By Accident Or By Destiny

Chapter 14 What is happening?

Dug dug dug dug…

I could feel again the foreign feeling that has been running in my crazy mind.

“…mahal na mahal ko po…”

“…mahal na mahal ko po…”

“…mahal na mahal ko po…”

Talaga naman oh! I could now feel my hands shaking. What is happening? My throat is drying and my feet are trembling. I let myself lean on the wall for a while. Why is my body reacting like this?

I have spent almost 3 days with this masungit, pero bakit ganito ang nararamdaman ko?

Hindi kaya I was just jealous because I never heard my boyfriend like that? Damn. Ang suwerte talaga ng girlfriend ni sungit.

Aalis na sana ako nang biglang napansin ako ni Tatang. “Ineng?” tawag niya sa akin. Kitang-kita kong biglang napatayo si Jet at napatingin sa akin.

“Ah…Tang…fru…fruit salad po…” pa-utal kong pagtugon sa kanyang tawag.

“Kanina ka pa diyan?” sabay na pagtanong ng dalawang lalake.

“Po?...Hi-hindi po…kararating ko lang…yata…”

Inabot ko ang fruit salad ni Tatang. “Ah” tanging salitang lumabas sa bibig ng matanda.

“Tang! Tulungan mo muna ako rito mag-ayos ng gamit.” Tawag ni Nanang.

“Oo! Nandiyan na!...Oh sige, magpahinga muna kayo diyan ha…”

“Si-sige po Tang…” I nod.

Inabot ko kay Jet ang fruit salad niya. Hindi man lang nag-thank you. Masungit talaga.

Ilang minuto rin ang katahimikan habang kami ay kumakain ng dessert. Napansin ko rin na sa bawat subo ko sa fruit salad ay naririnig ko ang pagbilis na tibok ng puso ko. Damn. I might be experiencing palpitations now a days.

Pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko habang tumatagal ang katahimikan. Ako ba ang magsisimula ng conversation? Hindi nga ako marunong diba?! Nakakainis na itong katahimikan ha!

Napahawak nalang ako sa aking dibdib dahil bumibilis at naririnig na ng sarili kong tenga ang dug dug dug dug.

“Ok ka lang?” napalingon ako bigla sa nagsasalitang Jet, the sungit.

Namamawis ang kamay ko. Gusto kong magsalita pero walang lumalabas sa bibig ko. Kailangan ko ng tubig.

Tinignan ko si Jet. Dali-dali naman siyang tumayo at mabiis na umalis. Loko ‘yun ah! Iiwan ba naman ako matapos siyang magtanong?

Dahan-dahan kong tinapik-tapik ang dibdib ko. My mouth is even drier than minutes ago. Tatayo na sana ako pero naramdaman ko ang pagdampi ng kamay ni Jet sa likod. Kuryente?

Lumingon ako kaagad at nakita kong hingal na hingal siya at nakahawak ng isang baso ng tubig.

“Here. You should have told me earlier…” inabot niya sa akin ang baso.

Kinuha ko kaagad ang tubig. I badly needed it. Matapos kong maubos ang tubig, siyempre mabait ako eh, kaya nagpasalamat ako, “Thank you” saka ko inilapag ang baso sa lamesa.

Maylahing manghuhula ba sila? Paano niya nalamang kailangan ko ng tubig?

“Bakit hindi ka nagsasalita?...Ganyan na ba talaga ako ka-guwapo na naging speechless ka na?”

My jaw dropped down. Ang kapal! I saw him smirking and controlling his laugh.

“For God’s sake…maging humble ka naman kung minsan noh…” pahina kong sabi.