Doğum günümün üzerinden koskoca bir hafta geçşe de dudaklarının tadını hala hatırlıyorum. Unutmak mümkün değil Ashton. Keşke diyorum. Keşke öpmeseydin ve ben seni öpmenin ne demek olduğunu bilmeseydim.
Gizli yerimde daha doğrusu ağlamak, acılarla yüzleşmek ve mektup yazmak için birebir olan yerimde Luke ile oturduk. Artık gizli olmaktan çıktı sanırım. Oraya bir isim bulduk. Kırık hayaller bulvarı. Ne kadar da uygun değil mi? Green Day sever misin? Ah, ben bayılırım.
Luke'un bakışlarında kendi çaresizliğimi görüyorum.Söyleceği kelimeleri, dokunuşları o kadar korkak ki. Sanki camdan yapılmışım ve her an kırılabilirmişim gibi davranıyor. Eh, yanılmıyor değil fakat ona bu acıyı çektirmeyi sevmiyorum. Senin aksine beni seven birine kırıcı davranamam.
Luke doğum günümü ona söylemediğimi öğrendiğinde kızdı. Fakat uzun ve şiddetli bir kızma değildi. Ertesi gün doğum günü hediyem için özel bir şeyler hazırladığını bu yüzden gecikeceğini söyledi. Umarım fazla uzayan bir gecikme olmaz. Çünkü burada belirli bir zamanım kaldı Ashton. Kanatlanıp, uçup gideceğim. Nereye diye sorma. Gidiyorum işte.
Bugün seni gördüm. Herzamanki gibi beni umursamadın. Buna üzülürdüm. Fakat bu sefer farklıydı, Ashton. Galiba üzerimdeki mazoşist emellerine gün geçtikçe bağışıklık kazanıyorum. Ama hala seni seviyorum. Sevmemem gerektiği halde seviyorum. Canımı yakıyor ama yine de seviyorum. Sevilmemeyi, unutulmamayı sana yakıştıramıyorum. Yanımda olmasan da olur diyerek seviyorum.
Ben gecelerce oturup sana mektup yazdım. Hepsini okuman için biriktirdim. Artık gelmen için bir çok neden var Ashton.
uhm sonraki bölüm final bölümü ve en geç iki güne gelecek. bu yüzden biraz kısa olmuş olabilir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Everything I Didn't Say | Irwin
Fanfiction"Astımım vardı, fakat tek isteğim karşımda sigara içişini izlemekti."
