❝ Harry Potter, Hogwarts'da dördüncü yılında bir şeyleri değiştirmek için her şeyi yapardı. Ve buna Draco Malfoy ile konuşmak bile dahildi. ❞
➥ WATTYS 2021 YARI FİNALİSTİ!¡
➥ #1 in romine
➥ #1 in drarry
➥ cast'e 'tom'dan devam', 'tom daha iyi', 'to...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝ Could you find a way to let me down slowly? A little sympathy, I hope you can show me ❞
▾
Harry ne diyeceğini bilmiyordu.
Ağzını anaokulu çocukların fanusda beslediği turuncu balıklar gibi açtı, kapattı, açtı ve kapattı. Aptal gibi göründüğünü düşünemiyordu bile. Her ağzını açışında cümlelerin çıkmasını umuyor, yine her seferinde de çuvallıyordu. Ne tepki vereceğini bilmiyordu ki cümleler şekillensin? Zaten Draco Malfoy karşısında kendince çıkma teklif ederken ne diyebilirdiniz?
Ve Draco sırıtıyordu. Dişlerinin neden bu kadar beyaz olduğunu düşündü Harry.
Harbi, bunu düşünebiliyordu madem neden cevap düşünmüyordu ki?
"Bununla...Böyle bir şeyle...Nasıl dalga geçebilirsin?" dedi, kelimeleri zorla toplayarak. Bilincinin duruma el koyan kısmı Draco'nun hislerini öğrenmiş olduğunu düşündüğü için telaşla doluydu. Bir Malfoy'un - Draco Malfoy'un - gerçekten ondan biraz olsun etkilenerek çıkma teklif etmesi imkansızdı.
"Dalga geçmiyorum." Draco kaşlarını kaldırıp hızla söyledi.
"Hadi ya? O zaman bana gerçekten çıkma teklif ediyorsun. Daha inandırıcı bir alay etme yöntemi bulamaz mıydın?"
Draco'nun sabrı taşmaya yaklaşıyordu - Harry Potter'ın yan etkilerinden biri, sarışının sabrı için tam bir taşırıcı olmasıydı - ama yine de sakin kalmaya zorladı kendini. "Alay etmiyorum, Harry."
"Sen ciddisin?" Emin olmayarak sordu.
"Hiç bu kadar ciddi olmamıştım. Senden hoşlanıyorum. Yani benimle çıksan iyi olur."
Harry cevap vermedi. Zaten o kadar hisle boğuşuyordu ki vermek istese de doğru düzgün bir cevap veremezdi büyük ihtimalle - Malfoy! Draco Malfoy kendinden hoşlanıyordu! İnanılır gibi değildi - Draco'yla aralarındaki bir adımı kapatarak sağ elini göğsüne dayadı. Hamlet'in olmak veya olmamanın bütün mesele olduğu konusundaki tiradına hiç bu kadar katılmamıştı. - sanılanın aksine Harry Remus'un edebiyat derslerini dinlerdi - Olmak veya olmamak, Draco Malfoy'a inanmak veya inanmamak. Ama nasıl inanmazdı ki, gri gözler ona böylesine bir samimiyet ve arzuyla bakarken? Nasıl reddedebilirdi ki ilk seferlerinden beri açlıkla beklediği dudakları?
Üstelik reddetti diyelim, yaptı öyle bir hata; kendi hislerine nasıl söz geçirecekti? Birçok şeydi Harry; bazen ilgi isteyen bir çocuktu, bazen kendi halinde bir öğrenci, bazen ise lakros sahasının yıldız oyuncusu ama asla ve asla bir aptal değildi. Bir fırsat gördüğünde üstüne atlamasını içten pazarlıklı olmalarının - ürkütücü bir şekilde - ortak özellikleri olduğu Slytherin öğrencileri kadar iyi bilirdi.
