1.BÖLÜM

7.4K 377 115
                                    

Bu bölümü kitapsevercx45 ithaf ediyorum...

**Keyifli okumalar**♥

Sabahın ilk ışıkları gözüme çarparken
yavaş yavaş kirpiklerimi araladım.Yatağımdan zor da olsa kalkmaya çalıştım.Ayaklarım soğuk zemine değince bedenim hafiften titredi ama umursamadım.
Hemen aklıma saatin kaç olduğu geldi !Telefonumu alıp saate baktım .Saat sabahın yedisiydi .Henüz vaktim vardı.Telefonumu yatağa fırlatmıştım.
Hızlı adımlarla banyoya doğru ilerledim.Musluğu açıp soğuk suyun ılımasını bekledim.Birkaç saniye sonra suyu avuçlarımdan yüzüme doğru hareketlendirdim.Su beni kendime getirmişti .Dişlerimi de fırçalayıp banyodan çıktım.Hemen odamın köşesinde olan Giyinme köşesine yöneldim .Giyecek şeyler benim nasıl biri olduğumu belli ediyordu !Beni dıştan tatlı ve neşeli görselerde içimin bir yarısı hep karanlıktı...
Bugün haftanın ilk günü olduğu için dizimin üstünde biten Dar mini siyah etek ve hafif bol beyaz kazak giydim,ayaklarıma da postal siyah bir bot giydim.

Çantamı alarak mutfağa geçtim.Ama kahvaltı yapacak zamanım yoktu.Arabamın anahtarlarını alıp kapıya yönelidim.Kapıyı kilitledikten sonra bir kaç dakika asansörün gelmesini bekledim. Asansör gelince binip aşağı indim.Arabamın yanına ilerledim.Arabama bindikten sonra güzel bir müzik açıp hastaneye doğru yol aldım.Evet ben doktorum. Kalp ve beyin cerrahı "Işıl Kandemir'im.Ben düşüncelerimle savaşırken ani bir korna sesi duydum.Irkilmiştim resmen irkilmiştim. Meğersem yeşil ışık yanmış haberim yok. Kendime gelerek yoluma devam ettim.Arabadan inerek hastanenin giriş kapısına doğru ilerledim.
İçeri girdiğimde Güvenlik ve birkaç kişi "günaydın "dedi.Bende karşılık vererek odama ilerledim .Çantamı masanın yanındaki dolabın üstüne koydum.Ve önlüğümü giydim.Ben istediğim hayaldeydim bir cerrahdım.Ben düşünürken kapı tıklandı ."Gel" dedim.Içeriye en sevdiğim arkadaşım Berna geldi.Bana neşeli sesiyle "günaydın" dedi.Yüzümde hafif bir tebessüm oluştu.
-Günaydın ,geliceğinden haberim yoktu.dedim
-Süpriz olsun dedim,ee nasılsın güzellik ?
-Iyiyim canım sen nasılsın ?
-Bende iyiyim sabah kahvaltı yaparız diye gelmiştim.

Berna Moda tasarımcı'ydı.Mesleğini gayet severek yapıyordu.Ben de onun adına çok sevinmiştim.Benimle aynı yaştaydı.Koyu siyah saçları ve bal rengi gözleri vardı.İnce ve seyrek kaşları vardı.Hafif ince dudakları ve düz bir burnu vardı.Beyaz teni ona ayrı bir güzellik katıyordu ve yüzünde şirin çilleri vardı.Her ne kadar çillerinden nefret etse de ona çok yakışıyordu.

Bana bakarak cevap vermemi bekledi.

Tam cevap verecekken kapı çalındı.Gel dedim.Içeri hemşire Yasemin girdi.Bu kız gerçekten hoş bir kızdı.Ben ona bakarken Yasemin söze girdi.
-Işıl hanım yaklaşık yarım saat sonra acil bir ameliyathaneye girmeniz gerekiyor .
-Tamam.Hastanın durumu nedir ?
-Bir trafik kazası ,Bilinci kapalı kalbine bir şarampol parçası saplanmış.
Yasemin biraz daha bilgi verdikten sonra odadan çıktı .Berna bana döndü.

-Kötü olmuş.
-Evet ama senin şu kahvaltı planı sanırım Hafta sonuna kaldı,dedim
-Evet tatlım ama önemli değil.Ben gideyim sende işine bak .
-Tamam canım kendine dikkat et.
-sende dikkat et ,görüşürüz .
-Görüşürüz.

Berna ile vedalaştıktan sonra bende birkaç evrağa baktım odadan çıktım ve yürümeye başladım.Içim bir an titredi ama neden ?Sanki biri beni izliyordu.Arkamı döndüm ama kimse yoktu.Koridorun soluna dönünce bir siyah gölge gördüğüme emindim.Ama umursamadım çünkü girmem gereken önemli bir ameliyat vardı. Zorlu bir ameliyat olmasına rağmen bitmişti.16 saat süren bir ameliyattan sonra işlerimi halledip hastaneden çıkıp arabama bindim yarım saat sonra eve vardım. Arabamı park edip apartmana girdim .Asansörün düğmesine basıp yukarı çıktım.Kapıyı açtığım an gördüğüm manzara ile donup kaldım.

Kardeşim!Esra yerde yarı çıplak ve kanlar içinde yatıyordu.Ağzımdan güçlü ama tiz bir çığlık kaçtı.Esra'nın üzerinde kısa beyaz ve yırtılmış bir elbise vardı.Dayanamayarak dolmuş gözlerimle yanına koştum.Yere adeta çökerek kardeşimin solmuş yüzünü ellerimin arasına aldım.Benim sıcacık olan ellerim ,onun buz tutmuş yüzünde güçlü bir tezat uyumu sağlıyordu.

Nefes alamaz hale gelmiştim.Acilen nabzını ölçtüm.Karanlığa kaybolmuştum o an.Atmıyordu.Nabzı durmuştu! Hemen kalp masajı yapmaya başladım.İşe yaramayacağını bilsemde içimde kalan son umut tanelerini de harcadım.Ellerimi göğüskafesinin iki parmak ortasına getirdim ve ellerimi birleştirdim.Aşağı yukarı on dakikadır uğraşıyordum.Hiçbir sonuç yoktu.Boğazımda düğümlenen yumru artık büyük bir acı yaşatıyordu.

Elime gelen sıcak sıvıya baktım.Arkasından hızla akan kan dikkatimi çekti.Esra'nın arkasını yavaşça çekerek kanayan yere baktım.Parlayan gümüş bir bıçak ve bir not kağıdı vardı.Bıçak not kağıdına saplanmış bir şekilde kardeşimin bedeni üzerindeydi .Acıyla baktım...

Tutmakta zorlandığım gözyaşlarımı serbest bırakıp not kağıdını korkarak aldım.Okuduğum an sinirden delirecek hale gelmiştim.Kim böyle birşey yapabilirdi.Kim benim kardeşimi tecavüz edip ölüme sürükleyebilirdi ?Onun ne suçu vardı da şuan kollarımın arasında karanlığa mahkum bırakılmıştı.Ağlayarak güçlü bir çığlık attım."Esraaaa!"Yine sessizlik.Kollarımda olan ölü bedene tekrar baktım.O kadar masum duruyordu ki ...

Doktordum ama şuan hiçbir şekilde birşey yapamıyordum.O kadar aciz bir durumdaydım ki kendime lanet ettim.

Kardeşimi kurtaramadım!Bunu yapan her kimse bedelini ağır ödeyecekti.Kollarımın arasından Esrayı bırakırken duvara sert bir tekme attım.Delirmiştim!Elimi duvardaki cama getirerek sert bir şekilde yumruk attım.Cam kırıkları etrafa saçılırken birkaç cam parçası elime batmış ve oluk oluk kan akıyordu.Umursamadım.Bu durumum karşımda tecavüz edilerek öldürülen kardeşimin yanında bir hiçti ...

Gerçekten deliden farkım yoktu.Ölmüştü!Onu kurtaramamıştım.Hayattaki tek varlığımı bugün kaybetmiştim.

Çantamı arayarak telefonumu bulmaya çalıştım.Ne yapacağımı bilemez hale gelmiştim.Hemen 112 'yi arayıp adres verdim.Ölmüştü ,yapacağım hiçbir şey kalmamıştı.

Yanına gidip soğuk olan alnını öptüm.Yavaşça kulağına fısıldadım"Sen merak etme kardeşim ,sana bunu yapan her kimse onu buldurup ölmekten beter hale getireceğim.Sana söz veriyorum !"

Gözyaşlarım dur durak bilmeyerek ölü bedenin soğuk tenini ıslatmaya devam etti...

Merhaba canlar:)

(BURAYA KADAR GELIP KITABIMA BIR ŞANS VERDIĞIN IÇIN TEŞEKKÜR EDIYORUM.)

-Seviyorum sizleri❤

-Öpüldünüz♥

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere :)

DURAN KALPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin