Jip

91 7 7
                                    

Ik hoor zacht gekreun en draai me om. Jip ligt nog steeds op de bank. Volgens mij is hij net wakker geworden. Hij ligt met zijn rug naar me toe maar ik weet dat hij wakker is.

Hij draait zich om en kijkt me aan, in stilte. We zeggen beide niks. Dan kreunt hij weer en is de verbinding verbroken.

Ik kijk weg.

"Wat is gebeurt?".

Ik kijk hem weer aan.

'Weet je dat niet meer?' vraag ik.

Hij schudt zijn hoofd en ik denk na.

Hoe kan het dat hij dat niet meer weet?

Moet ik hem de waarheid vertellen of moet ik liegen?

Hij kijkt me hoopvol aan. Ik besluit de waarheid te vertellen. Een klein beetje anders dan.

Ik kan toch niet vertellen dat de tijd leek te vertragen. Hij zou me voor gek verklaren en gelijk weg gaan.

Ik wil niet alleen niet zijn...

'Je...je bent ge...gevallen' stamel ik.

Hij kijkt me niet begrijpend aan.

'Je...je bent gevallen van je fiets' ik zeg het met meer overtuiging. Ik hoop dat hij me gelooft. Ik wacht tot hij iets zegt. Hij kijkt me een lange tijd aan.

"Ik heb hoofdpijn" zegt Jip.

'Wil je een paracetamol?' vraag ik.

"Graag"

Hij kijkt me dankbaar aan. Ik pak de paracetamol en een glas water. Langzaam gaat hij overeind zitten. Ik overhandig het hem. Hij doet de paracetamol in zijn mond, neemt een slok water en slikt het door.

Hij gaat zachtjes naar beneden en laat zich dan in zijn kussen vallen. Hij kijkt naar het plafond. Ik kijk naar hem.

Ttttrrrrriiiinnnggg!!!

De bel, ik schrik me rot!

Ik kijk snel naar Jip. Hij knikt bijna onmerkbaar. Het geeft me moed. Ik loop naar de deur. Daarna loop ik door de gang naar de voordeur.

Wie is het?

De deurknop lag in mijn hand. Ik twijfelde. Ik mocht nooit opendoen voor vreemden.

Ik hoorde een sleutel in het slot.

Mijn hart stond even stil.

Toen zwaaide de deur open.

Pfff...

Ik zucht diep.

Het is mijn moeder maar.

"Hoi Pip, sorry dat ik zo laat ben!"

'Geeft niet hoor mam' zei ik opgelucht.

Ik weet niet waarom ik zo bang was. Misschien kwam het door dat ongeluk van Jip.

Mam loopt naar binnen en blijft staan. Ze kijkt me van opzij aan.

"Pip, wie is dit?".

Slow-motionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu