My anarchy girl || ✓

Κεφάλαιο 27

Μπαίνω μεσα στο διαμέρισμα του...δεν έχει αλλάξει καθολου

Κάθομαι στον καναπέ όπως μου είπε και τον περιμένω

Επιστρέφει με ιοδιο και λίγο βαμβάκι

Το ακουμπάει απαλά στα χείλια μου και αναπηδάω στην θέση μου όταν νιώθω ένα τσουξιμο

"Ωραία τώρα πάνε με σπίτι μου" λέω γρήγορα αφού τελειωσει

"Πολύ βιάζεσαι" γελαει

"Χτύπησες κάπου αλλού?" ρωταει

"Από ποτέ σε νοιαζει" λέω ειρωνικα

Το βλέμμα του είναι σοβαρό τα μάτια του παγώνουν στα δικά μου

Σηκώνω το μανίκι της μπλούζας μου και του δείχνω τον αγκώνα μου

Τυλίγει μια γάζα και μετά ξανακατεβάζω γρήγορα το μανίκι μου

"Έχεις αλλαξει"λεει

"Φυσικά και θα το έκανα ηλιθιε" λέω σκληρα

"Περίμενες πως θα ερχόσουν και θα σε περίμενα?" λέω ειρωνικα

"Όχι" παραδεχεται

"Δεν ξέρω καν που εισουν" γελαω

"Δεν χρειάζεται να τα ξες όλα" σχολιαζει

"Το ξερω" απανταω απλα

"Οριμασες κιόλας...εισαι 18 πλέον σωστά?"ρωταει

"Τον επόμενο μήνα θα γίνω" σηκώνομαι ορθια

"Είναι αργα"λεω και γνεφει συμφωνοντας

Οδηγάει μέχρι το σπίτι μου και όταν φτάνουμε πάω να βγω από το αυτοκινητο αλλά με τραβάει πισω

"Ένα ευχαριστώ δεν βλάπτει" με πειραζει

"Ευχαριστώ "απανταω αποτομα

Τα μάτια μου κολλάνε στα δικά του

Πλησιαζει το πρόσωπο του σε απόσταση αναπνοής από εμενα

Όταν επιστρέφω στην πραγματικότητα, το χέρι μου χτυπάει με δυναμη το μάγουλο του

"Περιμένεις να σε φιλήσω μετά από ότι έκανες?" λέω ειρωνικα

Βγαινω γρήγορα από το αυτοκινητο και τρέχω μεσα στην πολυκατοικία

Όταν πλέον ανοίγω την πόρτα του σπιτιού νιώθω δάκρυα να απειλούν να τρέξουν από τα μάτια μου και τρέχω στο δωμάτιο μου

Πέφτω στο κρεβατι με φορα και Πιέζω το πρόσωπο μου στο μαξιλάρι μου

Αφήνω τα δάκρυα να πέσουν...