KookieNmilk adlı kullanıcının canlı yayına katılmak için tıklayınız...
(02.59)
Night Fic.
Fantastik-Korku-Gerilim
19.11.19 - 07.01.20
(Wattpad'te ilk. Tüm hakları swagyjungoo'ya aittir.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Derin bir karanlığın içinde açıyorum gözlerimi. O kadar karanlık ki etraf kendi bedenimi bile görmekte zorlanıyorum.
Ayaklarım ilerlemeye korkuyor, adım atarsam boşlukta yok olup gidecek gibiyim. Bu yüzden öylece duruyorum ayakta.
Sonra elimi uzatıyorum ileriye doğru ve boşluğu avuçluyorum.
Hiçbir şey yok. Bomboş...
Sonunda bulduğum cesaret ile titreyen bacaklarımı harekete geçiriyorum. İlerledikçe ayaklarımın altından zemin çekiliyor sanki.
"Kimse yok mu?!"bağırıyorum.
Tekrar ve tekrar bağırıyorum.
Kendi sesimin ekosu dışında çıt çıkmıyor.
Rastgele ilerliyorum. Nereye gittiğimi, ne yapacağımı bilmiyorum.
Koşmaya başlıyorum. Ordan oraya gidiyorum.
O kadar çok koşuyorum ki en sonunda nefesim kesiliyor. Kalbim can çekişiyor.
Yere düşüyorum.
Ellerimi göğüsüme koyup soluklanırken adım sesleri geliyor kulağıma.
Nerden geldiğini anlayamadığımdan etrafta sadece dört dönebiliyorum. "Rose..." Kaşlarım çatılıyor. Ayağa kalkıyorum.
Sesin yönünü ararken bir kez daha yükseliyor aynı ses aynı tını. "Sakın beni unutma... Unutursan kaybolurum."
•••
Yatakta hızla doğruldum. Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Saçlarımı karıştırıp bileğimdeki toka ile bağladım ve yataktan kalkıp yüzümü yıkamaya gittim.
Ne gördüğümü hatırlamıyordum ama unutmamakla alakalı bir şey söylemişti biri.
Sesi kulağıma aşina gelmediği için hatırlamıyordum. Sadece benden bir şeyi unutmamamı söylediği kısım aklımdaydı.
"Chaeyoung?" Annemin sesiyle yüzümü kurulayıp dışarı çıktım.
"Efendim?" Derken koridorun hemen çıkışındaki salona ilerliyordum.
