Asi (Bir sabır hikayesi)

16.Bölüm

" Üzülme cancağızım...
Her bir yara'dan, haberdardır Yaradan... "
Hz.Mevlana

"Neden geldin Hande?"diye sordu, Cihan yeniden. Hande, elini uzatmış Asi'nin tutmasını bekliyordu. Fakat Asi nasıl bir karşılık vereceğini bilememişti. Hande'nin elini tutup tutmamak arasında gidip geliyordu. Hiçbir şey olmamış gibi bu yalana devam edip onun elini tutmak ona doğru gelmiyordu. Bu yüzden elini uzatmamayı ve sessiz kalmayı seçti.

Cihan'da onun elini tutmasını istemiyordu, bu sebepten hande'yi kolundan tutup kendine çevirdi.
"Sana soruyorum amacın ne?'dedi bu kez Cihan.

" Söyledim ya canım, Asi ile tanışmak istedim." dediğinde Cihan lafını kesti. "Geç bunları Hande! Biz boşanmak üzereyiz farkında mısın?"Yüz ifadesi oldukça sertti. Hande ise ona gülerek karşılık verdi.

"Hâlâ senin karınım.Sen bunun farkında mısın?" dedi ve ona yaklaştı.

"Kağıt üzerinde olduğunu hatırlatmama gerek yok sanırım. İki gün sonra mahkeme var."dedi Cihan sesi öfke doluydu. Hande orada kimse yokmuş gibi Cihan'a yaklaştı ve onu yanağından öptü. Bu hareketi karşısında herkes gibi cihan'da yerinde kala kalmıştı.

Asi başını önüne çevirdi.Daha önce üzüldüğü bu kadına karşı şimdi ne hissedeceğini bilemiyordu.Cihan ondan tiksinircesine onu itti ve yanağını sildi.

"Ben bitti demeden bitmez aşkım. Ve ben bitti demedim!" Hande'nin sözleri karşısında öfke ile bağırdı Cihan.

"Bitti Hande! Sen teklifini sundun, ben de kabul ettim. Bu evlilik bitti! Sana karşı duyduğum saygımı yitirmeden çek git."dedi öfkesine hakim olmaya çalışıyordu.

Bakışları Asi'yi aradığında salondan çıkmak üzere olduğunu fark etti. Hande, Cihan'ın bakışlarını takip ettiğinde Asi'yi izlediğini fark etmişti. İçinde bastırdığı kıskançlık duygusu kendini açığa çıkardı. Öyle ki bu boşanma işinden vazgeçmeyi dahi düşünüyordu şimdi.

"Herkesin içinde böyle konuşmak sana yakışmıyor. Hem bak Asi'de korkup kaçtı."dediğinde, Asi yerinde durdu. "Eşler arasında oluyor öyle şeyler tatlım. Gerçi Siz Kaan ile sevgilisiniz daha ama evlenince anlarsın bu dediğimi." Cihan artık dayanamamıştı. Hande'nin kolundan tutup onu çekiştirdi. Evin dışına geldiklerin de Cihan, Hande'nin kolunu serbest bıraktı.

"Benden böyle mi kurtulacağını sanıyorsun?" dedi gülümseyerek.

" Hep böyle miydin Hande, yoksa ben mi kördüm?"Cihan'ın ona tiksinircesine bakmasıyla yüzü asıldı.

"Ya sen Cihan, sen böyle miydin? Böyle bir adam mıydın?" diye sordu, üste çıkmaya çalışıyordu.

"Haklısın değildim. Beni, sen bu hale getirdin. Her istediğini yapan, sen mutlu ol diye çırpınan o adamı yok ettin!"dedi ve kollarını iki yanına açtı.

"Ama ben değil sen değiştin Hande! Benim sevdiğim o kadını sen değiştirdin. Bu kadını sevemediğim için beni suçlayamazsın!" diyerek onu işaret etti.

Bir süre öylece durdu yerinde Cihan
Hande Cihan'ın sözleri karşısında kendini nasıl savunacağını bilememişti. O da sessizliğini sürdürdü. Cihan, arkasını dönüp eve girerken, Hande hala aynı yerdeydi. Cihan, Hande'yi ardında bırakıp kapıyı kapattı.