DURAN KALP

7.BÖLÜM

|Bölüm sözü |

"Gözyaşlarından asla utanılmaz ."

Odadan çıktım ve geniş salonun önüne geldim.Biraz daha yürükten sonra sola döndüm.O an biri kolumdan tutup beni bir odaya sürükledi.Bağıracağım an ağzımı bir bez ile kapattı .Ilk önce eter sansam da daha sonradan normal bir bez olduğunu anladım.Kafamı çevirmek istediğim an beni hızla kendisine çevirdi.Kolumdan tutup beni bir odaya getirdi ve kapıyı kapattı.Bir an içim soğudu.

Onu gördüğüm an gözlerim fal taşı görmüş gibi açıldı.Onun burada ne işi vardı.Kalbim küt küt atıyordu ama neden ?Ağzım da ki bezi çekti ve sokuklanmamı sağladı.Soluklandıktan sonra zar zor çıkan sesimle "Mirza "dedim.

Bana ciddiyet ile bakıyordu.Üzerinde siyah t-shirt ve siyah kot vardı.Gözlerim ile taradıktan sonra bakışlarımı o karanlıkta kaybolan gözlerine odakladım.

Birsûre daha birbirimize baktıktan sonra dayanamayarak konuştum.

-"Senin burada ne işin var ?Neden geldin ?Hem beni niye ağzımı kapatarak bu odaya tıktın ?B--Ben neden üşüyorum ?

O kadar çok hızlı konuşmuştum ki kendime kızdım.Daha sonra beni hangi odaya getirdiğine baktım.Gördûklerim ile biraz daha şaşırmıştım.İnanmıyorum morg odasındaydık.Üşüdüğümü şimdi anlamıştım.Neden beni buraya getirmişti.Üstelik çok soğuktu ve ben morg'a pek girmezdim.

Oda etrafa bakmaya başladı ve bir anda ciddileşti.Çene kası seğrilmişti.Sinirliydi ama neden ?Beni buraya kendi getirmişti.Bana dönerek"Çıkalım buradan sonra sorduğun soruların bazılarını cevaplarım "dedi ve tekrar kolumdan tutup kapıya kadar çekti.

Kapıyı açarken eli takılı kalmıştı.Sürekli ya aşağı ya da yukarı kolu çekiyordu .Bir türlü açılmayınca "Beceriksiz ne olacak ?"diyerek elini kapı kulpundan çektim.

Söylediğim şeyi duymuş olacak ki bana alay ile bakmaya başladı."Ben beceriksizim ha ?Kapı kilitlenmiş ,burada kaldık boşa uğraşma ."

Söylediklerinde şaşırsam da umursamadan kapı kulpunu aşağı indirdim.Açılmayınca dudaklarımı dişlemeye başladım.Defalarca açmaya çalışsam da açılmamıştı ve ben burada kalmak istemiyordum.

Arkamı döndüğümde az daha Mirzaya çarpacaktım ki son anda durdum.Geri çekilince bana biraz daha adım attı.En sonundan bedenimin duvara çarpmasıyla durdum.Mirza ise neredeyse dipdibedik.

Sıcak nefesi yüzümü ısıtıyordu.Ben ise morg da olduğumuzu anlayınca biraz daha üşümeye başladım.Burnum ve yanaklarımın kızardığını anlayabiliyordum.Şimdi rezil olmuştum işte !

Mirza kulağıma doğru eğilerek"Sen bana beceriksiz demiştin değil mi ?"Dediklerini duyunce ses tonunda ki uyarıcı ifadeyi anlamıştım.Biraz daha sıkışarak"Iıı... şey yok canım ne demesi.Hiç der miyim ben sana ?

Kıvırmaya çalışırken başımı öne eğdim.Mirza elini çeneme koyarak kendisine bakmasını sağladı.Ben ürkekçe ona bakarken onun dudakları yukarı kıvrıldı.

Benimle resmen dalga geçiyordu sinirle elini çektim ve ondan ayrıldım.O ise "Kaçma,buraya gel"diye bağıyordu.

Sonra aklıma burada ki ölüler geldi ve korkum artmaya başladı.Mirzaya sinir ile kızarken"Bağırma burada ölü uyuyor "dedim.Sözlerimin ne kadar saçma ve komik olduğunu düşündüm.Mirzaya baktığımda kahkaha atarak gülmeye başladı.Al işte dalga geçmesi için fırsat vermiştim eline.Ona bakarak omuz silktim .Duvarın yanına gelerek omuzlarımdan yere kaydım.Buz gibi yer soğuyan tenime değdiği an ürpermedim değil.Etek giydiğim için pişman olmuştum.Dizlerimi kendime çekerek kollarımı kendime sardım.

Başımı kollarımın arasına aldım ve Mirzayı umursamayarak gözlerimi kapattım.

Yanıma birinin oturduğunu dûşündüm ve geriye kaydım.Mirza ise tam zıttı olarak beni kendisine çekti ve başımı göğsüne yasladı.İçim bir an kıpır kıpır olmaya başladı.Neden böyle olmuştum.Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu .Kalp ritimlerimi duymaması için içimden söyleniyordum.

İtiraz edecek değildim çünkü soğuktan titriyordum.Mirza titrememi hissedince biraz daha sarıldı.Içimde ki orkestra tekrar harekete geçerek yûksek ses ile çalmaya başladı.

Ben ise ne yapacağımızı düşündüm.

Mirza sinirli bir şekilde konuşmaya başladı."Ne diye etek giyiyorsun .Bir daha giyme soğuktan titriyorsun ."

Sesi sinirini yenecek şekilde güçlü çıkmıştı.Ona itiraz edersem haksız olurdum.Şuan gerçekten haklıydı.Ama titrememe engel olamadan "Eğer sen beni buraya getirmeseydin biz şimdi bu halde olmayacaktık.Ve benim titrememin tek sebebi senin bu düşüncesizliģin "dedim ve başımı göğsünden çekip ayağa kalktım.

Bana sinirle soluyordu.

-Seni buraya isteyerek getirmedim.Nereden bilebilirim buranın morg olacağını .Sende kendine dikkat etseydin.

Ne demek istediğini anlayamamıştım ve anlamak da istemiyordum.Ayağımı yere vurarak kapıya doğru gittim.Daha sonra aklıma telefonum geldi ve ceplerimi aradım.

Yoktu sanırım odamda kalmıştı.Mirza'nın yanına gelerek "Telefonun yanında mı ?"dedim.

Elini kotun cebine koydu ve telefonu çıkardı.Yüzünde beliren duygu bir anda silindi ve"Şarjım bitmiş"dedi.

Ağlamamak için zor duruyordum .Şuan gerçekten çaresizdim ve "Benim ki de odamda kaldı "diye fısıldadım.Duydu mu bilmiyordum ama kapıya doğru tekrar yürüdüm sinirimi atmak için"Yardım edin !Burada kaldık.Imdattt !Kimse yok mu ."diye bağırmaya başladım.

Akmak için bekleyen gözyaşlarımı serbest bıraktım.Mirza yanıma gelerek beni kendine çekti ve sarıldı.Ben ise soğuktan titriyordum.Artık kesin öleceğime karar verdim.Yaklaşık 40 dakikadır buradaydık.

Hiçbir ümidim kalmamıştı.

Mirza diye seslendim.

Cevap beklercesine kafa salladı .

-Korkuyorum ve üşüyorum .Çıkar bizi buradan .

-Sakin ol gûzelim.Bir yolunu bulacağım merak etme .

Söylediği cûmlede ki "Gûzelim "kelimesi o kadar güzeldi ki içimde uyuyan bir duyguyu hareket geçirir gibiydi.Yûzümde bir tebessüm oluştu ve sarıldım.

Biraz daha sarıldıktan sonra ondan ayrıldım ve tekrar bağırdım."Kimse yok mu ?Burada kaldık .Imdattt! Yardım edin ."

Kelimlerim peşpeşe gelirken ümidim iyice kırılmaya başladı.Tam arkamı dönecekken bir ses duydum .

-Merak etmeyin.Birazdan kapıyı açacaklar .Sakin olun .

Bu ses personel nurgül ablaya aitti.Sevinçle Mirzaya baktım o da bana bakıyordu.Hızlı adımlar ile yanıma geldi .Elimi tuttu ve beklemeye başladık.

Benim daha fazla dayanamama hissim ile başm dönmeye başladı.Mirza endişe ile beni tuttu .Ben ise iyiyim diye geçişt irdim.Ama birkaç dakika sonra dayanamayarak yere düştüm.Gözlerim kapanmadan önce "Işıl"diyerek bağıran Mirza'nın sesini duydum...