Clean the Mafia

Een verrader

[ Delia ]
Na misschien wel 5 uur full-time schoonmaken is eindelijk alles beneden gedaan. Ik zucht opgelucht en stopt alle spullen terug. Als ik nou morgen 2 verdiepingen doe en overmorgen 1 ben ik klaar. De butler zij dat ik ze bovenverdieping over mag slagen, waarom? Geen flauw idee. Maar wat maakt mij het uit? Ik heb minder werk te doen. Als ik mijn schort uit wil doen en mijn trui aan krijg ik opeens een idee, omdat Aiden nog niet terug is en Diaz een paar uur geleden ook weg ging en de butler en ik alleen in de villa zijn heb ik een idee.

Als ik zo stil mogelijk de trap op loop sta ik op een ruime gang vol met schilderijen en andere antieke spullen. Ik probeer niets te raken en loop naar de kamer van Aiden en doe de deur open. Als ik naar binnen kijk zie ik een prachtige lichte grote, een paar deuren en een king sized bed, al snel komen er gedachtes op van ons samen... nee Delia je moet gedachtes bedwingen. Voorzichtig loop ik de kamer binnen en doet een van de andere open. Nou dat verbaast me ook niet, hij heeft een inloopkast met zo veel dingen! Horloges, kleren, sieraden, schoenen, jassen en daarvan misschien wel een stuk of 50 exemplaren. Waarom is de wereld zo oneerlijk verdeeld? Waarom krijgt niet iedereen hetzelfde bedrag? Als ik de deur wil dicht doen valt er in mijn ooghoek iets op, het blinkt vervelend in mijn gezicht. Ik loop er naartoe en probeer het te pakken. Op hetzelfde moment dat ik het aanraak begint de kast te bewegen. Oh wat the fuck?! Snel ga ik naar achter van de kast af vol met sieraden zodat het kan draaien. Ik begin te trillen, straks komt hij binnen en dan? En dan? Hij gaat niet kiezen tussen levend of dood nee hij gaat kiezen met welk wapen hij mij wilt killen! Als de kast is om gedraaid kijk ik met grote ogen naar de kast, wat daarin zit is misschien wel 50 miljoen waard...

[ Aiden ]
Fucker de fucking hel klote zooi.

"WERK HARDEN DAN! JULLIE DOEN NIETS DAN AFTREKKEN VAN JEZELF!" en dan klinkt er een knal, een oorverdovende en mensen achter hun bureaus kijken op.

"VALT ER WAT TE KIJKEN?! WIE IS DE VOLGENDE? IK BETAAL JULLIE HIER NIET VOOR, GA AAN HET WERK?!" ik schreeuw door de hele zaal heen.

Terwijl het dode lichaam alweer word weg gesleept loop ik rond. Ik heb net iemand van het leven beroofd, en hoe voel ik me? Leeg. Ik voel niets meer. Ik heb al zo veel moorden gepleegd dat ik er niet meer bij stil sta. Ik zie betweterige mannen en vrouwen als een gek tikken op computers en dingen opschrijven. Dit is wat ik willen zien. Mensen die hard werken voor mij. Ze weten wie hun baas is, en ik ben daar dol op. Mensen bekijken druk de camera beelden om te kijken voor enig idee wie de verrader zou kunnen zijn. En als we diegene hebben gevonden, dood ik hem met eigen handen. Die kill is van mij.

Na wel zeker een uur hebben we de persoon al, een lange dunne man genaamd Ryan Garcia. Hij werkte hier om te hacken, maar was zelfs te dom om van binnenuit het systeem te hacken. Maar hoe heeft hij zich door ons goed laten keuren? Er moeten meer mensen zijn. Veel meer. Ik kan met al mijn vertrouwde personen de personen die ik niet vertrouw ieder een huis laten controleren. Soort razzia. En dat ben ik dus ook van plan. Als ik van Sebastian een document krijg van Ryan Garcia weet ik genoeg.Hij heeft helpers hier. Zelfs zijn naam is fake! Hij heet officieel Ryder maar op zijn document staat Tony, Tony?! Als je een fake naam verzint die het dan wel goed. Maar zijn foto herken ik zeker. Zuchtend smijt ik het document op mijn bureau en roep Diaz bij me die er even later ook is.

"Waarvoor heb je mij nodig" vraagt hij.

"we gaan een soort razzia houden, kijken wie Ryan helpt, en je mag ze schieten in hun eigen huis als revenge. Ze moeten niet spotten! Ik ben verdomme niet zwak!" schreeuw ik.

Diaz denkt na "Je hebt meer dan 800 mensen voor je werken. Vertrouw je er minstens 400?" "Nee, ik vertrouw alleen jou, Sebastian, Caleb, Roan, mijn butler van wie ik de naam niet meer weet en mijn nieuwe schoonmaakster omdat we haar hele achtergrond eerst hebben uitgevonden." antwoord ik terug.

"Dan gaan jij, Sebastian, Caleb, Roan en ik alle huizen langs" hoor ik hem zeggen, dan kijk ik hem recht in de ogen aan.

"je bent serieus? Ik kan niet al mijn Capo's eropaf sturen! En als ik zelf ook al mee ga is er niemand meer die orde houd! Wil je dat ik ten onder ga, is dat wat je wilt?!" ik snauw recht in zijn gezicht, en ook al weet ik dat het niet terecht is, als ik iemand moet vertrouwen met mijn leven zou ik zonder twijfel Diaz kiezen.

"Sorry Aiden, ik zal een lijst maken met de mensen die we het langst hebben en die nooit iets verdachts hebben gedaan" zegt Diaz en ondertussen pakt hij een papier en een pen, en gaat alle documenten af in de kasten en schrijft zo nu en dan namen op.

"Bedankt." is het enige dat ik nog wil zeggen.