Tan's POV
Isang linggo na at tulog parin ang asawa ko pero di parin ako nawawalan ng pag-asa I trust my wife ma gigising ang asawa ko, not now pero magigising siya... A side my Mom she's the strongest woman I've known...
Isipin mo yun sa dinami dami ng pinagdaanan namin bago kami makarating sa ganito, ang lakas parin ng asawa ko... I remember nung nasa college kami when she had her heart transplant isipin mo yun na operahan siya and then she's in coma for two years and then nung nag hiwalay kami, she gave birth to our two kids without me in her side pinalaki niya yung dalawang anak namin na siya lang mag isa....
Kaya wala akong karapatang sumuko at mawalan ng pag asa na magigising pa ang asawa ko, dahil sa katunayan mas malakas pa ang asawa ko kesa sa akin kaya dapat mas higpitan ko pa ang panalangin at pag asa ko na magigising ang asawa ko.
"Baby... Hindi ka pa ba pagod sa kakatulog mo? Miss na miss na kita at ng mga bata... Alam mo ba Clae and Trek is crying because they misses you so much... They keep asking me every single day when will they see you, they keep asking me if are you okay or if you are in a good state now... We misses you wife, please gising ka na? Miss ko na yung good morning kiss mo, yung paghihingi mo sa akin ng weird cravings mo, yung paglalambing mo... Yung nagagalit ka kasi di ko nakukuha yung nililihian mong fruits, namiss kita Baby... Kaya gising ka na please?"kausap ko sa kanya at hinalikan ang kamay niya
"Alam mo ba baby, nabili ko na yung cute na asong gustong gusto mo naghihintay na siya sa bahay, So wake up now baby..."wala akong pake kung mukha akong tanga na kinakausap ang asawa ko dito na tulog, I don't care!
"And baby alam mo ba pinagpipray ka ng mga anak natin, sabi nila sana gumaling ka na at magising ka na... They say they misses you, and excited na kami lahat na magising ka... Gusto pa nga sana ng mga anak natin na pumunta dito, but sabi ko its not allowed, pero kung ako lang masusunod guato ko makita ka nila ngayon kasi hindi ko na alam wife kung paano patatahanin ang anak natin sa tuwing hinahanap ka, every time they keep asking me hindi ako makapagsinungaling sa mga anak natin baby... Hindi ko kayang sabihin na okay ka lang at si little princess natin dito sa tyan mo... Alam mo naman yun baby kahit na magsinungaling ako sa kanila malalaman at malalaman nila yun diba? Ang tatalino ba naman ng mga anak natin, but baby I'm thankful na understanding yung mga anak natin..."
Ngumiti naman ako at humugot ng malalim na hininga tsaka pinunasan ang luha na tumulo sa mga mata ko...
Seeing my wife in her state now? Its torturing me... Minsan hindi ko na alam kung ano na ang gagawin ko because seeing my wife in her state right now and our kids crying because what happened to their mom? Fuck! Its killing me inside!
Everyday! I blame myself! Bakit ba sa oras na yun wala ako sa tabi ng asawa ko? Bakit wala ako sa tabi ng asawa ko! What kind of a husband I am? Bakit hinayaan kung mangyari to?! Bakit?!
Bakit?! Bakit wala akong magawa para sa anak at asawa ko! Anong klaseng ama ako?! Bakit ko hinahayaang masaktan ang anak ko ng ganito? Di dapat nila to nararanasan ngayon! They don't deserve this, ang babait ng mga anak ko tapos ganito pinagdadaanan nila? Fuck! I feel like I'm worthless!
Napatingin nalang ako sa asawa ko...
Baby... Sorry kung ang hinahina kong asawa, I feel like you don't deserve a husband like me... Wala akong kwenta baby, wala... Bakit hinayaan kong mangyari to sayo ng mga anak natin? Anong klaseng asawa ba ako? Bakit di man lang kayo nailigtas, bakit bakit inuna ko pa yung trabaho kesa sa inyo mag-ina ko? Baby I'm sorry for being worthless and a weak husband...
I'm sorry baby... I'm really sorry...
I promise baby, hahanapin ko ang taong may gawa nito sa inyo ni Baby lara kahit man lang dun may naitulong ako sayo... I'm really sorry wife....
I'm really sorry.....
Pinunasan ko naman kaagad ang luha ko ng marinig kung bumukas ang pinto at pumasok sina Mommy at Mama Avery kasama si Tania at Papa
"Ma... Napadalaw kayo"sabi ko at ngumiti ng pilit
"Dumaan na kami dahil alam naming hindi ka pa kumakain... Kumain ka muna, nagpapalipas ka na naman ng gutom... Look at you nangangayayat ka na, Lallaina won't be happy kapag nakita ka na niyang nangangayayat"sabi ni Mom
"ayos lang ako Mom, busog pa---"
"Stop saying that you're full but the truth is you are not... Sa tingin mo ba Tan sa nangyari sa asawa mo matutuwa siya na hindi ka kumakain? What if magising na si Lallaina tapos ikaw na naman magkakasakit? I'm sure magagalit ang asawa mo niyan"sabi ni Mommy, nagpakawala nalang ako ng malalim na hininga tsaka tumingin sa asawa ko
Tama si Mommy siguradong tatamaan ako sa asawa ko...
"Baby... Kakain muna ako ha?"paalam ko sa kanya kahit tulog pa siya
Miss na miss ko na ang asawa ko, miss ko na lahat sa kanya...
"Ma, Pa... Kamusta yung mga bata?"tanong ko, tatlong araw na akong di nagpapakita sa mga anak ko eh kasi nandito ako lagi sa ospital at binabantayan mommy nila. Nagkakausap lang kami ng mga anak ko sa cellphone mabuti nalang at naiintindihan nila ang sitwasyon namin ngayon...
"Okay na sila... Mabuti nalang at di na umiiyak, yesterday pinasyal namin sila ng Mommy mo sa mall para kahit papano mawala naman yung stress sa utak nila, alam ko kahit mga bata pa mga apo namin naiistress din utak nila kasi may pasok sila tapos alam naming iniisip din nila nangyari sa mommt nila kaya naisipan namin ng mommy mo na ipasyal sila"sabi niya Mama, ngumiti naman ako. Thankful din kami ni Ashley dahil nandiyan yung mga magulang namin at handang nakaalalay sa amin palagi
"Yeah and salamat sa diyos nag enjoy sobra ang apo namin kahapon"sabi ni Mommy ngumiti nan ako
"Ma, Pa, Mom... And Twin thank you kasi palagi kayong nandiyan at handa kaming tulungan ng asawa ko sa tuwing kailangan namin kayo..."sabi ko, ngumiti lang sila
"It's okay Tan... Tsaka mga magulang niyo kami, ata kahit sa anong paraan tutulungan namin kayo okay? Sige na----
"Ash!"napalingon naman kaagad ako sa asawa ko ng isigaw ni Tania ang pangalan niya
Oh god....
"Mom, Ma call the doctor now!"sigaw ko at nilapitan kaagad ang asawa ko
Oh God....
Finally....... She's awake!
-------------
A/N:Sorry guys kung lagi ko kayong nabibitin sa mga UD ko😅 Love y'all
I'll try to UD again kung kaya pa ng mata ko magpuyat😅 pero wag kayo umasa Bebs, masasaktan kayo medyo paasa ako sa pag UD haha lam niyo yan😂😅
BINABASA MO ANG
Can't Get Out
FanfictionLallaina Ashley Montefalco Martin Tristan Alexander Nick Garcia Ricci