verliefd op mijn leraar?(voltooid)

Hoofdstuk 15

Ik wou hem zoenen. Ik moest mezelf inhouden. Ik was nog maar een paar centimeter van hem verwijderd. "MIAAUWWW" en de kat sprong op mijn schoot en ik schrok me dood. "Heey Fuzzy, je hebt mij een beetje laten schrikken". Ik was bijna met Bram aan het zoenen en nu verpest die kat het. Wou hij mij nou ook zoenen? Nee denk het niet, het was gewoon toeval. Hij moest gewoon opeens naar voren met zijn gezicht. Ik keek naar Bram en zag hem verlegen naar de grond staren. Wat was hij ook weer schattig. Ik voelde mij een beetje nerveus worden. En ging op mijn mouw van mijn vest zitten kauwen. Ik zag opeens een natte vlek op mijn vest. Ieks. Oeps wat heb ik nu weer gedaan? Ik hoop maar niet dat Bram dit ziet... "lukt het?" Shit. Hii heeft het gezien. Ik zou nu wel onder een steen willen gaan liggen en er niet meer onder vandaan komen.

Pov Bram

Wat was Sterre toch schattig! Ze is zo speciaal. Waarom wou ze mij niet zoenen vind ze mij niet leuk? O shit, ik ben mijn verstand verloren, ik ben haar leraar. De leraar die huiswerk opgeeft en toetsen, ook wel het irritante persoon. Dat doet best pijn. Ik was echt een slechte leraar geweest als ik überhaupt met haar gezoend had. Maar het voelt zo goed.. Hoe kan iets zo goed voelen? Maar niet kloppen? Ik voelde de pijn. Het idee dat ik nooit samen met Sterre zal kunnen zijn. En het idee dat ze met allemaal jongens van haar eigen leeftijd zoent. Zal ze een vriendje hebben?? Ik keek Sterre aan die er nog steeds met een rood hoofd zat, omdat ze op haar mouw zat te kauwen. Ik vond het er wel schattig uit zien. Ik keek haar aan en moest blozen, mijn hartslag versnelde. Wat vond ik haar toch leuk. Mijn hele lichaam wou haar aanraken en haar nooit meer loslaten. Maar ik zal haar nooit kunnen aanraken. Ik voelde de tranen achter mijn ogen branden. O wat ben ik weer laf. Ik ben Bram en ben 25 jaar oud en zit bijna te huilen om een meisje. Die wel heel leuk is. Als ze geen leerling was geweest dan.. shit. Ik moet die gedachtes stoppen. "Heb je eigenlijk een vriendje Sterre?" Ik kon het niet laten om het toch te vragen. Ik begon zenuwachtig aan mijn vingers te frunniken. "Nee, jij ook niet toch? en geen vriendje maar vriendin natuurlijk" ik was zo blij om dat te horen, dat ze geen vriendje heeft. "Nee".

POV STERRE

Bram was te lief voor mij... Ik ga maar zo slapen, want ben een beetje moe.. "Bram ik ga naar boven, slaap lekker alvast" "Oh oke, slaap lekker" Ik liep naar boven toe en ik kleedde me uit en ging in bed liggen. Ik viel meteen inslaap, wat was ik moe zeg..

*klop klop klop

Toen zag ik Bram binnen komen lopen met een bord met twee broodjes en versgeperste sinaasappelsap. Wat lief! "Je moet opstaan, want we moeten zo naar school." "Hier een ontbijt op bed." "Ah, dankjewel Bram, dit had echt niet gehoeven hoor!" waarom doet hij dit toch allemaal??? Ik weet het niet. Ik was mijn lekker broodje aan het eten en dronk snel mijn sinaasappelsap op en kleedde me aan, pakte mijn tas en liep naar beneden. Ik zag Bram een krant lezen. Ik had dat echt niet van hem verwacht, ik had hem meer als een gamer ingeschat. Zo zie je maar, ik had hem echt totaal verkeerd ingeschat. "Haai Bram, ik ben klaar,we kunnen gaan" "Oke, heb je alles??" "Ja" Bram legde de krant weg en pakte zijn rugzak en liep naar mij toe en deed de deur voor mij open. "Bedankt voor alles, echt dankjewel" Ik moest het gewoon nog een keer zeggen, ik was hem zo dankbaar. "Geen probleem Sterre, you're welcome!" "Dank je, je hebt echt een mooi huis!" "Dank je Sterre" Ik stapte de auto in en was stiekem best teleurgesteld dat ik vanavond niet meer bij Bram was. We zaten in de auto en hij zette mij weer af waar mijn fiets stond. "Nou misschien zie ik e nog wel lopen vandaag, doei Sterre" Dat is waar ook ik had vandaag geen aardrijkskunde.. "Wacht, wanneer heb ik eigenlijk weer bijles??" "Wanneer jij wil, zeg het maar" "Ik denk dat ik het niet meer nodig heb Bram, ik kan het zelf wel." "Ooh, oke dan." hij klonk best teleurgesteld. Maar ik weet dat het beter is voor mij. "Daag" "Bye" ik pakte me fiets en pleurde mijn tas in mijn bak voorop. Ik had totaal geen zin om naar school te gaan. Economie het eerste uur. Ik ga naar hem toe, ik ga met hem praten. Hij moet Bram met rust laten. En ik ben toch sowieso een uur te vroeg, omdat de leraren altijd eerder op school moeten zijn. Ik zag de voorkant van mijn school al in beeld komen, wat haat ik school toch. Ik zette mijn fiets in de fietsenstalling en liep naar binnen. Ik liep naar de trap en ging naar boven lopen. Naar links en ik stond al voor zijn lokaal. Hij was er nog niet. Ik besloot maar te wachten. "Hee Sterre, wat doe jij hier??" hoorde ik Tomas zeggen. Hij is er eindelijk na tien minuten. "Hallo Tomas, kan ik even met je praten?" "Tuurlijk, ik wil ook even nog wat tegen jou zeggen" Ik liep naar binnen en ging aan een tafel voor zijn bureau zitten. "Sterre, het spijt me, ik wou je nooit pijn doen, en ik zal Bram ook nooit pijn doen... Ik moest dit doen van iemand, het was een opdracht" huh ik begreep er niks van het klonk zo echt wat hij zei. "Wie dan??" "Dat kan ik niet zeggen, want dan kan ik in gevaar komen.." Zal het mijn vader zijn?? "Oh, ik vergeef het je" hij glimlachte heel lief naar mij. Wat was hij toch schattig. "Ik vind je leuk Sterre" BAM hij vind mij leuk. Ik voelde vlinders in mijn buik komen. De lekkerste leraar van de school vind mij leuk. "Maar Fleur en je vrouw dan??" "Daar hou ik niet van ik maar het met ze uit ik beloof het" Hij meende het ik voelde het.

Hij kwam naar voren en zoende mij. Ik zoende terug, wat kon hij goed zoenen. Zijn warme lippen zoende mij. Ik voelde een tong in mijn mond komen, we draaiden rondjes om elkaar heen. Het voelde zo lekker, Hij was zo lief. Tomas stopte met zoenen en kwam naar mij toe gelopen. "Kom je vanavond naar mijn huis? Mijn vrouw is weg, ze is namelijk stewardess en ze zit dan in Japan" zal ik dit nou wel doen?? ja, ik vertrouw hem. " Ja, geef je adres maar" hij schreef het op een papiertje en gaf het aan mij. Hij zoende me en ik zoende terug.

POV BRAM

Ik was op school. Ik moest weten wat Tomas met Sterre heeft gedaan. Ik ga nu gewoon naar hem toe. Het was toch lokaal 68? Ik liep de trap op naar boven en sloeg naar links. Ik was bij lokaal 67. Nog eentje verder. Ik keek door het raam, zag ik dit nou goed?? Was dat Sterre met Tomas?? Waren ze aan het zoenen?? Ik kneep in mijn arm om te kijken of dit een droom was. Maar nee, ik zag ze nog steeds zoenen. Ik voelde de tranen.. Ik moet ze inhouden. Sterre is op Tomas, en ik dacht dat ze mij misschien ook wel leuk vind. Hoe dom kan ik zijn. Ik voelde me zo verdrietig. Ik voelde een traan langs me wang rollen, wat ben ik ook weer een mietje. Ik veegde de traan snel weg en liep naar beneden. "Hallo, gaat het??"Zei een vrouw van ongeveer 27. "Kitty trouwens, aangenaam" "Ja ehm, het gaat" "Ik heet Bram, leuk je te ontmoeten, wat kom je hier doen??" "Ik ben en inval docent van Gert, Hij ligt nu in het ziekenhuis, door ehm zijn eh kanker"Ik zag dat haar gezicht verstijfde en er verdrietig uit zag. "Oh ja, gaat het wel??" "Ja, ik heb gewoon een beetje moeite met het woord kanker" "Nou ja, ik spreek je nog wel" Ik liep naar beneden en voelde me zo verdrietig. Ze heeft mijn hart gebroken. Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden. Maar ze haat me gewoon. De tranen rolden langs mijn wangen. Hier zat ik dan alleen in het lokaal en de lessen begonnen al over 15 minuten.