yung chocolate ko" iyak ng batang babae habang turo turo ang batang lalaki na hawak ang chocolate na sinasabi niya.

"You should not fight because of food, and you need to share" wika ko saka inabot sakaniya ang chocolate bar na nakuha ko sa purse ko.  I always have food in my bag in case I'm hungry.

"Give it back to her" I calmly said to the boy, bahagya naman itong yumuko at binalik sa batang babae ang pagkain.

"What should you say to her?" I ask him

"Sorry" nahihiyang wika nito

"Here, wag mo na ulit gagawin yun okay?" tumango ito at ngumiti saakin bago nagpaalam umalis.

Tumayo ako at hinanap sa paligid si Zack pero wala siya, masyaadong malaki ang Theme Park kaya kung hahanapin ko siya ay baka maligaw lang ako kaya naman naisipan kong mag ikot ikotat i-enjoy ang view sa paligid.

And I saw a family near by, the kid is with her dad and mom having pick nick under the tree. I remember my mommy and dad, and I miss them so  much kaya napangiti ako habang tinitignan sila.

When I suddenly saw the kids balloon flew away.

Umiyak ng umiyak ang bata at hindi siya mapatahan, maging ako ay nagpanic sa pag iyak nito kaya agad kong hinabol ang lobo, it's really hard to chase it, at nang sa wakas ay naabot ko ito ay saktong nagbagsak ko sa simento.

I look around at halos lahat nang tinginan ay nasa akin. Kahit pahiyang pahiya ako ay ngumiti ako at tumayo. Naabutan ko ang bata na umiiyak parin hanggang ngayon.

"Little girl, ito na yung ballon mo" I smiled at her while handing her the ballon

"Thank You ate" wika niya

"Your Welcome" I smiled at her

"Thank you miss, okay lang ba yang tuhod mo" tanong saakin ng mommy niya

Ngayon ko lang naamdaman ang pagkirot ng tuhod ko at nang tignan ko ito ay may sugat at nagdurugo rin ito. Pinagpag ko ito dahil sa mga alikabok nito.

"Okay lang po, thank you po. Mauuna na ako" paalam ko bago umalis

Ika ika akong naglakad dahil sa hapdi ng thod ko, I want to find Zack but my leg is more important now. 

Umupo muna ako sa bench na pinakamalapit saakin at nagpahinga. Masyado na akong nagiging good samaritan sa theme park na ito.

Sa kalagitnaan ng pagkakaupo ko ay may nag abot saakin ng pagkain. I look at Zack na ngayoy humihop ng drinks na inorder niya sa isag fast food chain.

"Thanks" I say as I take the food.

"Here" inabot niya rin saakin ang isang box ng band aid.

Hindi pa ako nagsasalita ay sumagot na siya.

"It's for your knee" he asnwer

Masaya akong tumango at nilagay ito sa sugat ko.

"Let's go some rides" aya ko sakaniya

"You can go on your own sagot niya saakin

He's being kill joy like always but this time I won't let that happen, I won't let him be in that attitude in a very special and beautiful place.

"Dalian mo na"pangngulit ko sakaniya. Tinignan niya ako at umiling.

"Not gonna happen" he said

"Your coming or I'll kiss you" pang bablack mail ko sakaniya at inilapit ang mukha ko sakaniya. Nakita ko kung paano nanlaki ang mata niya sa ginawa ko, gustong gusto kong tumawa sa harap niya pero pinilit kong pigilan. Kinagat ko ng mabuti ang labi ko para pigilan ang pagngiti ko.

Nakita kong umiwas siya ng tingin saakin pero hinuli ko ang titig niya. 

"Okay I'll come" wika niya kaya naman lumayo ako at hinila na siya papunta sa mga rides.