V LIVER || roségguk✔️

T w e n t y F o u r

Beni sevdiğini söylemişti öyle değil mi?

Neden inanamıyordum?
Yalan söylüyormuş gibi hissediyordum.

"Saat geç oldu." Dedi yanımdaki ses.
Dönüp suratına bakmak istemiyordum.

"Bugün beraber yatalım."
Kaşlarımı çatıp az önce bakmak istemediğim surata doğru hızla döndüm.

"Ne?! Asla." Diyerek ayaklandım.

"Sinirlenmeden önce dur ve düşün...
Annenle aynı evde kalıyorsun ama başka odalarda olduğunuz için her zaman kabuslarının sonuna yetişebiliyor."
derken kalkıp merdivenlere yöneldi.

"Bu yüzden yanında olmalıyım."

O merdivenleri tırmanırken onu takip ettim.
Çabuk pes ettiğim için kendime kızsamda lanet olsun ki haklıydı.

Üst kattaki uzun koridorun sonundaki beyaz kapıyı açtı. Açık renk mobilyalarla döşenmiş ferah bir odaydı burası.
Etrafı daha rahat süzmek için geniş yatağa oturdum.

Jungkook da dolabından çıkardığı eşofmanları bana doğru fırlattı.
"Bunları giy az sonra tekrar geleceğim."

Bir şey demeden elimdeki sweat ve eşofman altına baktım. Kesinlikle büyük gelecekti.
Hızla üstümdekileri değiştirdim.
Sanki her an içeri dalabilirmiş gibi hissediyordum.

Kazağımı ve pantolonumu da katlayıp kenara koydum ve yorganın içine girdim.

Buz gibiydi ama çok güzel kokuyordu, onun gibi.
Bugün rahat bir uyku çekecekmiş gibi hissediyordum.

Yaklaşık 5-10 dakika sonra gelip yanıma uzandı.
"Bak şu çizgiyi geçersen çığlık atarım."
Dedim ve yastıklarımızın arasına işaret parmağımla hayali bir çizgi çektim.

Kafasını iki yana sallarken gözleri kısılana kadar gülümsemişti.

"Bende seni seviyorum Rose.."
Derken uzanıp hızlı bir şekilde beni kendine çekti ve saçlarımın üstüne küçük bir öpücük bıraktı.

Kalbim ani duygu değişimi dolayısıyla hızla atarken yaşadığım şoktan henüz çıkamamıştım.
"Ne yapı-"