Can't Get Out

Chapter 118

Tan's POV

"Baby..."napabangon naman kaagad ako ng may humampas sa akin, napatingin naman ako yung asawa ko na nakasimangot at halatang nagulo ang tulog dahil sa ingay ng cellphone ko

"Kanina pa nagriring yan"sabi niya, hinalikan ko naman ulo niya tsaka nagsorry at kinuha ko na yung cp ko

Unregistered number...

"Hello who's this?"sagot ko sa tawag

"Tito it's Zia... Parker's best friend po...."sabi niya

"Zia madaling araw na at napatawag ka? nakauwi na ba si Parker? nakatulog na kasi kami ng Mommy niya s---"

"Tito we're in St. Lukes hospital..."sabi niya kaya kaagad namang kumunot nuo ko

".......Parker got into car accident..."sabi niya kaya parang namingi at nanlamig naman katawa ko sa narinig ko

"Zia! What hell happened to my daughter?!"sabi ko tsaka bumangon na

"She got into car accident Tito... we don't know what happen po, kasi bago po mag seven umuwi na kami and then kaninang eleven po someone called me.... and then po sabi nila nasa hospital si Parker..."sabi ng kaibigan ng anak ko habang umiiyak

"Papunta na kami ng Mommy niya"sabi ko at pinatay na ang tawag tsaka ginising ang asawa ko

"Baby wake up!"gising ko sa kanya kaagad naman siya bumangon

"Parker is in the hospital Mi!"sabi ko tsaka nagmamadali kinuha yung susi at lumabas tsaka tumakbo papunta sa kwarto nina Mommy

"Mom! Mom wake up!"malakas na katok ko, nakailang katok pa ako bago binuksan ni Mom ang kwarto

"Tan dis oras ng gabi nagsisigaw---"

"Mom please pakibantayan niyo muna ang mga bata... we're going to hospital"sabi ko

"Why? bakit ka pupuntang hospital?"

"Mom yung anak ko! si Parker she got into car accident"sabi ko, nagulat naman si Mom sa sinabibko and then nakita ko sa mga mata niya ang pag alala

"Anong nangyari sa apo ko?! I'm coming with you guys! Gusto makita ang apo ko!"sabi ni Mom at napaiyak

"No Mom kami na muna ni Ashley ang pupunta, please mom alagaan niyo muna ang mga bata aalis na po kami"sabi ko tsaka umalis na doon at bumalika na sa kwarto naming mag asawa

"Baby bilisan mo!"natatarantang sabi ko

"Let's go now, I need to see my baby... I need to see her Da..."sabi niya habang umiiyak, kaagad ko naman siya hinawakan sa kamaya tsaka nagmamadali nankaming bumaba

"Da please tell me... tell me Da Parker will be okay right?"sabi niya hinalikan ko naman ulo niya

"She will be baby..."sabi ko

Oh God please po sana hindi malala ang natamo ng anak ko di ko kakayaning makitang nakaratay ng matagal ang anak ko sa hospital...

God please help us God....

------

Napatayo naman kaagad ang asawa ko ng lumabas na ang doctor, iyak lang ng iyak ang asawa ko kaya di ko siya ma iwan iwan kahit na bibili lang ng tubig mga kaibigan nalang ni Parker ang inuutusan ko

Kanina pa nagising ang anak namin but nagwala siya I mean parang na trauma siya and she keeps screaming and screaming that's why pinapunta na namin ulit ang doctor and then may ininject sa kanya para kumalma at makatulog

"Doc how's my daughter?"tanong niya agad

"You're daughter is okay for now but limitado lang ang pwede niyang gawin, mabuti nalang at injury lang na natamo niya but that okay there is nothing to worry about I mean hindi naman masyado malala... siguro na open din yung air bag sa kotse niya kaya hindi masyado malakas ang impact na natamo niya..."