Κεφάλαιο 3

4.7K 195 4
                                    

Βγάζω από τον φάκελο μια κομμένη σελίδα τετράδιου και την κρατάω στα χέρια μου

"Θα πας στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς σου...εκεί θα απαντηθούν τα ερωτήματα που εχεις άμα ζητήσεις το όνομα Μαρκ Στεφεν...

Χωρίς κανέναν άλλον...μονο εσύ θα το ξες αυτό"

Διαβάζω και φρικαρω

Κοιτάω γυρω στο δωμάτιο για πιθανόν καμερες

Καλώ τον αριθμό του Αλεξ αλλά δεν το σηκώνει

Όντως έχω απορίες για πράγματα διαφορά που όταν ρώτησα τους γονείς μου απάντησαν ένα απλο

"Δεν σε ενδιαφέρει "

Η ενα

"Θα το μάθεις στην ώρα του"

Νομίζω ήρθε η ωρα

Φοράω μια μαύρη φόρμα με μια άσπρη μπλουζα

Βγάζω φωτογραφία το όνομα το οποίο θα πάω να ζητήσω και κάνω τον σταυρό μου

Τωρα αν είναι ένας ναρκωμανης ψυχακιας και βγάλει το άχτι του σε εμένα την γαμησα

Ανοίγω το παράθυρο και πέφτω κάτω

Ευτυχως το τμήμα είναι αρκετά κοντά όποτε δεν αργώ να φτασω

Μόλις μπαίνω πάω στα γραφεία και περιμένω την σειρά μου

"Πως μπορώ να σας βοηθήσω?" ρωτάει μια νεαρή κοπέλα με ένα χαμογελο

"Θα ήθελα να...δω τον Μαρκ Στεφεν" λεω

Σηκώνεται και με οδηγεί σε ένα δωματιο

Ίσως δεν έπρεπε να είχα έρθει...μονη μου η και καθολου

Μετά από λίγο η πόρτα ανοιγει και ενας άντρας κοντά στην ηλικία των γονιών μου μπαίνει μεσα

"Έχετε 30 λεπτά" λεει ο αστυνομικός που τον συνοδεύει πριν του βγάλει τις χειροπεδες

Ναι έκανα μεγάλο λαθος

"Ποια είσαι εσύ?" ρωταει

"Γνωστή φενεσαι" πλησιάζει διστακτικα και εξαταζει το πρόσωπο μου

"Εμ...εε"χανω τα λόγια μου

"Άστο θα πεις στην συνέχεια, τι δουλειά έχεις εδώ?" ρωτάει αποτομα

"Ένας φίλος μου, γνωστός μου...μου έδωσε ένα γράμμα που έλεγε για κάποιο λόγο να μιλήσω σε εσένα... "απανταω

"Γράμμα?" σηκώνει το φρύδι του

"Με λένε Μαρκ, αν και το ξες είδη αλλά υγεία" απλώνει το χέρι του

"Ε-ελπιδα"λεω διστακτικα

" Και...τι σε κάνει να θες να με δεις"Κάθεται απέναντι μου

"Δεν ξέρω...απλα είπα γιατί όχι"του απανταω και γελαει

" Γιατί ίσως...θα έπρεπε να με φοβάσαι" λεει

"Να σε φοβάμαι?"αφήνω ένα γελακι

"Ναι"

"Δεν ξέρω καν ποιος είσαι" γελαω

"Θα μάθεις...ισως"λεει και κοιτάει τον τοίχο πίσω μου

Το κινητό μου χτυπάει και το όνομα του Αλεξ φέγγει στην ο θονη μου

"Νομίζω ήρθε η ώρα να φυγεις"γελαει

"Δεν θα με ξεφορτωθείς τόσο εύκολα"τον κοιτάω σατανικα

Έρχεται μπροστά μου και με κοιταει στα ματια

"Κάποια μου θυμίζεις..."

Γειαα

Λοιπον λοιπόν..

Πως νιώθετε που η Ελπίδα συναντήθηκε με τον Μαρκ? 😈

Θα συνεχίσουν να συναντιουνται η όχι?

Θα το μάθουν όμως αυτό ο Λουκ με την Νεφέλη? 💁

Θα δουμε💞





My anarchy girl || ✓Where stories live. Discover now