Fırtınaydı o! Hayatıma girdiği anda beni alabora edişinden anlamıştım zaten. Ama bunu kabullenemiyordum. Havaya diktiğim burnumu asla indirmeyen, kimseye taviz vermeyen ben onun yarattığı fırtınanın altında kaldım. Fırtınaya kapıldım. Beni sürükleyi...
Yeni bölüm geldiii. Benim için bu bölümü yazmak işkence gibiydi. Umarım sizin için okumak öyle olmaz. Şiddet ve taciz her zaman zorlanarak ve tiksinerek okuduğum şeylerdir. Ama işte yazmak ondan betermiş.
Sevgi gününüz kutlu olsunnn♥️
8500 kelime 🙈
Hadi keyifli okumalar :)
Bölüm şarkısı; Kalben- Perişahı'nın Kızı... Şarkı bölüme o kadar yakıştı ki o kadar olur yani 😍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💫🌪💫🌪
Hayat en çok çabalayanlara acımasızdı belki de. Bir şeyleri üst üste bırakarak bir şeyler elde etmeyi bilenlere, mutluluğu tek başına elde etmeye çalışanlara olabildiğince acımasızdı hayat. Belki de adamına göre şekil alıyordu hayat. Hayat dediğin bir koşu parkuru iken güçlü ile güçsüze farklı parkurlar sunuyordu. Herkese gücüyle orantılı bir şekilde zorluk sunuyordu. ama kadınlara daha acımasızdı hayat. Ataerkil büyüyen hayat en çok kadınlara acımasızdı.
Erkekleri yalnızca fiziksel güç ile zora sokarken kadına hem fiziksel hem psikolojik zorluk çıkarıyordu. En çirkin engellerle kadın karşılaşıyordu. Tecavüz, taciz, şiddet, cinayet... Bazen parayı koyuyordu engellerin arasına hayat. Kadın para için bedenini satmak zorunda kalıyordu yoksa bu parkuru bitiremeyecekti. Bazen canından bir parçayı koyuyordu parkura. Kadın oğlu için, kızı için hayatını feda ediyordu. Yeter ki o zarar görmesin diye bu parkuru isteği dışında sonlandırıyor, isteği dışında şekilleniyordu. Aslında parkur tamamlansa da yarım da bırakılsa gidilecek yer aynıydı. Toprağın altı. Ama kadın öldükten sonra alacağı ithamlardan dolayı bile bu parkuru tamamen bitirmek istiyordu. Çirkin bir ölümü herkes gibi o da istemiyordu.
Kim isterdi ki zaten tecavüz edilerek öldürülmeyi? Kim isterdi ki yakılıp üzerine beton dökülerek öldürülmeyi? Kim isterdi ki toprak bile olamamayı? Kim isterdi yanmayı? Bu dünyada kim cehennemi isterdi? Kim Azrail'i severdi ki? Kim Azrail'ini arardı? Namussuz diye anılan kadın niye Azrail'inin peşine düşsün ki? Hayata bir yerlerden tutunan kadın niye eceline susasın ki? Hem de o eceli taciz veya tecavüz ile çağırarak? Yapar mıydı kimse bunu? Kadın istiyor diye ölmüyor! Kadın istedi diye yollu olmuyor, onlar dedi diye de yollu olmuyor! Herkes gibi kadın da katledilmek istemiyor! Kısa eteğine, ojeli tırnağına, boyalı saçlarına, yüzündeki makyaja göre kimseyi yaftalayamazsınız!
Kimseye sırf o şort için de ceza kesemezsiniz! Canı veren siz olmadığınız gibi almaya da hakkınız yok! Bırakın da veren alsın canı. Bırakın da kulu yaratan kessin eğer bir ceza kesilecekse. Bırakın da bir çiçek daha solmasın! Bırakın da bir yıkım daha olmasın! Bırakın da hiçbir çocuk annesiz kalmasın! Bırakın da hiçbir anne evlat ateşine düşmesin! Bırakın da kadının hayatı kadının olsun! Kadın kendi hayatını yönetsin. Bir kez olsun rahat bırakın kadını! Bir kez olsun çalmayın yüzündeki gülüşleri! Aksine o gülüşlere sebep siz olun!
