ŞAM ağacının altında kolu kanlar içinde olan birisi yatıyordu.Adam Akberi görünce yardıma çağırdı.Akber ona yaklaşdı "neyiniz var bayım" diye sordu."ayı için kurulmuş tuzağa düştüm"dedi adam kanayan kolunu göstererek."ayı tuzağına düşmek de pek modaymış bu aralar.Akber gibi bir gerizekalı daha" diye düşündü bir az aralıda duran Şehzade.
-arkadaşımla size yardım eden biliriz" diye Akber arkaya Şahzadeye baktı.
-hangi arkadaşın?diye adam sordu.
-işte o"dedi ve Şahzadeyi gösterdi.
-Orda kimse yok ki..
-Ne?!
Akber şaşkınlık içerisinde genç kıza baktı.Bu adam Şahzadeni göremiyormuydu?!Bu da ne demek oluyor şimdi?!! Şahzadeye dönüp baktığında genç kızın korkudan gözleri büyümüş bir vaziyetde ona baktığını gördü.Şahzade ne olduğunu anlamadan orayı terk etdi.Akber boynundakı askıyı açıp adamın kolunu sıkı-sıkı sardı.
-iyimisiniz? Kendiniz gide bilirsiniz değilmi?Benim gitmem gerekiyor.dedi ve hızlıca ordan uzaklaştı.Şahzadenin nereye gitdiyini bilmiyordu.Acaba eve gitmişmidir?Kahretsin çok korkmuş gözüküyordu.Nerde olduğunu ve neler döndüyünü bilmem gerek!
Şahzade nefes-nefese koşuyordu,nereye gitdiyini bilmiyordu ama ileriye koşuyordu."Afri!Afri!! Nerdesin?!"Diye bağırdı boşluğa seslenerek.
-Ah pardon,yine kapıyı çalmayı unuttum.Niye böylesin genç bayan?" Afri herzamanki haliyle arkada aniden belirdi.
-bu gelişi güzel şakalarını kaldırırdım ama şimdi havamda değilim Afri! Bana insan olduğumu söylemiştin! Diyerek rüzgarın tesiriyle yüzünde kurumaya başlayan göz yaşını sildi.
-Ooo... Teker-teker gelin hanımefendi.Evet tabikide insansın.Ìnsan olmadığını nerden çıkardın tatlım?
-ama.. Biraz önce o adam beni göremedi..!
-Akber seni görebiliyormu?
-Evet ama..
-O zaman adamın gözünde sorun varmış işte.Küçük bi mesele yüzünden beni rahatsız etdin.Meşgulum evladım ben.
-Ne?! Afri,şaka kaldıracak halde değilim.Doğruyu söyle kimim ben??!!Ne yaptın bana?
-Benim sana bir şey yaptığım yok genç bayan.Herşeyi unutan sensin.Benim yapabileceğim bir şey yok malesef.
-Bu.. ne demek oluyor? Afri,Afri?!!
Afri aniden belirdiği gibi öylece yok olmuşdu.Şahzade ne düşüneceğini bilemedi.Anlaşılmaz hisler içerisinde evin yolunu tutdu.
Îceriye girdiğinde Akber biraz önce Şahzadenin yere atıp kaçdığı odunları ateşe atıyordu.
-vaay yaşlı bayan,sonunda eve teşrif ede bildin.Nerdesin sen? Açlıkdan geberiyorum burda..
-Nee? Akber,biraz önce olan şey..
Akber ayağa kalkıp genç kızın yanına geldi:
-Nolmuş biraz önce?
-Unutdunmu yoksa??!! Biraz önce.. O adam beni göremedi!
-Eee,nolmuş?
"Allahım bunlar topdan çıldırmış!" diye Şahzade afrinin de aynı tepki gösterdiyini hatırladı.Öfkesini boğmaya çalışarak derinden nefes aldı:
-Bak Akber,bu normal birşey değil.Bunun ne olduğu hakkında bir fikrim yok.Ben.. kim olduğumu bilmiyorum..
Genç kızın gözleri doldu,göz yaşı parlayan bakışlarını gizlemek için kafasını aşağı eğdi.Akber ellerini genç kızın yüzüne dayadı,herzamanki sakin gülümsemesiyle ona baktı:
-Hmm.. anlaşılan yaşlı bayan baya duygusalmış.Biraz önceki adam yaralıydı seni görmemesi normal.. Bunun için yaygara çıkarma.Ve umarım bir gün herşeyi hatırlarsın.Aa birde.. cadı olmadığın sürede problem yok.Yani tamam tatlıyım falan ama bunun için illa beni yemene gerek yok(:D).
-Ne??!Akber sen.. Pek de tevazuymüşsün" dedi genç kız ve Akberin ellerini kenara itdi.
-a..,evet öyleyimdir.
Şahzade bıkmış bir şekilde kafasını yelledi:
-Off Tanrım acaba geçmişde ne günah işledim ki,şimdi bu kaçıkların içinde yaşıyorum?!
-Ne? Kaçıklar mı? Burda benden başka biri de mi var?"diyerek Akber genç kızın dibine kadar geldi.Az önce öfkesini dindiremeyen genç kız şimdi korkmaya başladı.Çok büyük bir pot kırmışdı,Akber şimdi sorgulamaya başlardı.
-aa.. Şeyy ben.. yani.."genç kız kekelemeye başladı.
-Cevap vermiyorsan.. beni öpe bilirsin,kabul.Ben meraklı çocuk değilim anlayışlıyım..
Akber genç kızın dibine kadar gelmişdi.Genç kız korkudan nefes-nefese kalmışdı.Heyecandan sinesi kalkıp enmeye başladı.Akber ona nefesini yüzünde hiss edecek kadar yaklaşdı:
-Benden korkuyormusun?"diye sordu.Şahzadenin yere kenetlenmiş bakışlarına sakin bir şekilde baktı,hafif gülümsedi ve ellerini yeniden genç kızın yüzüne dayadı:
-Bana bak.Bence korkulu olan ben değilim.Ben sadece yakışıklı,tatlı,karizmatik bir ünlüyüm..
Şahzade Akberin ellerini itdi:
-ahh! Inanamıyorum sana!sen tevazulükden ölürsün birgün yapma böyle.Hem bir şey söylerken ikide birde agzımın içine girmene gerek yok.Yaşlı değilım ben,seni duyabilecek kadar gencim tamammı.Deget yahu! Uzak dur!
Genç kız ondan uzaklaşarak ateşe yaklaşdı içine odun atmaya başladı."oh be!kurtuldum.o ne be öpmek için her fırsatı kolluyor!yuh yani"diye içinden mızmızlanmaya başladı.
-Yaşlı bayan,oraya biraz önce odun atdım.A tabi evi yakmak istiyorsan o ayrı"dedi Akber arkadan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~HAYALPEREST YAZAR ~
Non-Fiction-"Dünya nefes alınacak yer değil Afri,ben.. artık dayanamıyorum!" -Sen istesen de istemesen de bu dünyaya aitsin Şahzade,her ne kadar kaçmaya çalışsak da hepimiz bu dünyanın bir parçasıyız.Zamanı geldiğinde tüm insanlar dünyayı terk eder.Ama zamanı...