Cin Padişahı Mihrez El Ahmar

Çifte Kumrular

     Fatıma öleli bir günü geçmişti. Ne Mihrez ne de oğlu rahatsız etmişti. Büyüyü Fatıma mı yapmıştı? Bunu bilmek zordu. Diclenin yaraları iyileşiyor du. Aslında güzel bir kızdı. Ama yaşadığı olumsuz şeyler güzelliğini örtmüştü. Gözlerinde hala yorgunluk vardı. Ali Rıza işine gidip geliyordu. Zaten köyümüz şehire uzak değildi. 20 km uzkalıktaydı. Yasin artık daha güçlü zikirler çekiyordu. İşlemler daha fazla güç istiyor ve daha zahmetliydi. Bu işlemler 10 gün devam ettikten sonra bir başka işlemle başlayacaktı. Herkes Yasini tanıyacak ve saflar belli olacaktı. Berzah aleminde duyulmaya başlanmıştı bile. Bunun yanı sıra Mihrez ve oğlunun mağlubiyetide. Cinlerin diline maskara olmuştu. Bir çocuk, bir kendini bilmez alim ve 2 cin tarafından nasılda yenildi diye dalga geçiliyordu. MİHREZ bunun acısını çıkartacaktı  hatta can alacaktı. Ama bunun önemi yok herkes şunu öğrendi" Mihrez El AHMAR yenilgiye uğrayabilir. Yenilmez değil. " Bu cinler aleminde bir ilk olabilirdi. Dicle   dışarı çıkmak için izin istiyordu. Diclenin yanı sıra Yasinide gönderdim. Kaybolursa kötü şeyler olabilir. Yasini sıkı sıkıya tembih ettim. Ormanlık alana girmeyin ve köyün dışına çıkacaksan Reyhanı ve Mesihanı çağır. Tamam deyip gittiler. Aslında birbirlerine yakışıyorlar. Ama aradaki maddiyat olmasa olabilir bu iş. Kızın huyunu bilmediğimden bir şey söyleyemiyorum. Belkide el ele geleceklerdi. Bu düşünce nereden çıkmıştı böyle. Yine Cemin iş başındaydı. O sokmuştu bunları aklıma. Akşam ezanına az kalmıştı. Birazdan gelirlerdi. Fatıma olmayınca doğru düzgün yemek te yiyemiyorum. Çünkü yemek yapmayı bilmeyen biriyim. Evin koruması için hazırladığım vekfleri tazelemem gerekiyor. MİHREZ geldiğinde epey bir hasara yol açmıştı. Vekfleri aradım ama bulamadım. Nerdeydilerki hiç biri yoktu. 9 tane vekfin 9 uda kayıptı. Fatıma Mihrez için yol yapmıştı. Rahat eve girsin diye vekfleri yakıp yok etmiş. Pis mendebur. Malzemeleri hazırladım ve yeniden yazmaya başladım. Bu sefer daha güçlü olacaktı. 30 dakikada hepsini yazdım. Ben yazarken ezanda okunmaya başlamıştı. Bitirdiğimde evin her tarafına yerleştirdim ve namaza durdum. Namazım bittiğinde Yasinle Dicle el ele geliyordu. Mutlu gözüküyorlardı. Eve girdiklerinde şen şakraktılar. Birbirlerine şaka yapıp gülüyorlardı. Yasin de namazını kılmaya gittikten sonra başladım Dicle ile muhabbete.
Hoca: Ee kızım Yasinle iyi anlamışsınız.
Dicle: Aynen hocam, iyi biri. Çok sevdim Yasini. Aslında bakarsak ilk gördüğümde aşık olmuştum Yasine. O da aynı şekilde bana aşık olmuş.
Hoca: Hayırlısı olsun kızım. Hiçkimsenin sözüne güvenmeyin sakın. Birbirinizi üzmeyin. Kendinize bakın.
     Ben cümlemi bitirdiğimde Yasin gelmişti. Ne konuştuğumuzu öğrenince utanmış olmasına rağmen fazla aldırış etmedim. Öğüt ve nasihat verdim. Biz böyle konuşurken ali rıza geldi. Yemek getirmiş. Getirdiğini atıştırıp sohbete koyulduk. Sohbet muhabbet ederken konu benim vakalarda geldi. Ne kadar anlatmak istemesemde bir kaç hadisemi anlattım. Kimi zaman güldük kimi zaman ağladık. Anlattığım hikayeler cidden üzüntülüydü. Bir hikayem Yasini çok etkiledi. Bu hikaye bir 4'ün  4'ünün hikayesi ile ilgiliydi. Yapmaması gerekenleri bu hikayeden çıkarmıştı. Artık oda anlamıştı işin ciddiyetini. Vakit çok geç olmuştu. Yatsı namazını kılıp yataklara geçtik. Rüyamda Yasin ve Dicle evleniyor düğünün ortasında Mihrez in en büyük oğlu gelip dicleyi kaçırıyordu. Sabah kanter içinde uyandım. Rüyamın gerçekleşmemesi için KURAN okuyup dua ettim. Kimse uyanmamıştı daha.

      Arkadaşlar sıkıntım olabilir yazım yanlışı veya acemilik çekebilirim. Kusura bakmayın.