V LIVER || roségguk✔️

T w e n t y O n e

Sabah alarmımın sesi kulaklarımı delerken yorgun göz kapaklarımı anca aralayabilmiştim.

Bir kaç gündür gördüğüm kabuslar gittikçe gerçekçi bir hal almaya başlamıştı resmen. Etkisinden çıkamam oldukça zaman alıyordu.

Dün gece başımda dikilen silüet aklıma gelince tüylerim ürperdi tekrardan.

Alarmımı susturup kafamı çalışma masamdan tarafa çevirdim.

Kan kırmızısı bir gül vardı hemen test kitaplarımın yanında. Onun altında da bir makas.

Yatakta masamdan tarafa kayıp büyük dikenler barındıran gülü dikkatlice havaya kaldırdım.

Lakin benim hava kaldırmamla yapraklarının aşağıya süzülmesi bir olmuştu bu gülün.

Şiş gözlerimle inceledim bir süre elimdeki dalı. Her yeri dikendi ve sanırım teki işaret parmağımı çizmişti.

"Chaeyoung?"
Annemin sesiyle elimdeki dalı ve yerdeki yaprakları yatağımın altına savurdum direkt.

"Efendim anne?" Derken annem sonunda kapımı açabilmişti.

"Ben geldim."

"Fark ettim."
Dedim yorganı boğazıma kadar çekerken.
Okula gitmek istemiyordum o yüzden şu an hasta taklidi yapmanın tam sırasıydı.
"Anne-"

"Bu tonlamayı biliyorum Chae. Boşuna hasta numarası yapma. Neden okula gitmek istemiyorsun onu söyle."

Nokta atışıyla beni tam alnımda vuran annemi içimden alkışladım ve asıl sebebimi söyledim.

"Bu aralar geceleri rahat uyuyamıyorum sende biliyorsun.
Yani evde kalıp biraz dinlenmek ve sonrada tabii ki de düzgünce aklım yerinde bir şekilde ders çalışmak istiyorum."
Dedim yorgunca tebessüm ederken.

Bir süre tüm ciddiyetiyle suratıma baktı ardından yumuşayan yüz hatlarıyla gelip yatağımın ucuna oturdu.

"İstersen benimle beraber yatabilirsin?" Beklentiyle yüzüme bakarken sadece kafamı iki yana salladım.
Çok deli yatıyordu bu yüzden onunla her yattığımda yeri boyluyordum.

"Pekala pekala...
Bir şey olursa hemen bana seslen, tamam mı?"

"Merak etme sen...
Hadi git uyu, nöbetten geldin."
Yaklaşıp alnıma küçük bir öpücük bıraktı ve sessizce odayı terk etti. Tabii her zamanki gibi kapıyı arkasında açık bırakarak.