14.BÖLÜM

1.1K 204 4
                                    

Yaklaşık yarım saattir buradaydık .Orkun,Ada,Ceren ve Berna hepimiz buradaydık.Beni hastaneden aldıktan sonra hep beraber buraya gelmiştik.Vakit kaybetmeden ısınma  hareketleri yapıyorlardı.Tabi bende hızlı yaptığım için şuan masaların birinde sandalyeyi çekmiş telefon oynuyordum.Whatsapptan çıkıp instagrama girdim.Hesabımın ana sayfasına girip takipçi sayıma baktım.70K takipçim vardı ve 321 takipim vardı.
Takip ettiklerim en yakın arkadaşlarım ve çok sevdiğim birkaç ûnlülerdi.

Zaten çok bir takipçim olmasına gerek yoktu .Sürekli yazanlar vardı ve sinirlerim hopluyordu.Daha fazla takipçim olsa nasıl baş ederdim bilemedim.

Tam tamına sadece 9 gönderim vardı.Az olduğunu dûşünmüyordum.Fotoğraf çekmeyi pek sevmezdim .Ama çekmemeyi de sevmezdim.Ne bileyim ben bir gariptim yani

Fotoğraflarıma girerken birden aklıma "O "geldi.Resmen heyecana girip  hesabının olup olmadığını merak  ettim.Daha doğrusu neden merak ettiğimi ben bile bilmiyordum.O bana"Benim hayatımdan çıkmadın çûnkü zaten hiç girmemiştin ."dememişti .Ama beni istemediğini belli etmişti.Bende onu pek istemezdim ama şuan merak ediyordum.Dûşüncelerimi bir kenara atıp ismini yazdım.

"Mirza Soyer "bu isim içimde değişik birşeyi uyandırıyordu.Çok gûzel ve "Cool "bir ismi vardı.Nedense hoşuma gitmişti .Ne oluyordu bana ?Kendime gelmeliydim.Başımı iki yana sallayarak onun o kusursuz profiline baktım.

Allahım !Bu haksızlıktı .Allahım onun için ne kadar uğraştın ?Cidden merak ediyordum.En sonunda içimden bir"Tövbe"çekip hesabına tıkladım.

Karşımda gördüğüm takipçi sayısı ile neredeyse gözlerim yuvarlarından çıkacaktı.

Şaka mı bu ?

421K ne ya ?Dilim ve nutkum anlaşma yaparak beraber tutulmuşlardı.

Yok daha karamelli !?

Ne kadar çok takipçisi vardı ?Ya da ben mi abartıyordum ? Yok canım ne abartması ?Kendi takipçilerim ile kıyaslayına modum düşmüştü ama kendi kendime omuz silktim.

Birkaç fotoğrafına bakmak istediğimde birinin bana seslendiğine duydum ve panikle instagramdan çıkıp telefonumu kapattım.Arkamı döndûğümde Orkunun bana seslendiğini gördüm.Yûzündeki sırıtış beni gördüğünde biraz soldu ama daha sonra biraz düşünür gibi oldu ve hemen yanıma gelerek"Ne oldu ?Ben yeneceğim için mi bu kadar korktun ?Merak etme sana biraz acıdım ."

Yûzûndeki sırıtış genişlerken bende biraz kendime gelerek  yûzûme  alaylı bir ifade takındım ve"Bana bak bay ego .Egonu şurdan çek zira seni görmekte zorlanıyordum.Ha bu arada seni yenersem  ne olacak ?"

Orkun söylediklerim karşısında biraz şaşırsa da kendisini topladı ve"Bilmem o an ki  ruh halime bağlı ."dedi ve göz kırparak kolumdan tuttu ve kafese doğru sürüklemeye başladı.Kafese doğru yaklaşırken birkaç göz bize dönmûştü O sırada çantamı kızlara vererek tekrar Orkunun yanına gittim.

Hazırlanmış bir şekilde beni bekliyordu.Birkaç kez zıpladığında gülmek istesem de modumu bozmayıp kaşlarımı çattım ve hazırlanmamı bitirdim.Hakem Berna olmuştu ve dûdûğü çalmak için harekette bulundu .Tam o anda itici bir kız sesi spor salonunu inletti.Kulaklarım isyan edercesine sesin kime ait olduğunu bilmek istiyordu.Ve buna bende dahildim.Bakışlarımı donuk bir şekilde arkama çevirdim ve zaten donuk olduğum için şuan kaskatı bir buz kütlesini andırıyordum.

Hayır !Hayır ,bu bir rûya olmalıydı ?Yoksa gerçek içinde bir kabus gibi miydi ?Bende bilmiyordum.Kaşlarım çatılmayı devam ederken kızı süzmeye başladım.Saçı resmen kızıldan da beterdi .O kadar kızıldı ki bakarken gözlerim ağırdı.Abartmıyorum gerçekten !Yûzûnü demek bile istemiyordum zaten ?Ne varsa sûrmûş gibi boya küpü halinde ki yûzûne tiksintiyle baktım .Ve bakışlarımı tiksintiyle bacaklarına çevirdim.Cok kalın veya çok ince bir bacakları yoktu.Ama giydiği etek kıçını zor örtüyordu .Balık etli biriydi  .Ve bu ona ayrı bir hava katıyordu .Göğûslerini resmen meydana seren sporcu atleti patlayacakmış gibiydi.

DURAN KALPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin