V LIVER || roségguk✔️

E i g h t

Kim Yerim, hayatımı mutlu olduğum her anı çalmaya çalışan sürtük.
Yani benim lügatımda öyle.

Önce hoşlandığım çocukları sonra yakın arkadaşlarımı en sonuncu ve en önemlisi olarak babamı, o babamı çalmıştı.

Gerçi o adama baba demem ne kadar doğruydu orası meçhul.

Keşke bi an önce ölsede onun yılan suratını hergün tekrar ve tekrar görmek zorunda kalmasam.

"Rose?"
Gözlerimi Yerim'den ayırmadan cevap verdim.
"Hm?"

"O kızı neden öldürmüyorsun?"sessizce kulağıma fısıldadı.
Sıcak nefesini yanağımda hissetmem ile ürperti sardı tüm vücudumu.

"Ne?"
Kafamı hızla ona çevirirken ses tonuma dikkat ettim. Ne saçmalıyordu?

"Ölmesini istiyorsun ama öldürmek için herhangi bir çaba sarfetmiyorsun."
Garipseyen bakışlarımı bir süre suratında gezdirdim. Ciddiydi.

"Katil olmak istemiyorum?"

"Ölmeyi hak edeni öldürürsen katil sayılmazsın."
Bunu göze alamazdım. Birine zarar vermek bana göre kesinlikle değildi.

"Kanunlar aynı şeyi söylemiyor ama Jungkook."
Omuz silkti ve elindeki bardağı kafasına dikti ve gitti.
Muhtemelen yeni bir tane daha alacaktı.

Birinin hayatına son vermekten çocuk oyuncağı gibi bahsetiyordu.
Sanki herkes öldürebilirmiş gibi. Herkes bu kadar alçalabilirmiş gibi.

İlerideki içki şişelerinin dizili olduğu masaya varınca gözlerim ona doğru yaklaşan Yerim'i buldu.

Yine ve yine 'Chaeyoung'un yanında gördüğüm her erkeğe asılma ' adlı programın tek seyircisiydim ve Kim Yerim araya hiç reklam sokmadan bu programı başarıyla
sunuyordu, her zaman.

Jungkook'un omzunda gezinen elleri ve etkileyici sandığı gülümsemesiyle onunla konuşuyordu.

Bilmem kaçıncı kez göz devirişimin ardından gözlerimi telefonuma çevirdim çünkü bu görüntü içimde bir şeyleri kıpırdatmıştı.
Olmaması gereken bir kıpırdanma.

"Şu orospuya bak şimdi de Jungkook'a yavşıyor." Jennie tiksinerek kurduğu cümleyle tekrar onlar baktım.