V LIVER || roségguk✔️

T w e n t y T h r e e

"Chaeyoung, tamam sakin ol buradayım."
Annemin sesi kulaklarıma varınca sıktığım gözlerimi açtım.
Annemin odasındaki koltukta yatıyordum.

"İyi misin canım?"
Kafamı sallayıp kenardaki telefonu elime alırken "Ne zaman geldin?"Dedim.

Annemde kol saatine bakıp cevaplamıştı.
"5 dakika oluyor." Diyerek önündeki dosyalara döndü bende telefona baktım.

Jungkook kişisinden 2 mesaj

Jungkook:Rose
Eğer herhangi bir şey olursa hiç düşünme ve beni ara

Demek hepsi rüya ,kabus, değildi. Ama gerçekten yaşadığımdan emin olamıyordum.

Ekranımdaki saate baktım 4.50 'ydi.
Bütün algılarım kapanmıştı hiçbir şeyi anlayamıyordum.
Hastanenin için dört dönüp sonra gelip buraya mı yatırılmıştım yoksa hepsi gerçekçi bir rüyadan mı ibaretti?

"Yat dinlen Chaeyoung.
Yarın okula gitmesen de olur."

"Olmaz, sınavlar başlamak üzere anne. Konu eksiğim olmasını istemiyorum." Dediğimde annemin şefkat ile parlayan gözleriyle yanıma oturup elimi tuttu.

"Sürekli kabus görüyorsun Chae. İnat etmede Bayan Jung'dan randevu alalım hem kendisi arkadaşımda sayırlır."

Keşke psikoloğa gidince düzelecek bir şey olsaydı anne, emin ol koşarak giderdim.

"Gerek yok anne...
Şimdi, yatacağım yarın sabah burdan taksiyle okula geçerim." Dedim ve ellerimizi ayırdım.

Annemde sadece kafasını sallayıp masasının başına geçti.

•••

Okul hayatım artık oldukça sıkıcı gelmeye başlamıştı. Neredeyse tüm günümü sırada oturarak geçiriyordum.
Beni sıramdan kaldırıp benimle konuşacak bir Yugyeom yoktu artık.
Lalisa ise o gittiğinden beri sınıfıma giremiyordu. Sürekli duygulandığı için benim onun yanına gelmemi istemişti lakin ben çok uyuşuk bir insandım. Hayatımda her hareketten tasarruf etmeye çalışırdım çoğu zaman. O da biliyordu bunu.
Bu yüzden sadece öğle araları görüşür olmuştuk.