V LIVER || roségguk✔️

S i x t e e n

(Anime: Diabolik Lovers)

"Cezamı şimdi kesmeye ne dersin Rose?"

Kızıl irisleri ihtişamla parlarken bir süre öylece bakakaldım onlara.

Hep böyle etkileyici mi olmak zorundaydı?

Yer çekiminden bile daha büyük bir çekim özelliği vardı. Farkında olmadan kapılıp gidiyordunuz.

Şaşkınlığımdan yararlanıp aramızdaki mesafeyi yavaşça azalttı.

Dudaklarımızı buluşturmasına izin vermeden tüm gücümle omuzlarından itip ayağa kalktım.

Fırsat bu fırsat koş Chae!

Kaçmak için hareketleneceğim sırada belimden tutup beni koltuğa yatırmıştı bile.

"Tanrım! Yine mi?!"

Bileklerimi birleştirip tek eliyle kafamın üstünde sabitledi.
Bende bu kadar geniş koltuğu anneme zorla aldırttığım için kendime bir lanet savurdum.

"Niye kaçmaya çalışıyorsun?" Dedi yavaşça.

Her zaman tam tersi duygular içindeydik ne zaman sinirlensem o, sakin oluyordu.

"Beni zorla öpemezsin!"
Sonra gözümün önüne gelen saçlara üfledim ama hiçbir faydası olmayınca,
"Şu saçları yüzümden çeker misin?" Demiştim. Yüzümü gıdıklıyorlardı ve ben ciddi olamıyordum.
Saçlarımı çekip kulağımın arkasına sıkıştırmıştı.

"Bir anlaşma yaptığımızı ne kadar çabuk unutuyorsun Roseanne." Tek kaşını kaldırıp yüzümü incelemeye devam etti.

Her seferinde dikkatle suratıma bakması 'acaba yüzümde bir şey mi var' diye düşünmeme sebep oluyordu.

"Sadece bir geceyi sildin ve bunun karşılığında duygularımdan besleniyorsun. Bu hiç adil değil."

Bu fikri sunan zaten benim...

"Bence gayet adil...
Üstelik o geceyi silmeseydim arkadaşların hayatlarına senin kadar normal devam edebilecek miydi?"dedi.
Gözlerimi devirdim. Bir nevi haklıydı ve ben haklı olmasından nefret ediyordum.