My anarchy girl || ✓

Κεφάλαιο 12

Είμαι έξω από το σπίτι του Αλεξ και έχω χτυπήσει ήδη δύο φορές την πορτα

Βγάζω το κινητό μου και τον καλω

"Ναι?" λεει μετά από 2 λεπτά αφού το σηκωσει

"Τι λέει θα μου ανοίξεις ή θα ξεπαγιασω έξω?" λέω ειρωνικα

Δεν ακούγεται τίποτα από την άλλη γραμμή και παρεξενευομαι

"Αλεξ?" ρωταω

Η πόρτα μπροστά μου ανοίγει και ξαφνιαζομαι

Μπαίνω μεσα και πάμε στο δωμάτιο του...

"Δώσε τα μαθήματα να τελειώνουμε" ξεφυσαω

Αφηνει 5 βιβλία μπροστά μου και σηκώνω το κεφάλι μου ν ατον κοιταξω

"Μόνο Μαθηματικά και Χημεία έχουμε" λεω

"Ναι αλλά τα άλλα δεν τα έχω κάνει" μου κλείνει το μάτι του και κάθεται στο κρεβατι του

...

"Τελειωσα"λεω

Δεν ακούγεται απάντηση και γυρνάω να κοιτάξω στο κρεβατι

Έχει γυρισμένη πλάτη σε εμένα και ακούγεται μόνο η ανάσα του

Πλησιάζω πιο κοντά και τον κοιταω

"Τι θες?"λεει ξαφνικά και τρομαζω

Πετάγομαι πίσω και πέφτω στο πατωμα

"Οπα" λεει και κάθεται κανονικα

Απλώνει το χέρι του και με βοηθάει να σηκωθω

"Στα τελείωσα, τα μαθηματα" του λεω

"Ωραία...ευχαριστω"λεει

"Να σε ρωτήσω κάτι?" κάθομαι δίπλα του

"Ναι"λεει και τρίβει τα μαλλιά του

"Πως είναι στην συμμορία?" ρωταω και γυρνάει να με κοιταξει

"Γιατί?Θες να έρθεις?" ρωτάει έτοιμος να γελασει

"Ναι" απανταω αμηχανα

Ξεκινάει να γελάει και τον κοιταω περιεργα

"Είπα κάτι αστείο?"ρωταω

"Σορρυ που σου το λέω έτσι αλλά...κοριτσι μου προσγειωσου στην πραγματικότητα"γελαει

"Γιατί δηλαδή δεν μπορώ να μπω στην συμμορία?"ρωταω

"Γιατί είσαι άχρηστη στο να αμηνεσε και να χρησιμοποιεις όπλο" λεει πιο σοβαρά

"Για αυτό θα με βοηθήσεις εσύ" του λεω με ένα πονηρό βλεμμα

"Κάτσε τι?"ρωτάει μετά από λιγο

"Θέλω να μου μάθεις αμυνα...θελω να δείξω στον μπαμπά μου ότι μπορώ να μπω στην συμμορία "λέω και σχεδόν τον παρακαλαω

"Ελπίδα αυτό δεν γίνεται...μπορεί να χτυπήσεις, εγώ ξέρω αλλά μπορεί να βάλω δύναμη και να σε χτυπησω σοβαρά"λεει την άποψη του

"Σε παρακαλώ Αλεξ..δεν θα το μάθει κανεις"παρακαλαω

"Δεν είναι τόσο απλό.."ξεκιναει αλλά τον κοιταω επιμονα

"Μην με κοιτάς έτσι!Καλά!"παραδινεται

Χαμογελάω και ασυνεσθητα πέφτω πάνω του και τον αγκαλιαζω

Μόλις το καταλαβενω Τραβιεμαι αμήχανα και χαμογελαω περιεργα

"Αλλά...δεν θα το κάνουμε σε σπίτι θα πηγαίνουμε σε γυμναστήριο" λεει και γνεφω

...

Κάθομαι στην καρέκλα του γραφείου μου και αφού σημαζεψωλιγο το γραφείο μου ανοίγω το κινητό μου

Βλέπω ότι έχω ένα μήνυμα από τον Μαρκ και το ανοιγω

Ξινός αρκουδος 🙈:

Στις 12 κατέβα κάτω από το σπίτι σου..

Χ

αμογελάω και σηκωνομαι

Κάνω ένα μπάνιο και πάω μπροστά από την ντουλάπα μου

Βάζω έσωρούχα και αυτα

Αφού πάει 12 το βράδυ ανοίγω το παράθυρο του δωματίου μου και κοιτάω κατω

Είναι ψηλά...αρκετα

Κρεμαω τα ποδια μου και περνώ μια ανασα

Πηδαω κάτω και αφού προσγειωθω στο έδαφος πάραπατάω λιγο

Όσο τον περιμένω χαζεύω στο κινητό μου

Σκέφτομαι να του ζητήσω να μου μάθει στόχο...με το οπλο

Αν και ξέρω ότι η απάντηση θα είναι αρνητική θα τον αναγκάσω..

Γειαα

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?

Ο Αλεξ θα μάθει στην Ελπίδα να προστατεύει τον εαυτό της😈

Ο Μαρκ θα την βοηθήσει με το όπλο?

Και θα καταφέρει να μπει στην συμμορία?

Ή ο Λουκ θα δώσει πάλι αρνητική απάντηση?

Θα δούμε..❤️