I am not enemy//Avengers [zakończone]

Rozdział 6

-Przywitaj się z nowymi znajomymi.- mówi jakiś gościu wpychając mnie do celi. Jak oni mnie wszyscy wkurzają. W celi była jakaś brązowowłosa dziewczyna i białowłosy chłopak.
-Cześć jestem Pietro.- podszedł do mnie energicznie.
-A to jest moja siostra Wanda.- powiedział entuzjastycznie. Jak można być w takim miejscu szczęśliwym.
-A ty?- wydawało mnie z zamyślenia pytanie chłopaka.
- Alex.- odpowiedziałam.
Ręką pokazał mi żebym usiadła razem z nim i jego siostrą.
-Więc. Jakie masz moce?- zapytała mnie Wanda.
-Jeszcze żadne.- mówię.
-No to ja władam telekinezą i telepatią, a Piętro jest super szybki.
-Aha.- gadam właśnie z osobami, których podzielę los. Boję się, że jeśli mi coś zrobią to dostanę śmieciową moc.
***
Jestem tu od jakiegoś tygodnia. Codziennie coś mi wstrzykują. Z bliźniakami się trochę zaprzyjaźniłam. Codziennie mam treningi albo leżę w celi lub gadam z rodzeństwem.
Powoli odczuwam skutki tych wszystkich substancji. Raz albo mnie wszystko boli albo mam nadzwyczaj większą energię.
***
Jestem właśnie w sali treningowej gdy zawowołał mnie ten doktorek.
-Co chcesz?- pytam na wstępie wchodząc do gabinetu.
-Kończysz zabiegi. Dzisiaj dostajesz ostatnią dawkę.
-Super.- mówię sarkastycznie.
Siadam na fotelu, a po chwili wbija mi igłę w ramię.
***
Siedzę właśnie z Wandą i Pietrem. Gadamy sobie na różne tematy. W pewnej chwili czuję zapach spalenizny.
-Co tak tu cuchnie?- pyta Pietro.
- Alex, twoje ręcę się palą.
-Co?!- krzyczę przerażona. Szybko macham nimi a ogień znika.
-Ale czad! Masz moc ognia!- drze się Piętro.
-Ciiii!- uciszam go.
-Narazie nikomu nic nie mówcie.- proszę rodzeństwo.
-Dobrze.- odpowiadają w tym samym momencie.
Niech narazie lepiej Hydra nie wie.
***
Leżę sobie na krzyczy gdy naglę słyszę alarm. Patrzę pytającym wzrokiem na bliźniaków ale oni chyba też nie więdzą o co chodzi. Chwilę potem dowództwo ich woła a mi każą zostać. To moja szansa na ucieczkę. Zanim drzwi się zamykają wkładam buta między szczelinę i wychodzę. Na korytarzu nikogo nie ma. Dobra. Pora się stąd wyrwać.