pamiętnik || ashton irwin

epilog.

Omijam kolejne białe obłoki w poszukiwaniu Ciebie.

Twój głos jest coraz wyraźniejszy.

Jesteś tam?

Jeszcze kilka kroków i cię spotkam.

Słyszę Twój śmiech.

Zawsze i wszędzie bym go rozpoznała.

Więc jesteś.

Widzę Cię, tak widzę.

Odwracasz się i widzę ten cudowny uśmiech na Twojej twarzy.

Wpadam prosto w Twoje ramiona i wiem.

Wiem, że to najlepsze miejsce we wszechświecie.

Patrzę na Twoje roziskrzone, szczęśliwe oczy i wiem.

Wiem, że to najpiękniejszy widok we wszechświecie.

Patrzę na nasze złączone dłonie i wiem.

Wiem, że to najidealniejsze połączenie we wszechświecie.

Czuję szczęście i wiem.

Wiem, że to najcudowniejsze uczucie we wszechświecie.

Jestem tu z Tobą i wiem.

Wiem, że kocham Cię najmocniej we wszechświecie.

I tak kończy się i zaczyna nasza historia, aniołku.

Huh... Moment...
Gdzie jesteś?
Skarbie?