Slow-motion

School

'Mam' zeurde ik 'please?'

Mijn moeder schudde haar hoofd voor de duizendste keer.

"Nee Pip, ik ga je echt niet laten spijbelen zodat je bij Jip kan blijven".

'Maar mam ik kan op Jip letten, hij is nog lang niet uitgeziekt'.

Ik wierp een blik op de keuken waaruit genürie voortkwam. Alles leek erop te wijzen dat hij toch wel helemaal was uitgeziekt ook al kon dat helemaal niet. Gister doodziek, vandaag topfit.

"Trouwens, Jip moet ook naar school zit hij niet op de zelfde school als jij Pip?"

'Zou kunnen'.

Ik gaf een ontwijkend antwoord en dacht na. Hij zat niet in mijn klas dat was zeker. Anders had ik hem wel herkend. Ik liep aarzelend naar de keuken.

'Jip?'

Jip stopte met fluiten.

"Ja?"

Hoe ga ik dit nou vragen?

'Eh...moet jij niet naar school'.

"School?"

Hij kijkt me verdwaasd aan.

"Is het geen zaterdag dan?"

'Nee!'

Ik schud driftig mijn hoofd.

'Hoe kom je daar nou bij?'

"Ships, ships, ships waar zijn mijn spullen?"

Jip zoekt naar iets, ik weet alleen niet waarnaar. Een diepe frons is verschenen op zijn gezicht.

"Nee, nee, nee!"

'Wat zoek je dan?'

"Dat zei ik toch net!"

Ik schrik van zijn heftige reactie.

"Ik moet weg!

Snel!"

'Waar moet je dan heen?'

"Naar mijn moeder! Kan je nu mijn spullen even aangeven?"

Het was niet echt een vraag meer een dreigement. Hij raakt geïrriteerd en schreeuwd het half.

'Waarom dan?'

Ik probeer mijn vraag ook een klein beetje dreigender te maken. Niet dat het lukt, maar ik probeerd het wel.

"Het pretpark we zouden daarheen gaan vandaag! Ik moet gaan!"

'Het is een schooldag, het is woensdag'.

Ik probeer het hem uit te leggen maar hij wil maar niet luisteren.

"Ik ga, bedankt voor het logeren Pip."

Voordat ik ook nog maar met mijn ogen kon knipperen hoor ik de deur al dichtslaan.

Een keiharde knal en hij is weg.