Asphodel-19

9.5K 1K 120
                                    


ရိေပၚ ပိတ္စျဖဴကို ဆုပ္ရင္းအၾကာႀကီး ငူငူႀကီးရပ္ေနမိတယ္။
သူ႔ႏွလုံးသားက ေျပာေနတယ္။
သူ႔ေရွ႕မွာရွိေနတာ ကိုကိုမဟုတ္ဘူးလို့....။

ဒါေပမယ့္ သူ႔စိတ္ထဲမွာ တကယ္ပဲကိုကိုျဖစ္ေနမွာကိုလည္း ေၾကာက္ေနမိတယ္...။
ပိတ္စကိုဖြင့္ၿပီး ကိုကိုဟုတ္မဟုတ္ အတည္ျပဳလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သူဖြင့္လည္းမဖြင့္ရဲဘူး....။

ဘာပဲျဖစ္ေနေန ဒါဟာသူရင္ဆိုင္ရမယ့္အမွန္တရားတစ္ခုပဲမဟုတ္လား။
တုန္ရီေနတဲ့ လက္အစုံနဲ႔ ပိတ္စျဖဴကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းလွပ္လိုက္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ႏွလုံးခုန္သံကို သူ႔နားထဲကေတာင္ျပန္ၾကားေနတယ္။
ဘ၀မွာ အေၾကာက္ရြံ့မိဆုံး အခ်ိန္ပဲ...။

ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေအာက္ကို ဆြဲခ်လိုက္တဲ့ ပိတ္စျဖဴျဖဴရဲ့ေအာက္မွာ ပထမဆုံးျမင္ရတဲ့ ဆံႏြယ္ခပ္နက္နက္ ထူအုပ္အုပ္ေတြေၾကာင့္ သူ႔ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးတင္းက်ပ္လာတယ္။ ကိုကို့မွာလည္း ဒီလိုထူအုပ္အုပ္ဆံပင္နက္နက္ေတြရွိတယ္.....။

သူ႔စိတ္ထဲမွာ ေၾကာက္ရြံ့မွုက ပိုပိုႀကီးစိုးလာတယ္။ သူ႔လက္ေတြလည္း ပိုပိုတုန္ယင္လာတယ္။ သူဆက္မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး....။

မ်က္လုံးကိုအစုံမွိတ္ၿပီး ပိတ္စျဖဴကိုမ်က္ႏွာေအာက္ထိေရာက္ေအာင္ဆြဲခ်လိုက္တယ္။
ၿပီးမွ အားတင္းၿပီးမ်က္လုံးေတြကိုေျဖးေျဖးဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္....။
သူ႔မ်က္လုံးထဲ၀င္လာတာက ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့ခပ္ေခ်ာေခ်ာမ်က္ႏွာတစ္ခု....။

လူကယိုင္ခနဲျဖစ္သြားတာမို့ သူနာျပဳတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုေျပးလာထိန္းေပးတယ္။တင္းထားရသမၽွ ေလၽွာ့ခ်လိုက္ေတာ့ ေျခေထာက္ေတြေတာင္ အားမရွိေတာ့သလိုပဲ....။

ေအာ္ပေရးရွင္းအခန္းထဲကေန ယိုင္တိုင္တိုင္ ျပန္ထြက္လာတဲ့ ရိေပၚၾကာင့္ က်ိဳးခ်န္မ်က္ရည္ထပ္က်လာျပန္တယ္။
ရိေပၚပုံစံက....ဒါ...ဒါ....ေရွာင္းက်န္႔ ..တကယ္....တကယ္ပဲ......။

"မဟုတ္ဘူး....."

ရိေပၚဆီက ခပ္တိုးတိုးအသံထြက္လာတယ္။
က်ိဳးခ်န္ မၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ျပန္ေမးရတယ္..။

𝓐𝓼𝓹𝓱𝓸𝓭𝓮𝓵Where stories live. Discover now