Kibrit | Yarı texting (TAMAMLANDI)

O gün

Alarm sesi kulaklarımı gıdıklarken, gece geç yatmam yüzünden; Alarmı kapatmak yerine yatakla biraz daha boğuştuktan sonra kalkıyorum. Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya doğru ilerlerken telefonuma gelen mesajlara göz gezdiriyorum. Melike'den 7 cevapsız çağrı ve 3 yeni mesaj olduğunu görüyorum.

Melike : Nerdesin Allahın cezası

Melike : Kızın dünyası başına yıkıldı

Melike : Azra'ya ulaş nolur.

Bunları görür görmez Melike'yi arıyorum ve dün gece bir kazada Azra'nın ailesini kaybettiğini öğreniyorum. Hangi hastane olduğunu öğrendikten sonra apar topar hastaneye koşuyorum, nefes nefese kalmış durumda merdivenlerden çıkarken koridorun sonunda görüyorum Azra'yı. Ağlıyor, yanında ise Utku var. Görmezden geliyorum, koşup Azra'ya sarılıyorum. Azra önce şaşırıyor ve gerçekten bu sen misin gibisinden bir bakış atıyor sonra sımsıkı sarılıyor bana. Ağlıyor. Utkuyu hâlâ görmezden gelerek "Ben burdayım Azra'm ben burdayım yanında" diyorum. Azra bir kez daha sarılıyor bana. "Kibrit, ne olacak şimdi?" Diye soruyor, sorgucu gözlerle.
"Bilmiyorum" demekle yetiniyorum.

Hayatımın en boktan günü o gün çünkü O en değer verdiği insanları kaybetti ben ise yanında olamadım. Kafayı yemek üzereyim, neler oldu böyle? Nasıl oldu? Tanrının düzeni mi bu? Suçu neydi ki o anne babanın? Suçu neydi ki bu yetim kalan kızın?

Hayat çok boktan bir hâl almaya başlamışken bana iyi gelen tek şey artık hayattan elini kolunu çekmişti. Böyle olması beni delirtiyordu. Elimden ne gelirdi ki? Utku denen o çocuk umarım Azra ile ilgeliniyodur. Umarım.

-

Evet.

Finale az kaldı ve artık herşey yerine oturuyor.

Sonraki bölümde görüşmek üzere.

Sağlıcakla kalın.