|•Κεφάλαιο 17•|

130 23 22
                                    

Από τότε που μίλησα στον Ντέρεκ για το παρελθόν μου, ένιωσα ένα βάρος να φεύγει από πάνω μου. Σαν να έσπασα τον πάγο που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα μας τόσους μήνες τώρα. Επιτέλους βρήκα έναν άνθρωπο να με καταλαβαίνει! Όχι ότι ο Μπεν και η Τέιλορ δεν το κάνουν, όμως και οι δύο τους ζουν δύο σχετικά φυσιολογικές ζωές σε σχέση με εμένα και εκείνον.

Οι επιδόσεις μου στις προπονήσεις έχουν ανέβει και αυτές! Κατάφερα μετά από καιρό να δημιουργήσω μια φωτεινή σφαίρα! Μπορεί να κράτησε μόνο δέκα δευτερόλεπτα και να μην ήταν τόσο έντονη, όμως είναι μια αρχή!

"Τι υπέροχη μέρα σήμερα!"έλεγε ξέγνοιαστος ο Μπεν καθώς περπατούσαμε στο πάρκο.

Τον τελευταίο καιρό τον έχει απορροφήσει ένα τουρνουά στο ίντερνετ, από αυτά που μαζεύονται χιλιάδες άτομα και πρέπει να αντέξουν μέχρι το τέλος του παιχνιδιού για να κερδίσουν ένα χρηματικό έπαθλο.

"Καλή είναι..."είπε αδιάφορα η Τέιλορ πίνοντας λίγο από την γρανίτα - φράουλα.

"Νιώθω ο πιο όμορφος άντρας στον κόσμο!"

"Πάλι καλά που νιώθεις άντρας!"τον ειρωνεύτικε.

"Μπορείς απλά να μην σχολιάζεις τα πάντα και να απολαύσεις την βόλτα μας;"της είπε και εκείνη σήκωσε τους ώμους της αδιάφορα.

"Δεν φταίω εγώ που κάνεις σαν χαζός! Από τότε που η τύπισσα από το τουρνουά σου είπε ότι είσαι γλυκούλης, κάνεις σαν από εκείνα τα ψώνια της τρίτης!"

Εγώ απλώς τους χάζευα να τσακώνονται απολαμβάνοντας το ρόφημα μου και στέλνοντας μηνύματα με την αδερφή μου. Ένα μούδιασμα, όμως, στην σπονδυλική μου στήλη με έκανε να σταματήσω απότομα. Κάποιος είναι εδώ!

"Έμμα; Είσαι καλά;"ρώτησε η Τέιλορ και με πλησίασε.

Παρατηρούσα τον κόσμο γύρο μου περιμένοντας να δω κάτι ύποπτο, όμως τίποτα. Μέχρι που σε μια άκρη,  πίσω από ένα δέντρο, μου φάνηκε πως παρατήρησα την σιλουέτα της Κάλι.

"Πάμε να φύγουμε! Τώρα!"τους είπα και αρχίσαμε να τρέχουμε.

Δεν μπορούσα να γυρίσω για να δω,όμως είχα την αίσθηση ότι μας ακολουθούσε και αυτή. Φτάσαμε ως το δάσος και κατευθυνόμασταν προς το σπίτι του Ντέρεκ και στο κρησφύγετο, όταν σταματήσαμε για λίγο. Είχαμε στηριχτεί πάνω σε ένα δέντρο προσπαθώντας να βρούμε τις ανάσες μας. Η Κάλι ήταν άφαντη, κάτι που μας ανακούφισε ιδιαίτερα.

My secret identity حيث تعيش القصص. اكتشف الآن