Ανοίγω το κινητό μου και καλώ τον αδερφό μου καθώς περπαταω
"Έλα ρε που είσαι τόσες ώρες?" ακούγεται και ξεφυσαω
"Έρχομαι τώρα...τι ήθελες?" ρωταω
"Τιποτα" λεει και το κλείνει
Μπαίνω στο σπίτι μου και βλέπω το αδερφό μου στο σάλονι να χαζεύει στο κινητό του
Όταν με βλέπει σηκωνεται και με πλησιαζει
"Ολα εντάξει?"ρωταει
Τον κοιταω θλιμμένα και Τυλιγω τα χέρια μου γύρω από την μέση του
Ξεκινάω να κλαίω και με τραβαει από πάνω του για να με βλεπει
"Τι σου εκανε" λεει κατευθείαν
"Δεν...δεν ξέρω πως να το πω" ομολογω
"Όπως σου έρθει πες το" λεει
"Τον είδα με άλλη..."απανταω
Με ξαναβάζει στην αγκαλιά του και φιλάει τα μαλλιά μου
2 μέρες μετα
Νιώθω το κρεβατι να κουνιέται και ανοίγω ελάχιστα τα μάτια μου
Βλέπω τον αδερφό μου να σηκωνεται και μετά από λιγο σηκώνομαι κι εγω
"Που πας?"Τρίβω τα μάτια μου
"Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω..νομιζω κάποιος ήρθε στο σπίτι" λεει
"Περίμενε" Χτενιζω λίγο τα μαλλιά μου και βγαίνουμε μαζί εξω
Ακούγονται γέλια από το σαλόνι και γυρνάω να κοιτάξω τον αδερφό μου
"Γειά" λεει ο αδερφός μου δίπλα μου και όλοι γυρναν να μας κοιταξουν
Τα μάτια μου συνανταν εκείνου και νιώθω να τρέμουν τα ποδια μου ξαφνικα
"Α να και τα παιδιά" λεει η μαμά μου
"Εκεί θα κάτσετε?" ρωτάει ειρωνικά ο μπαμπάς μου
Περνάει πρώτα ο αδερφός μου και βλέπω να ρίχνει μια ματιά γεμάτη απεχθεια στον Μαρκ
Τον σπρώχνω να περπατήσει πιο μπροστά και κάθομαι δίπλα στην μαμά μου
"Για ποιο θέμα μιλούσατε?"ρωταω
"Δεν είχαμε συγκεκριμένο"απανταει ο Μαρκ
Γυρνάω και τον κοιταω με όσο πιο λιγότερο συναίσθημα μπορω
Δυστηχως για εμάς αυτό το βλέπει ο μπαμπάς μου και κοιτάει περίεργα
"Λοιπόν είπα ότι δεν θα ανακατευτώ στην σχέση σας αλλά...τι έγινε και κοιτιεστε έτσι?"λεει
"Ας πει ο Μαρκ"λεω εγω
"Ούτε εγώ ξέρω γιατί με κοιτάει έτσι...δεν μου μιλαει καν αυτές τις 2 μέρες" απανταει και γελαω
"Μαλακιες!" φωναζω και τραβάω όλη την προσοχη
"Γιατί δεν λες ότι πιανοσουν χεράκι-χεράκι με μια και ότι εισουν έτοιμος να την πηδηξεις!Αυτά φοβάσαι να τα πεις?"φωναζω
"Τι?"ρωτάει και καλά αθωα
"Κορίτσι μου είσαι τρελή?"ρωταει
Ο αδερφός μου πάει να του επιτεθεί αλλά ο μπαμπάς μου τον σταματάει
"Συμφώνησα στην σχέση σας γιατί είσαι φίλος και η Ελπίδα κόρη μου...αυτο δεν σημαίνει ότι θα κάνεις οτι έκανες στην εφηβεία" μιλάει ο μπαμπάς μου
"Λουκ, δεν παίζει κάτι τέτοιο...απλα είδα μια παλιά μου...φίλη και μιλούσαμε" λεει ο Μαρκ
"Για αυτό την κοιτούσες λες και ήταν σουβλάκι και με συστήσεις ως φίλη σου!"φωναζω
Ο αδερφός μου γελαει στην έκφραση με τον σουβλάκι και τον αγριοκοιταζω
"Πόσες φορές έπεσε από την κούνια όταν ήταν μωρό?"λεει ο Μαρκ
"Γιατί από το μυαλό μου τα βγάζω?" ρωταω ειρωνικα
"Ναι!"φωναζει αυτος
Πλέον είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και κοιτάει εχθρικά ο ένας τον αλλον
"Αρκετά!Μαρκ τι στο διάολο?Είπες ότι δεν θα την πληγωσεις"σηκωνεται η μαμά μου
"Νεφέλη κυριολεκτικά άσε με κι εσυ"της λέει εντονα
Τον βαράει σφαλιάρα και αυτός σηκώνει το χέρι του αλλά το πιάνει ο μπαμπάς μου
"Τελος" λεει
Σπρώχνει τον Μαρκ πιο εκεί και τον κραταει
"Επειδή λέτε και οι δύο μαλακιες...θα το συζητήσετε μόνοι σας κάποια στιγμή...μεχρι τότε μπορείς να μας αδειάσεις την γωνία" λεει
Πάντα μέσα στην ευγένεια μπαμπα
"Δεν θα ασχοληθώ άλλο" λεει και βαράει την πόρτα πίσω του
Κάθομαι με φορά στον καναπέ και κοιτάω τον τοίχο απέναντι μου
Ο αδερφός μου έρχεται δίπλα μου και χαϊδεύει τα μαλλιά μου
Ακουμπάω το κεφάλι μου στο στερνό του και νιώθω τα μάτια μου να δακρυζουν
"Ελπίδα μου....τον αγαπάς?" ρωτάει η μαμά μου μπροστά μου
"Ναι.."απανταω
"Τοτε πάνε να τον βρεις και βρητε τα ξανά" χαϊδεύει το χέρι μου
Γειαα
Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?
Τελικά δεν είχε καυγά Λουκ-Μαρκ αλλά Μαρκ-Ελπιδας😅
Πιστεύετε πως η Ελπίδα να ακολουθήσει τον Μαρκ?
Η όχι? 😈
Θα μάθουμε συντομα🎀
YOU ARE READING
My anarchy girl || ✓
Short Story"Λες ψέματα!" ουρλιαζω στα μούτρα του "Σταμάτα να φωνάζεις δεν κερδίζεις τίποτα" απανταει χαλαρα "Σταματήσε με" προκαλώ και έρχεται μπροστά μου Πιέζει τα χείλια του στα δικά μου και νιώθω το σώμα μου να ηρεμει ___________ Book series order: 1) My an...
