"ကေလးေလး မသြားလို့မရဘူးလား....."
ေရွာင္းက်န္႔က အိပ္ရာေပၚလွဲေနရင္းကေန ကုတင္ေဘးက ထသြားေတာ့မယ့္ ရိေပၚရဲ့အကၤ်ီလက္စေလးကို ဆြဲလို့ အားငယ္စြာေျပာတယ္...။
"မရဘူး...ကၽြန္ေတာ္ ေလးငါးရက္ပဲၾကာမွာပါ...."
"ကိုကိုမေနခဲ့ခ်င္ဘူး...
မင္းကိုလည္း တစ္ေယာက္ထဲ လႊတ္ရမွာစိတ္မခ်ဘူး...။
ဒီတစ္ခါသြားခြင့္ျပဳလိုက္ရင္ ေနာက္ထပ္မေတြ႕နိုင္ေတာ့ဘူးလို့ ခံစားေနရတယ္...။
စိတ္ေတြေလးေနလို့မသြားပါနဲ႔လား...."
"ကိုကိုရယ္ ကၽြန္ေတာ္သြားမွျဖစ္မွာမို့ပါ....ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေျဖာင့္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔...
ကၽြန္ေတာ့္ကို ကတိေပး...
ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာတာကို ေစာင့္ေနမယ္လို့...."
ကိုကိုက အေတာ္ေလး တိတ္ဆိတ္သြားရင္းက ဆြဲထားတဲ့ ရိေပၚရဲ့အကၤ်ီလက္စေလးကို မလႊတ္ခ်င္ လႊတ္ခ်င္လႊတ္ေပးၿပီး ေခါင္းအသာညိမ့္တယ္....။
"ကၽြန္ေတာ့္ကိုကိုက လိမၼာလိုက္တာ...."
ကိုကို့နဖူးေလးကို တစ္ခ်က္အနမ္းေပးၿပီး ေလယာဥ္ကြင္းကိုအမွီသြားဖို့ လွည့္ထြက္လိုက္တယ္...။
"ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာတာကို ကိုကိုေသခ်ာေပါက္ေစာင့္ေနရမယ္ေနာ္....."
"အင္း...."
"ကၽြန္ေတာ္သြားၿပီ....."
ေရွာင္းက်န္႔က မေန႔က အဖ်ား၀င္ထားၿပီး အရွင္းမေပ်ာက္ေသးဘူး...။
နဂိုကတည္းက အားနည္းေနတာကို အဖ်ားပါႏွိပ္စက္ေတာ့ အိပ္ရာေပၚကေတာင္ မဆင္းနိုင္ဘူး...။
ဒါေၾကာင့္ သူက နိုင္ငံျခားကို ခရီးထြက္ရမယ့္ေကာင္ေလးရဲ့ ေက်ာျပင္ကို စိတ္ေမာစြာနဲ႔ ေငးၾကည့္ေန႐ုံပဲ တတ္နိုင္တယ္...။
ရိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီအစားထိုးဖို့အတြက္ ကိုက္ညီတဲ့လူေတြ႕ေပမယ့္ အဲ့ဒီလူက လွူဖို့စာရင္းမေပးထားလို့ ရိေပၚက အဲ့နိုင္ငံအထိလိုက္သြားၿပီး အလွူရွင္ကို သြားအကူအညီေတာင္းမွာလ္ို့ေတာ့ ရိေပၚကေျပာတာပဲ....။
သူ႔ေရွ႕တင္ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးမို့ ဒီေကာင္ေလးက အမွန္တရားအကုန္မေျပာမွန္း သူသိေနတယ္...။
ESTÁS LEYENDO
𝓐𝓼𝓹𝓱𝓸𝓭𝓮𝓵
Fanficလူတစ္ေယာက္ဟာ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကိုဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ႏိုင္ပါသလဲ?? လူတစ်ယောက်ဟာ တစ်ခြားတစ်ယောက်ကိုဘယ်လောက်ထိချစ်နိုင်ပါသလဲ??
