My secret identity

|•Κεφάλαιο 22•|

Πότε φτάσαμε στο 22?😱

Είχαμε γυρίσει με την Άβα στο κρησφύγετο και είχαμε μαζευτεί στο σαλόνι για να δούμε τι θα κάνουμε. Ο Τιμ είχε φρικάρει τόσο πολύ, πήγενε πάνω κάτω από το άγχος του, μιλούσε νευρικά και γενικά δεν ήταν ο εαυτός του.

"Δεν καταλαβαίνω τι κάνουμε ακόμα εδώ;! Η Τέιλορ αυτήν την στιγμή μπορεί να κινδυνεύει και εμείς ασχολούμαστε με βλακειες!"είπε νευριασμένος.

"Να σου θυμίσω ότι εκτός από την Τέιλορ κινδυνεύει και η αδερφή μου! Οπότε θα ήθελα να ηρεμήσεις και να περιμένεις τον Μπεν να κάνει την δουλειά του!"του απάντησα φανερά  κουρασμένη από την συμπεριφορά του και εκείνος απλά ξεφύσιξε και έκατσε στην πολυθρόνα δίπλα του.

Όλη αυτήν την ώρα που ήμουν τόσο αναστατωμένη, η Μίρα και η Βίκυ ήταν δίπλα μου να με καθησυχάζουν. Τελικά δεν είναι και τόσο κακό άτομο όσο πίστευα. Απλά την είχα παρεξηγήσει εξαιτίας του Ντέρεκ, ο οποίος έκανε προσπάθειες τόση ώρα να μου μιλήσει όμως εγώ δεν τον άφηνα. Δεν ένιωθα έτοιμη ακόμα.

Μέσα στο δωμάτιο μπήκε γρήγορα ο Μπεν, προσπαθώντας να βρει τις ανάσες του και όλοι έτρεξαν προς το μέρος του.

"Τι έγινε; Το βρήκες το μέρος;"ρώτησε ανυπόμονος ο Τιμ.

"Ναι! Έψαξα για ένα μέρος όπως μου περιέγραψε η Έμμα, όμως δεν είναι εδώ στην πόλη. Είναι έξω από εδώ, δυτικά και είναι το παλιό καπνεργοστάσιο του Black Hill."απάντησε.

"Πώς το κατάλαβες;"τον ρώτησε η Μίρα.

"Το μηχάνημα που είπε η Έμμα ότι ανέβηκε όταν είδε τα ποντίκια, ήταν εκείνο που διαχώριζε τον καπνό από τις άχρηστες ουσίες του. Όταν μου το περιέγραψε κατάλαβα αμέσως τι ήταν και απλά προσπαθούσα να βρω το κοντινότερο εργοστάσιο της πόλης."

"Ωραία λοιπόν. Πάμε."είπε ο Ντέρεκ και όλοι βγήκαν έξω από το δωμάτιο.

"Τακόντα εσύ δεν θα έρθεις;"τον ρώτησα αφού τον είδα να μένει καθιστός στην πολυθρόνα του.

"Θα σας βρω σύντομα. Πρέπει να κάνω κάτι πρώτα."είπε και βγήκα από το σπίτι.

Επιβιβαστίκαμε στα αυτοκίνητα, τα οποία δεν είχα ξαναδεί πότε στην ζωή μου και δεν έχω ιδέα που ήταν κρυμμένα τόσο καιρό και ξεκινήσαμε την διαδρομή προς το καπνεργοστάσιο. Εγώ ήμουν στο ίδιο αμάξι με την Μίρα, για την οποία θέλω να μάθω πολλά περισσότερα μετά την ιστορία της Άβα. Μπορεί να μην είναι τόσο εκδυλωτικό άτομο και να μην συμμετέχει ιδιαίτερα, όμως ξέρω ότι πίσω από αυτό το πάντα αισιόδοξο και αφανές κορίτσι κρύβεται κάτι σπουδαίο.