Faded Memories

CHAPTER 31

Awkward

Gab's POV's

Kinabukasan ay  hindi ko alam kung papaano haharap kay Zack dahil sa nangyari kahapon. 

Should I avoid him? Bakit? Ako ba ang may ginawa? Nasabunutan ko ang sarili ko habang tinitignan ang ayos ko sa salamin.

I ware a simple white turtle neck and sleeveless top at ng itim na pencil skirt with a side slit. Kahit hindi ko alam kung bakit ayos na ayos ako ngayon ay hindi ko ginawang baguhin ang napili kong ayos at bumagay ito sa one strap heels.

I just did a natural look makeup, inayos ko lang ang kurbado ko nang kilay at dinagdagan lang ng volume ang mahaba kong pilikmata. Mas pinapula ko lang ang labi at ready na akong umalis.

Ngayon dumating ang kotse ko kay nagawa kong makapag drive papunta sa office, hindi ko naman kailangang dimiretso sa kumpaniya namin at dumiretso nalang sa umpanya nila Zack pero dumaan parin ako dito. I just want to check what is happening here. 

Sa bawat branches sa ibang bansa ay may mga assign personel na naghahawak sa branch para mag report saakin at hindi ko kinakailangang pumunta pa rito pero ginawa ko.

Simula nang makabalik ako sa Philippines ay dalawang beses ko palang ito napupuntahan.

"Ms.  Wilson napabisita po kayo" bati ng President ng branch na ito

Tumango ako at nag ikot ikot sa paligid.

"Gusto niyo po ba ng kahit ano?" tanong nito saakin

Umiling ako bago sumagot. "I'm fine I'm just checking around. Don't mind me and cotinue your work" ngumiti ako at muling tinignan ang buong office.

I'm just to scared to face Zack right now kaya sinusubukan ko munang tanggalin ang kaba bago pumunta sa office nila.

Our company business is about agencies, some are modeling, production of movies, and new rising stars. Isa sa partnership namin ang pag sponsor ng mall nila para sa modeling, bulletin, billboard, and entertainment.

Sa hallway ay kita ang mga pictures ng mga kilalang models at artista sa bansa ngayon na mula sa agency namin at ngayon ay nandito parin hanggang ngayon.

Sa ilang palapag ay kita ang mga trainee na nagsisimula palang sa pagpa-practice kung paano maging performer.

Sa ilang kwarto ay mga models na may pictorial at training para sa ibang cat walk. 

Ilang oras din akong nagpaikot ikot sa building at nang mag alas diyes na ay napagpasyahan ko nang pumunta sa office nila Zack.

Ngumingiti ako sa bawat bumabati saakin, mas bumilis ang tikbo ng boses ng iniintay ang lift.

Nang sumakay ako ay agad na pinindot ang tamang floor papunta sa office niya. I'm sweating for some reason kahit na siya naman talaga ang may ginawa kagabi.

My heart skip when I hear the elevator sound that I'm in the exact floor. Ayaw humakbang ng paa ko pero pinilit ko, naramdaman ko ang pagpapawis ng palad ko sa kaba.

Mabagal kong tinahak ang hallway, ngayon ko lang buong napansin ang kakaibang ganda ng floor na ito bukod sa ibang floor.

The wall is in ivory white at may nakasabit na painting mula sa iba't ibang kilalang artist, the artificial flower and well design vases inspired in ancient period makes it more perfect. Sa pinakadulo ay ang nagiisang glass double door, sa labas palang ay tanaw na tanaw na ang magandang city view, mula sa kanyang glass.

Humugot ako ng malalim na hininga bago pumasok sa loob ng opisina niya.  Agad kong nasalubong ang tingin niya saakin, nang bumalik saakin ang nangyari kagabi ay nabalot ang utak ko ng hiya.

Nakita kong sumigla ang mata niya mula sa pagiging seryoso nito at sumilay ang ngiti sa kanyang labi.

Parang umakyat ata ang dugo ko sa mukha ko nang maramdaman ang pag-init nito, mabilis akong umiwas ng tingin at naglakad papalapit sa sofa kung saan ako madalas umuupo.

"Bakit ngayon ka lang?" tanong niya saakin

"Dumaan ako sa office" sagot ko at inabala ang sariling hanapin ang ilang file sa shelf niya. 

"I see"wika niya

Nag mapansin kong wala doon ang hinahanap ko ay nagsimula akong maglakad palabas.

"Where are you going?" ngayon ay nabalingan ko siya ng tingin.

Nakatayo na sya sa kinauupuan niya at seryosong nakatitig saakin. Napalunok ako ng unti unti siyang maglakad papalapit saakin, nung mga nakaraan naman ay hindi ako kinakabahan ng ganto pero ngayon parang nanginginig ang tuhod ko.

"I-I'm going to check the sponsorship f-file" damn even my voice tremble.

"Pwede kong ipakuha sa secretary yun" His manly boys spread around my nerve.

"Ako na" I said saka sinubukang maglakad palabas pero bago paman ako makahakbang ay hinigit niya na ang baywang ko.

I can feel his hand tighten to my waist that makes me pulled closer to him, bahagya akong napapikit sa biglaang paglapat ng katawan ko sakaniya.

The same aroma is around him again. 

Nang idilat ko ang mata ko ay hindi ko inaasahan kung gaano kami kalapit sa isa't isa. It's like an inch move and what happen yesterday will surely happen again.

"Zack!' bahagya ko siyang tinulak dahil sa bilis ng tibok ng puso ko

"Why are you avoiding me?"  

"N-No, it's not like that" the same nervous I feel makes my voice tremble again.

"Then, why are you pushing me?"tanong niya saakin

"Because, I feel awkward on what happen yesterday" and I finally say it.

Bahagyang gumaan ang loob ko sa sinabi ko.

Narinig ko ang paghalkhak niya kaya agad na nalipat ang tingin ko sakaniya.

"Yeah, I know." wika niya.

Tumango ako at bahagyang natawa sa sinabi niya saakin. It's unfair that he looks so calm samantalang ako ay kabadng kabado sa harap niya.

Sa gitna n pagtawa ko ay napansin ko ang pag tigil niya sa pagtawa at pagtitig saakin, natigil din ako at sinalubong ang tingin niya.

"Gusto mo ba ako?" kahit na alam kong mukhang desperada ay tinanong ko sakaniya iyon.

Sinalubong ko ang mata niya para makita kung totoo ang isasagot niya kung sakali.

Ilang sandali ay hindi siya sumagot.

"I like you Zack, no bullshit" diretsong wika ko.

I can now feel how confidence he earn years ago to talk to me and now I'm doing it for him.

Hindi siya sumagot at umiwas ng tingin, muling sinaksak ang puso ko sa aksyong ginawa niya. Walang salita pero tamang tama lang iyon para maintindihan ko ng maayos ang gusto niyang iparating.

Nanggilid ang luha sa dulo ng mata ko bago pinilit na tumango at nguimiti at ipakita sakaniya na ayos lang ang lahat.

Umawang ang bibig niya para siguro subukang magsalita pero walang lumabas na kahit ano dito kaya tumango ako at hindi napigilan ang pagbagsak ng sunod sunod na luha.

Parang hindi ko na maramdaman ang sakit dahil wala na akong naramdaman na hikbi na lumabas saakin. Tanging pagtulo lang ng luha habang nakangiti sakaniya ng mapait.