hoofdstuk 13

3.3K 159 31
                                    

POV Bram

Daar zag ik haar fietsen Sterre,

Ze zag er hopeloos uit en heel verdrietig wat deed mij dat pijn om te zien. Ik zou het liefste haar helpen maar ik ben een leraar. Ik kon het niet laten en drukte 3 x op de tuuter. Ze keek om en was volgensmij opgelucht om mij te zien. "B-bram h-het s-spijt me echt hheeel erg kan ik het uitleggen???" Wat zal ik zeggen? Diep vanbinnen voelde ik me gekwetst door haar. Ze liep opeens weg, maar waarom? Een ding weet ik zeker ik wil haar helpen. Ze is zo leuk. "Ja, wacht ik parkeer wel even." Ik zette de auto neer. En vroeg of ze binnen kwam zitten in de auto. "B-bram ik had nooit zo tegen je willen doen als iemand het nou juist net niet verdient dan ben jij het wel." Wat was dat lief gezegd, ik moest er van blozen maar volgensmij zag ze het gelukkig niet. "I-ik kan je niet meer zien, want dan loop jij gevaar." Ik gevaar? Waarom ik? Ik begreep het niet.

"M-maar Sterre hoezo dan??" "T-tomas heeft me bedrijgd." Tomas? Hoe kon hij dit nou doen? Wie denkt hij wel niet dat hij is. "Maar waarom mag je mij dan juist niet zien?? Want ik ben toch je leraar??" "Ja, dat vond ik ook raar, maar hij heeft het idee dat wij wat met elkaar hebben.. Maar ik mag nog wel gewoon je lessen volgen." Dat is fijn. Maar Tomas heeft ergens wel gelijk, ik ben verliefd op haar. Nou ja ik vind haar leuk, heel leuk. Maar Sterre is niet op mij. "Bram?? Ik was net thuis en ehm toen stond Tomas voor de deur met mijn vader te praten.." huh? Wat raar er klopt hier iets niet. "Sterre, er klopt iets niet. Heb je gehoord waar ze over aan het praten waren??" "Nee, ik was te bang en ik ging snel vluchten voor mijn vader" ze begon weer harder te huilen. Zal ik een arm om haar heen slaan? Ik sloeg me arm om haar heen. Ze lachtte lief naar me. "Heeft je vader je weer iets aangedaan?" Zei ik met een bezorgde stem. "Ja.. Maar het maakt niet uit" "Sterre?! Het maakt wel uit, hij mag jou geen pijn meer doen." "Je moet naar de politie." Ik zag haar gezicht betrekken. "Neee, dan kan ik nergens meer wonen, want ik heb geen geld... En ik ben toch over minder dan een halfjaar volwassene. "Oké maar als er iets gebeurt kom je meteen naar me toe oké?" "Is goed, beloofd." Ik geloofde haar het klonk echt. "Waar slaap je vannacht??" Ik zag Sterre hopeloos kijken. "Nergens, ik weet het nog niet.." zal ik haar meenemen naar mijn huis? Nee dat is strafbaar.. Ik zou haar zo graag willen helpen.. Ik keek haar aan, ze keek terug. Wat zou ze denken?? Een nieuwsgierig gevoel ging door mijn hoofd heen. Zal ze aan mij denken?

Pov Sterre

Hij keek mij lief aan. Wat zag hij er schattig uit! Zal hij aan mij denken? Waar zou ik vannacht gaan slapen? Op een bankje op straat als een zwerver? Plan A. Maar ik had toch liever een ander plan. Want dit is echt een heel slecht plan. Katy of Fleur bellen? Ja dat is een goed idee. "Bram kan ik je telefoon even lenen?" Stom van me dat ik mijn telefoon vergeten was.. Ik kon echt niet terug naar huis. "Ja, tuurlijk!" Hij gaf zijn telefoon aan mij. Ik zag een achtergrond van hem met een meisje wie was dit? Een jaloers gevoel stroomde door me heen. Heeft hij een vriendin? Ze leek best op hem. "Dat is mijn zus, wat vind je van haar lijken we op elkaar?" Zei bram met een lach op zijn gezicht. O ja tuurlijk, daar dacht ik weer niet aan. Toch voelde ik me stiekem opgelucht. "Ze ziet er leuk uit, en je lijkt op haar, vooral jullie ogen." Ze had precies dezelfde mooie ogen als Bram. Ik was al weer afgeleid. Ik moest maar eens gaan bellen.. Ik belde Fleur, maar ze nam niet op. Geïriteerd drukte ik op annuleren. Hopen dat Katy wel opneemt "Met katy" yes. "Hallo met Sterre" "huh Sterre heb je een nieuwe telefoon?" "Nee die is van een vreemde" "ooh maar wat is er?" "Kan ik bij je komen logeren?" "Nee sorry heb te veel huiswerk." Ze hing op, ze zei niet eens doei.. "Bedankt voor het lenen" "geen dank, waar ga je nu slapen??" Hoorde ik Bram bezorgd vragen.. "eehm, weet nog niet." "Kom anders even mee naar mijn huis.." meende hij dit?? Wat lief! Maar dit kan niet hij is mijn leraar. Ik zette me over het idee dat hij een leraar was. Hij betekent meer voor mij. " weet u dat zeker?" '"Ja, ik wil niet dat je buiten of thuis slaapt" "oke, waar moet ik mijn fiets dan laten?" " ik zet je morgen wel weer bij je fiets af!" "Oke" zenuwachtig zat ik vooruit te kijken naar buiten, toen Bram aan het rijden was. Ik keek stieken even naar hem, hij zat zich goed te concentreren op de weg. Had ik wel met hem mee moeten gaan? Straks komt hij nog in de problemen. Maar ik kon het niet weigeren. "Hier is het dan" hoorde ik Bram zeggen. Zo dat was snel.

_________________________________________

Heeyy,

Sorry als dit hoofstuk een beetje saai was. Ik ben er niet zo tevreden over maarja. Hier toch een nieuw hoofdstuk! Ik hoop dat jullie het leuk vonden.

Vergeet niet te liken, volgen en een comment te plaatsen,

Love you lezers♡

verliefd op mijn leraar?(voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu