verliefd op mijn leraar?(voltooid)

Hoofdstuk 12

Toen hoorde ik de deur. "Zijn jullie klaar?" BRAM ik was nog nooit zo blij om zijn stem te horen. "Ja, Sterre je weet het he wat de gevolgen zijn als je niet meewerkt??" Ik liep snel de deur uit. "Sterre, gaat het wel??" "Ja, nou ja hij is gewoon een beetje.." "eng hij is echt gevaarlijk Sterre, je moet voor hem oppassen. Ik heb gehoord van mensen dat hij meisjes opsluit en verkracht en mishandeld, ik weet niet wat er waar van is, maar ik vind hem een beetje eng." "I-ik ook.." "Sterre, ik maak me zorgen om je, wat heeft hij met je gedaan of gezegd?" "N-niks" ik was bang, bang voor Tomas. Maar ik zal het niet tegen Bram vertellen, want dan krijg ik grote problemen, nou eigenlijk Bram zelf ook. Ik zag hem nog steeds bezorgd kijken. Wat kon ik doen om hem gerust te stellen? Ik kan hem zo niet zien dat doet pijn. Heel veel pijn. Bram mag echt niks overkomen vooral niet door mij. Hij verdient het niet en hij loopt nu gevaar dankzij mij. Ik kreeg een brok in mijn keel. Ik probeerde te vechten tegen mijn tranen, ik ben dat wel gewend maar het lukte niet. De tranen begonnen te stromen. Bram kwam naast me zitten en sloeg een arm om me heen. Ik voelde zijn warmte.. Ik voelde me zo vertrouwd. Zal hij mij kunnen helpen? Nee.. Ik dacht dat ik met mijn vader wel genoeg problemen had.. En nu had ik Tomas er ook nog bij.. Gunnen ze me dan helemaal niks. Waarom leef ik nog? Ik leef nog voor de mensen die om mij geven. En voor mezelf. Omdat ik het leuk vind om om bijvoorbeeld bijles van Bram te krijgen. Hij is te aardig voor me. Waarom doet iedereen gemeen tegen mij en Bram niet? O ja natuurlijk, hij is een leraar hij moet wel... Ik was nog steeds aan het huilen. "Sterre, laat me je helpen als er iets is wat ik voor je kan doen dan doe ik het meteen" het was even stil.. "Sterre je hoort niet te huilen je bent daar te leuk voor." Ben ik dat? Nee. Waarom doet hij zo aardig tegen mij waar heb ik dit aan verdient? Hij hoort stom tegen mij te doen net als iedereen. "I-ik kan het je niet vertellen, want dan loop jij gevaar??" Ik begon nog harder te huilen. Hij mag niet in de problemen komen door mij. Ik moet gaan. " Ik ga" "Nee sterre wacht wat is er please vertel het me, ga niet weg" ik zag de verdriet in zijn ogen. Maar ik rende het lokaal uit pakte mijn fiets en fietste weg. Ik voelde me schuldig, heel schuldig. Hoe kon ik zo tegen Bram doen?? Hij was juist zo lief voor me.. Ik verdien gestraft te worden, hoe kan ik zo bij Bram weggaan? Dit komt allemaal door Tomas.. Hij moet dood. Ik haat hem hij verziekt mijn leven.. Ik smeet me fiets tegen de muur, en liep naar binnen toe. Mijn vader kwam boos op me afgelopen. Niet veel later zag ik een zwarte vlek. Mooi, dit had ik verdient. Ik voelde me hoofd bonken.. Het deed zo veel pijn. Die krijsende pijn in je hoofd, dat is zo irritant. En een parasetemol helpt niet. De pijn word misschien wat minder, maar je voelt het nog wel. De tranen stroomde langs mijn wangen, ik zag de tranen op de grond vallen. Zal dit ooit stoppen? Zal ik ooit gelukkig zijn? Maar nu verdien ik het ook niet om gelukkig te zijn. Ik dacht aan Bram, nee wat heb ik hier spijt van, de grootste fout die ik heb kunnen maken heb ik gemaakt. Ik kan mezelf wel neerschieten. Ik wou dat hij er nu was, zodat ik sorry kon zegen. Maar hij was er niet. De harde werkelijkheid kwam naar boven. De dreunende koppijn stopte maar niet. Ik zal nooit van mijn vader af zijn, en Bram zal me dit nooit vergeven. Ik ben dus vrij nutteloos. Wat doe ik hier nog??? Ik hoopte dat ooit alles weer eens goed zou komen, maar dat zal wel nooit gebeuren ik hoop al jaren. Bam bam bam bam mijn hoofd kon elk moment uit elkaar spatten. Letterlijk ja. Het verbaasde me dat mijn hoofd nog aan mijn nek vast zat. Ik probeerde op te staan, maar zag de sterretjes al komen. Ik zette door en stond op, en zocht zo snel mogelijl steun aan de tafel. Ik zag mijn vader weer op me afkomen dat meen je niet he?? Ik werd bang heel bang. Ik begon te trillen. Te huilen.. Er ging een rilling over mijn rug. *Tringg* de bel. Wie heeft hier mij gered? Ik hoorde een bekende stem: Tomas. Waatt Tomas??? Ik hoorde mijn vader praten, ik was bang wat hebben die twee met elkaar te maken??? Ik kon weer helder nadenken en bestefde dat het nu de tijd was om te vluchten. Ik pakte snel wat eten en me schooltas met boeken en kleren in. Ik deed mijn fietsleutel in het slot en fietste en fietste en fietste. Waarheen dat wist ik nog niet. Ik zie wel waar de weg mij naartoe brengt. Ik kan even langs school om te kijken of Bram daar nog is.. Er kwam weer een groot schuldgevoel naar binnen. Ik moet dit recht zetten. Ik fietste in de richting van school. Opeens hoorde "tuuut tuuut tuuutt" ik keek en zag dat het Bram was. Hij was onderweg naar huis. Ik moest hem aanspreken en snel. "B-bram h-het s-spijt me echt hheeel erg kan ik het uitleggen???"

-----------------------------------------------------

Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vonden!!

Vergeet niet te liken en een comment te geven, hihi♡

Tips en tops zijn altijd welkom.

Sorry, mijn Nederlands is niet al te goed dus als jullie spelfouten tegen komen plaats het in de comments.

Ik draag dit hoofdstuk op aan: @leaXgrey123 omdat ze altijd van die lieve comments achterlaat. En ook nog bedankt dat jij ook nog een hoofdstuk in jou boek aan mij opdroeg!♡

Zijn jullie ooit verliefd op een leraar geweest???? Ik ben het nu, en het is heel vervelend...
Jullie kunnen altijd met mij chatten of berichtjes sturen, dat lijkt mij wel gezellig

Xx onzekermeisje