Clean the Mafia

Glimmende stenen

[ Aiden ]
Na een half uur is Diaz al weer klaar, hij overhandigd mij een lijst met namen. En om eerlijk te zijn ben ik te lui om zelf te checken.

"Mooie lijst, nu alleen nog bespreken wie welke lijst en je mag het doorgeven, ik wil Sebastian en Roan hier houden, en ikzelf blijf ook hier, de rest mag oprotten" zeg ik als ik toch een snelle blik erop werp

"komt voor elkaar Aiden" en Diaz loopt weg.

Als ik wil opstaan om naar huis te gaan word er op mijn deur geklopt "binnen" en als ik een schorre stem hoor.

"Hey Aiden!" Kijk ik op. Hell no. Niet zij. Voor me staat Bianca. "Hey daddy come over!" Bianca grijnst en loopt naar mij toe. Ja ik heb het ooit met haar gedaan, en sinds dien wilt ze niet oprotten.

"Ga terug naar huis Bianca." Terwijl ik naar haar kijk doet ze haar shirt uit.

"Alsjeblieft Aiden?" Ze kijkt me smekend aan maar wat ik voel is niets.

"Donder op slet" zeg ik terwijl ik opsta en mijn jas begin te pakken.

"Maar ik wil je so badly" Dan pakt Bianca haar shirt en loopt het kantoor uit.

Terwijl ik naar beneden ga hoor ik Diaz in de vergader kamer samen met Eliza, Sebastian en Roan over de Razzia. Vandaag of morgen moet het gedaan worden. Niet later. Als ik bij mijn auto kom stap ik in en rij ik weg.

[ Delia ]
Wat is daar zie, verblind mijn ogen. Het zijn prachtige juwelen, een stuk of 50 en ieder zijn eigen plek. Maar het zijn de kettingen niet die mijn aandacht trekken.

Maar de grote diamanten. Vol met zwarte, roze, gele en witte diamanten, maar de meeste zijn zwart. Ook enkele grote parels zie ik. Maar een diamant pakt mijn oog opslag, het is een grote diamant, een witte. Ligt op een zacht rode kussen mooi te zijn, terwijl de meeste diamanten verwerkt zitten in een sieraad of iets dergelijke, ligt de grote witte alleenstaand op een rood kussen. Het moet me ergens aan denken... wat was het ook al weer? Ik weet het niet. Maar ik kan mijn ogen er niet van af halen. Met moeite kijk ik naar de rest, ik zie een rij met ringen met grote glimmende stenen erop. Geel en roze is zijn favoriete kleur diamant? Helemaal onder liggen broche's en kettingen maar met een kleur die ik nog nooit eerder heb gezien. Gitzwart.

Opeens hoor ik iemand de trap op lopen, kutzooi! Ik hoor hier niet eens te zitten. Snel draai ik de kast terug en kijk gespannen naar de deur. Hoe moet ik mijn gevoelens beschrijven? Angst, is het beste woord.

[ Aiden ]
Als ik aankom bij mijn villa gaat het hek vanzelf al open en rij ik naar binnen en rij ik de grage in. Als ik even later mijn villa in loop zoek ik die goddann schoonmaakster, maar tot mijn verbazing kan ik haar nergens meer vinden, kutzooi. Ze moest nog niet weggaan.

Ik loop naar boven, ik ben Hella tired en ik wil douchen. Als ik tot mijn verbazing zie dat mijn kamerdeur op een kier staat, heb ik hem niet goed dicht gedaan? Als ik dichterbij kom hoor ik wat spullen rommelen. Er zit iemand in mijn kamer! Shit. Snel pak ik mijn pistool die ik altijd bij me heb en kijk om het hoekje de kamer in, ik zie niets. Maar als je iets niet ziet, wil niet betekenen dat het er niet is. Ik trap hard tegen de deur dat de scharnieren beginnen te breken, ze zeggen toch wel het spreekwoord met de deur in huis vallen ? Nou, ik ga dat waarmaken ook. Ik richt het pistool waar ik het geluid heb gehoord, mijn inloopkast. Willen mensen mijn kleren? Zoveel wat meer waard is. Maar dan besef ik iets... achter mijn sieraden kast... nee, nee! Als deze inbreker de diamant heeft! Snel ren ik de kamer in en trap de deur van mijn inloopkast in en zonder te kijken wie het is maak ik het pistool gereed en schiet in het been.

Ik hoor iemand vallen, ze schreeuwt niet zoals de meeste van de pijn, ze is silent en kijkt angstig naar mij. Het is Delia. Wat doet zij hier?! Had ik het niet goed uitgelegd dat ze niet in mijn of Diaz zijn kamer moet komen! Ik schreeuw van woede en wijs naar de deur.

"GA WEG!" Schreeuw ik naar haar terwijl ik haar hardhandig overeind help.

Maar ze verroerd zich niet. Ze heeft duidelijk pijn.

"Godverdomme! Ga lopen!" Schreeuw ik.

En als ik zie, probeert ze het echt. Ze kijkt angstig en hijst zich overeind op weg naar de deur. Maar ze red het niet, ze heeft te veel bloed verloren. En dan valt ze neer, ze beweegt niet meer. Is ze dood? Dat mag niet gebeuren! Ik hoor geen wijven te doden. Alleen mannen. Dat is een van mijn regels. Doden mag niet. En voor de rest zijn ze geen uitzondering anyways. Ik buk bij haar neer en voel aan haar pols, ik voel nog ergens een zwakke hart slag. Snel sta ik op en pak ik een handdoek uit de badkamer en verbind de plek waar ik geschoten heb. Er zit een gaatje in haar been waar veel bloed uit stroomt. Snel verbind ik het met de handdoek en til haar om en loop naar beneden waar de butler verbaast staat te kijken.

"Ik hoorde een pistoolschot heer, alles in orde?" Vraagt de butler gefrustreerd.

"Ruim dat bloed uit mijn kamer" zeg ik terwijl ik de deur uit loop.

Ze is verbazend wekkend ligt en nog best warm, ze is het tegenovergestelde van mij. Ze is onschuldig, en ik heb haar geschoten. Ik had beter moeten opletten, en ik heb spijt, kom op Delia, laat je doorzettingsvermogen zien en overleef dit. Maar wat deed je in mijn fucking kamer?! Je hebt daar niets te zoeken. Heeft ze die diamanten gevonden? Als dat zo is zijn ze niet veilig meer, er moeten meer sloten op.

Ik zet haar voorzichtig op de stoel van mijn auto en doe zelfs een gordel om. Dan stap ik ook snel in en rij met volle vaart naar het ziekenhuis.