Infinity #34: Kris

1.1K 57 8
                                    

a/n: PAKIBASA IMPORTANTE TO. hi, may nagbabasa pa ba nito? hehe. XD pasensya na po sa sobrang tagal na update, 3 months ago pa ba simula ng last akong nag UD dito? XD ah ewan haha. Naputulan nanaman kasi kami ng net, at ngayon wala ng kasiguraduhan kung magkakaron pa kami, kaiyaque, nakiki-wifi nalang ako :3

Salamat sa mga nagbabasa nito at sa nagvo-vote pati nagco-comment kahit na puro "UD NA PO" ang comment niyo pffft. Pero guys tama na ang kaka-comment nun huhu, di ko na keri nape-pressure din ako sa comment na yun, hindi naman kasi agad agaran na makakapag-UD ako, ayoko namang i-post ang isang chapter nito na parang binara-bara lang ang pagkakagawa, mas maganda kung presentable niyo siyang mababasa diba? Kaya hintay-hintay nalang ng next UD ko, hehe.

Anyway ide-dedicate ko ang next chappy sa pinaka nagustuhan kong comment ngayong chapter huraaaay ^__^

For now dedicated muna to sa mga Krissica Shippers haha sorry sa wrong grammars, typos etc. Naka mobile lang ako ngayon eh ︶︿︶ Enjoy~ ♡♡

-xxx-

Infinity #34: Kris

(Jessica's POV)

♬♪can you tell me how can one miss what she's never had
How could I reminisce, when there is no past
How could I have memories of being happy with you boy
Can someone tell me how can this be?♪♬

Oo ako na ang nakanta, at first nga ayaw ko pang umakyat ng stage kasi hinihintay ko pang dumating si Kris. Pero dahil baka masabihan ako na stubborn o kung ano man ay napilitan rin akong magperform ngayon sa harap, sabi rin ni Yuri ay tignan ko nalang daw sa audience baka hinihintay ako nun sa labas. Pero nililibot ko ang tingin ko ngayon, wala parin siya...

♬♪How could my mind pull up incidents
Recall dates and times that never happened
How could we celebrate a love that's too late and
How could I really mean the words I'm about to say♪♬

Sabi niya may surprise daw siya sakin ngayon, 100th day na ngayon ng pagiging slave niya, at sa loob ng tatlo at halos kalahating buwan na pagsasama namin bilang slave ko siya, marami kaming memories na nabuo, kasama na doon ang mga dates habang school hours, yung araw-araw naming bangayan na wala na nga raw humpay pag nagkikita kami at kung anu-ano pa pero... Nasaan ka nga ba ngayon Kris?

♬♪I missed the times that we almost shared
I missed the love that was almost there
I missed the times that we used to kissed
At least in my dreams
Just let me take my time and reminisce
I missed the times that we never had
What happened to us?
We were almost there
Whoever says it's imposible to miss
What you never had
Never almost had you♪♬

Nakakamiss din pala yung presence niya, yung kakulitan niya

"Psst Jessica, tumayo ka na dyan!" Bulong sa akin ni Tao mula sa backstage

"Ha? Saan?" Wala sa sarili kong tanong, bakit nga ba ako tatayo?

Tumingin ako sa paligid ko at saka ko lang narealize na nakapatay na ang lahat ng ilaw, oo nga pala tatayo ako at maglalakad sa stage. *peys palm* masyado akong nagiging lutang ngayon. May spot light naman na tumutok sa akin saka nagsimula ulit magkaron ng tugtog

♬♪I cannot believe I let you
Or what I should say is I shouldve grabe you up and never let you go
I shoulve went out with you
I shouldve made you my boo boy
Yes that's what time I shouldve broke the rules♪♬

He likes me, ilang beses niyang sinabi at pinadama sa akin yun pero hindi ko manlang sinuklian ang nararamdaman niya para sa akin, kasi ang buong akala ko noon ay mahal ko pa si kevin, ang kakambal niya, at ang naging dahilan kung paano ko naging slave si Kris. Dahil sa ang binibigyan ko lamang ng pansin noon ay ang nararamdaman ko kapatid niya, hindi ko namalayan na unti-unti na rin palang nahulog ang loob ko kay Kris. At doon ko narealize na hindi ko kaya ng wala siya.

♬♪I shouldve went on a date
Should find a way to escape
Should turn an almost into if it happens now its too late
How could I celebrate a love that wasn't real
And if it didn't happen why does my heart feel♪♬

Kapag nakita ko talaga si Kris ngayon, ipinapangako ko... magtatapat ako ng nararamdaman ko sa kanya, pero... nasaan na nga ba siya? ●︿

♬♪I missed the times that we almost shared
I missed the love that was almost there
I missed the times that we used to kissed
At least in my dreams
Just let me take my time and reminisce
I missed the times that we never had
What happened to us?
We were almost there
Whoever says it's imposible to miss
What you never had
Never almost had you♪

Pagkatapos kong kumanta ay pumalakpak sila, nagbow naman ako saka bumalik sa backstage, nakakalungkot nga lang dahil hindi ko nakita si Kris :(

"Jessica!" Niyakap niya kaagad ako, waaaah akala ko hindi talaga siya pupunta huhu, kumalas siya sa yakap, yung ngiti niya... bakit parang iba? O masyado lang akong nag iisip? Ampupu naman Jessica -.- "Namiss kita, kamusta ka na? It's been five months!" Tanong niya na siyang nakapagpagulo pa lalo sa akin

"Kris? Hindi ba't kakakita lang naman natin kahapon? Anong sinasabi mong 5 months?" Kinakabahan ako, sana... sana hindi... sana mali yung iniisip ko ngayon

"Huh? Anong Kris?" Naguguluhang tanong niya "Jessica, it's me... Kevin"

Kevin...

Kevin...

Kevin...

Ibig sabihin hindi siya si Kris? (Malamang kaya nga Kevin hindi ba? =_____=) kaya pala iba yung ngiti niya hindi kasi siya si Kris.

"N-nasaan si Kris?" Tanong ko sa kanya, alam kong alam ni Kevin kung nasaan si Kris. Syempre kakambal niya yun eh

"Yung kakambal ko? Babalik na siya ng Canada, teka paano mo nakilala ang kapatid ko?" Tanong niya pero hindi ko iyon pinansin

"Aalis pa lang ba siya?" Nagpa-panic kong tanong

"Oo" Naguguluhan niyang sagot

"ASAANG AIRPORT SIYA? KAILANGAN KONG PUNTAHAN SI KRIS!"

"B-bakit?"

"I'm sorry pero si Kris na ang mahal ko at matagal na kitang nakalimutan, tell me saang airport ko siya makikita?!" Hinawakan ko siya sa magkabilang braso, sinabi niya din naman kung saang airport nandoon si Kris.

Sana maabutan ko siya

Sana masabi ko sa kanya

Sana lahat ng sana ko matupad.
﹏﹏﹏﹏﹏
Hows the UD? Haha sorry sa nga typos, wrong grammars etc. Love love <3
-annoyinghime♥

Forever || Exo-Shidae ff (EDITING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon