Protect What's His (Mafia Series 2) Completed

Kabanata 30 (Wakas)

WAKAS

Walang humpay ang halakhak ni Captain Mariano habang kiling ang apo na si James Felix.

"You're really look like your father when he was young..." another bark of laughter from Captain Mariano. Tila amuse na amuse na makakita ng isang maliit na Leon.

Nakahalukipkip lang si Leon na pinagmamasdan ang dalawa. Nag usap sila kaninang dalawa. Isang oras rin ang hinintay ko nang matapos sila.

Nalungkot ako ng malamang himalang nakaligtas si Captain Mariano pero ang ina ni Leon ay hindi.

Naguguilty ako. Ako ang anak ng taong pumatay sa ina ni Leon. Pero heto ako sa harapan nila ngayon, ligtas at hindi ako nakaramdam ng kahit anong takot. Nasasaktan ako dahil nasa harapan ko sila ngayon at buong ngiti ang ginagawad sa aking anak. Walang panunumbat o anuman.

"Gusto ko man na mag selebrasyon tayo ngayon alam kong mga pagod na kayo." Nginitian ako nito. He's a soft version of Leon. Sinulyapan ako nito.
"Magpahinga na muna tayo ngayon at gusto kong sakin na muna ang apo ko.."

Ngumisi naman si James Felix na kalong ni Captain then Felix muttered. "Cool man. Cool.."

Nagtawanan kami. Ang mga tauhan nito ay nasa gilid lang. Hindi ko alam kung ilan iyon dahil nang makababa siya kanina sa isang choper ay may sumunod na isa pa.

Suminghap ako ng dinala ni Captain Mariano ang anak namin sa ikalawang palapag ng mansyon.

"Hindi ko inaasahan ang lahat ng ito.." nasabi ko nalang nagkatinginan kaming dalawa.

"Me too but in my work...we always expect the unexpected." he drawled. Patungo kami sa labas kung saan nauna na sina Marco at Diego kasama ang dalawang babae.

"I'm sorry about your mother ...kung maibabalik ko lang sana ang nakaraan..."

Ngumuso siya at madilim akong tiningnan. Nasa pathway kami patungong dagat kung saan kami kanina. Tumigil siya at hinila ang baywang ko.

Umihip ang hangin,tinangay nun ang iilang hibla ng aking buhok. Naglumikot naman ang mga mata ni Leon. Buong adorasyong tiningnan ako.

"Kung pwede lang ibalik ang nakaraan...hindi na sana kayo nadamay ng anak ko. Hindi na sana kayo nasaktan pa. Angelica, sobra na ang naranasan mo."

Umismid ako, "Kumpara sa mga naranasan mo?" Itinaas ko ang kilay ko sa kanya. Bumagsak kalaunan ang mata ko sa kanyang mabalahibong dibdib. I gently touched his hairy chest. My right palm touch his left nipple...nakagat ko ang labi ko.

"Angelica, you gave birth inside a freaking car in the most dangerous situation...you do not know how much I was scared."

Hindi ako nakinig. It was all in the past anyway! Kinagat ko nalang ang labi ko at pinasada pa ang kamay sa walong abs nito. Damn.

"Baby, nakikinig ka ba?" paos na tanong nito.

I know there's a glistening fire in my eyes. Nararamdaman kong nagliliyab ang mga mata kong tumingin sa kanya. Naghinang lamang ang mata naming dalawa. Tila binalot kami ng makamundong init.

Sinapo nito ang likod ng aking batok. He massaged it then it gave me shivered.

"No more pain. No more blood.." he murmured. Gigil niyang hinalikan ng isang beses ang labi ko.

I gasped, "But I like the pain and the blood.." I was too drowned by the heat. Kahit mismo sariling boses ko hindi ko na makilala.

Hinawakan nito ang baba ko at hinalikan muli. "What kind of pain is it,huh?" he huskily asked.