Slow-motion

Techniek

Het einde van deze schooldag. Ik kijk op de klok. Nog een uur en dan gaat de bel en ben ik uit. Ik ben hier al een halfuur.

Over een kwartier gaat er ook een bel maar we hebben een blok uur dús moet ik blijven zitten.

Waarom pest de school me?

Ik heb niks te doen en verveel me. Ik ben al klaar met de opdracht. Ik mag iets voor mezelf doen. Er staat muziek op. De radio. De tijd lijkt te zijn vertraagd. Maar dat kan natuurlijk niet.

De eerste bel. Nu nog wachtte op de tweede. Door de speakers van de radio weerklinkt het liedje 'all about that base' van Megan Traner. Rechts van me zijn klasgenoten het spel twister aan het spelen.

"Rechter voet op groen".

Achter me zit ook een groepje zijn aan het kletsen en checken ondertussen hun mobiel of tablet. Schuin, tussen noord en oost zijn kinderen nog bezig of zijn heel rustig een spelletje aan het spelen op hun tablet.

En ik?

Ik heb eindelijk iets gevonden om te doen. Ik kijk toe en teken. Ik vind het leuk om poppetjes te tekenen. Verschillende monden, ogen, neuzen. Het zijn meer gewoon strip poppetjes. Maar ik vind het leuk om te doen.

En dan na een hele lange tijd gaat de tweede bel en ben ik uit. Het lijkt wel een eeuwigheid te hebben geduurd. Ik doe mijn boeken in mijn tas terwijl ik word ingesloten. John moet bij de vierde rij kluisjes zijn en Maurits bij de derde. En ik zit op de tweede rij kluisjes. Dus ga ik op mijn knieën zitten en word ik dus ingesloten. Niet zo erg ik kom er wel weer uit.

Ik rij naar huis. Op mijn zwarte fiets met een rekje voorop. Dat is hip want ik zie heel veel mensen met een rekje of een krat op een rekje.

Thuis. Eindelijk.

Ik ga aan tafel zitten en doe een spelletje op mijn tablet. Ik word midden in het spel opeens ruw verstoord door mijn moeder. Grrr...die kunnen zo irritant zijn. Ze vraagt hoe mijn repetitie geschiedenis ging want die had ik vandaag. Maar ik kan daar gewoon niet tegen, als mijn ouders naar cijfers of huiswerk vragen. Ik weet niet waarom maar het is zo.

Dus brom ik wat van; ' bmmm'.

Maar daar neemt ze geen genoegen mee. Ze gaat door en vraagt nog een aantal keer naar het cijfer. Als ik nog geen antwoord geef, geeft ze het op.

Daarna begon ze te zeuren over de vaatwasmachine dat ik die moest uitruimen. ik bleef zitten en vond dat ik wel even pauze mocht omdat ik net terug was van school. Maar zij vond dat niet dus heb ik de vaatwasser met tegenzin uit geruimd. Mijn moeder zij nog dankje maar daar zij ik echt niks op terug hoor ze heeft me gewoon gedwongen.

Daarna toen ik naar boven wilde gaan vielen mijn tablet en boek uit mijn rugzak. Ik had mijn tas niet goed dichtgedaan. Eigenlijk had ik hem bijna helemaal open op mij rug gedaan.

Het was echt knap van mij dat de drie volle glazen die er stonden niet om lagen. Er lag er een op de grond. Maar die was al leeg en er waren maar een paar spetters op de grond te zien. Maar ik heb het alleen maar opgeruimd en verder niks tegen mijn moeder gezegd.

Mijn tablet is gelukkig niet stuk. Het boek 'de jongen in het achterhuis' is ook nog helemaal compleet. Dat boek was trouwens van de bibliotheek en het boek wat ik nu aan het lezen ben. Niet nu nu maar je begrijpt het wel toch.

En nu zit ik dus alleen op mijn kamer en luister een muziekje,liedje van Selena Gomez. Op dit moment van mijn leven ben ik fan van haar. Ik kijk op uit mijn boek die ik aan het lezen was,die van de bibliotheek, en kijk recht in het gezicht van...mezelf!