One Shot Stories

OS - 20

June 11, 2020
Dedicated to BHValentino

Blues

Tumingala ako ng maramdaman ang unti-unting pagpatak ng ulan. The side of my lips slightly rose when I saw the dark and heavy clouds covering the blue sky.

Tila nakaramdam ito sa sitwasyon ko ngayon kaya nakikisama. Para bang tinatahan ako nito o di kaya'y sinasamahan.

Dahil kasabay ng pagpatak ng ulan ay siya ring pagtulo ng aking mga luha. Parang sasabog ako sa sakit at lungkot na nararamdaman.

It is too much to handle. There are so many colors I can see inside my head right now and it is making me insane.

Halo-halo ito. Lahat ay may katumbas na kahulugan. In each emotion there is a designated color which I don't understand.

Red. Brown. White. Black. Pink.

Kung papipiliin ako ng kulay na hindi ko gusto ay wala iyon sa mga nabanggit. It is not red nor black. It's not the color that people usually hate.

Dahil ang pinaka-ayaw ko sa lahat ay ang kulay na asul.

Yes, blue.

Blue is a deceiver. Para sa akin ang kulay na ito ay ang pinakamapagkunwari sa lahat ng mga kulay. It always covers its dark side.

Kaya hindi ko magawang magustuhan ang kalangitan at ang dagat. They both have the color that I really dislike.

Paniwalang-paniwala ang mga tao sa ganda ng kulay ng mga ito. Ang hindi nila alam, panlabas na anyo lamang iyon.

The pristine blue waters of the ocean lured you to swim without knowing that it is really dark when you reached the abyss. Because when you dive into the ocean you will not be able to see light on its bottom. Instead, darkness will eat you alive. Swerte ka kung may dala kang dive light para kahit paano ay makakita ka sa ilalim.

Same with the sky. You aimed to reach the top and when you did it, the dark galaxy will greet you. Ibang-iba sa asul na kalangitang inaakala mo. Mabuti na lang at may mga bituin at iba pang celestial objects na bahagyang nagbibigay liwanag sa tinatahak mo.

Pero paano kung wala? Paano kung kagaya ko?

A person who have nothing to light her own path.

That's why I really hate that color. Ang kaso ay sadyang mapaglaro ang tadhana. Kung ano pa 'yong ayaw mo, ito pa 'yong lalong pinapalapit sa'yo.

Because everytime that I face the mirror, my blue eyes reflect on it. Nakakatawang isipin na sa kabila ng pagkadisgusto ko rito ay nakabaon na ito sa akin. Kung ano pa iyong ayaw kong kulay, iyon pa ang nakuha ko.

And it's really pissing me off.

Mabuti pa sa dagat at sa kalangitan ay may mga bagay na pwedeng magamit para makakita pa rin dito ng liwanag. Samantalang sa akin ay wala.

It is just me. Alone in the middle of darkness and there is no light to guide my path.

A very scary state that no one wants to experience. Nanlalambot, nanginginig at puno ng mga agam-agam. Lahat ng iyon ay titiisin mo dahil wala namang iba na maaaring makatulong sa'yo.

Blue. This color symbolize tranqulity.

People often choose it as their favorite color for that reason. It's famous for its ability to calm people. It makes you have a peace of mind.

But it has a different effect on me.

Adding just one letter to that word makes a different meaning. From blue to blues. Just a single letter and in just a second you already make a new word. Everything has changed.